هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر روش تدریس پنج مرحله ای بایبی و روش تدریس ترکیبی بر پیشرفت تحصیلی و مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون – پس آزمون دو گروهی استفاده شد. یک گروه با روش ترکیبی و گروه دیگر با روش بایبی به مدت هشت جلسه نود دقیقه ای در هشت هفته متوالی آموزش دیدند. جامعه آماری تمام دانشجویان دانشگاه فرهنگیان فارس بودند که تعداد سی و چهار نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به طورتصادفی در دو گروه (هر گروه هفده نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌ی مسئولیت‌پذیری اجتماعی قلاوندی و همکاران و آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه‌ی‌ مسئولیت‌پذیری اجتماعی با استفاده از روایی محتوایی و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (859/0) برآورد و مورد تأیید قرار گرفت. روایی آزمون پیشرفت تحصیلی با روایی محتوایی تأیید شد و برای اندازه گیری میزان همسانی درونی آن از روش کودرریچاردسون استفاده شد که مقدار 78/0 به‌دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی و مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجویانی که با روش بایبی (5E) آموزش دیده بودند به طور معنی داری بیشتر از میانگین نمرات دانشجویانی بود که با روش ترکیبی آموزش دیدند. استفاده از روش بایبی در مقایسه با روش ترکیبی باعث افزایش مسئولیت پذیری و پیشرفت تحصیلی دانشجویان می شود. پرونده مقاله

The purpose of this study was to Validation model for the development of primary school principals in Fars province. The statistical population included all principals of primary schools in Fars province. According to the Cochran formula, the sample size was 410 people who were selected using cluster random sampling. data was collected using a researcher-made questionnaire, To confirm the validity of the questionnaire, content and constructs validity were used. The reliability of the questionnaire using Cronbach's alpha (0.96) and combined reliability. The final questionnaire with a total of 56 items was distributed among the participants. Confirmatory factor analysis was used to test the conceptual model and data were analyzed using SPSS and PLS software. According to the goodness-of-fit indexes, the research model had a good fit to the data and its validity was confirmed in the statistical population Also, structural model analysis showed that the relationship between 23 variables was significant and the relationship between 7 variables was not significant. پرونده مقاله

The purpose of this study was to explain the mediating role of talent management in the relationship between organizational culture and attitudes to organizational change. This study was of an applied-correlative type. The statistical community included all the employees of Shiraz University of Medical Sciences in 2017. Using a Stratified random sampling method and according to Cochran, 300 subjects were chosen as the statistical samples. To collect the research data, 3 standard questionnaires incorporating organizational culture, organizational change attitude, and talent management were applied. The validities and reliabilities of the questionnaires were confirmed using content validity and Cronbach's alpha (0/87, 0/83, and 0/89), respectively. The data were analyzed using structural equation modeling. The results of structural equation modeling indicated that talent management can have a mediating role between organizational culture and organizational change attitude. Also, the correlation coefficient between organizational culture with talent management, talent management with organizational change attitude and organizational culture with organizational change attitude was significant. پرونده مقاله

پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی مدیریت استعداد در رابطه مدیریت دانش و نگرش به تغییر سازمانی انجام شد. روش تحقیق، توصیفی و طرح پژوهشی همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دبیران زن مقطع متوسطه ناحیه 4 شیراز بود که با استفاده از شیوه تصادفی ساده190 نفر به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شد . برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش، نگرش به تغییر سازمانی و مدیریت استعداد استفاده شد . روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بررسی و مورد تایید قرار گرفت . داده های تحقیق پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارهای آماری LISREL و  SPSS و آزمون مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج الگویابی معادلات ساختاری نشان داد رابطه بین مدیریت دانش و نگرش به تغییر سازمانی با میانجی گری مدیریت استعداد مثبت و معنی دار می باشد. با توجه به شاخص های نیکویی برازش، مدل ارائه شده مناسب بوده و قابل تعمیم به جامعه آماری می باشد . پرونده مقاله