هدف پژوهش، تبیین مدل موانع اجرای خط‌مشی در کمیته ملی پارالمپیک با رویکرد ساختاری تفسیری بود. روش تحقیق، توصیفی-پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. داده‌های تحقیق به صورت میدانی و به شیوه آمیخته (کیفی و کمی) جمع‌آوری شد. در بخش کیفی، 15 نفر از خبرگان به صورت هدفمند، با بهره‌گیری از روش گلوله برفی انتخاب شدند. در بخش کمی جامعه آماری شامل مسئولین و کارشناسان کمیته ملی پارالمپیک ایران و مدیران فدراسیون‌های رشته‌های ورزشی پارالمپیکی، برابر با 66 نفر بودند. به دلیل محدود بودن اعضا، به صورت تمام شمار به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط اساتید مدیریت ورزشی و پایایی آن ضمن کدگذاری مجدد توسط دو کدگذار، با آزمون آلفای کرونباخ تایید شد (89/0=α) و برای ساختاردهی موانع از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد 45 مانع در قالب 11 مانع اصلی در حیطه‌های فردی، سازمانی، خط‌مشی و پیرامونی مانع اجرای موفق خط‌مشی‌های کمیته ملی پارالمپیک می‌شوند. براساس یافته‌ها موانع در پنج سطح ساختاردهی شدند و مادی و اقتصادی پاراورزشکاران و موانع مربوط به مجریان خط‌مشی در قاعده مدل قرار گرفتند. می‌توان گفت تمهیدات و تدابیری برای کاهش هزینه‌های پرداختن افراد معلول به ورزش و توانمندسازی مجریان خط‌مشی‌ها، به رفع موانع اجرای خط‌مشی‌های کمیته ملی المپیک کمک خواهد کرد. پرونده مقاله