دستیابی به مسکن برای گروه‌های مختلف جامعه به خصوص گروه‌های کم درآمد و کیفیت و کمیت آن، یکی از مهم‌ترین چالش های پیش روی دولت‌ها و جوامع است. عوامل متعددی سبب شده اند تا دسترسی به آن در شهرها به‌ویژه برای گروه‌های کم‌درآمد دشوار باشد. در این پژوهش پیشران های کلیدی مؤثر بر تأمین مسکن مناسب برای گروه‌های کم‌درآمد در شهر تبریز شناسایی و تحلیل شده اند. ابتدا با تکنیک پویش محیطی و دلفی، 40 عامل اولیه در چهار بعد شاخص‌های کالبدی- فضایی، شاخص‌های اقتصادی، شاخص‌های اجتماعی و شاخص‌های زیست‌محیطی استخراج‌شده و سپس با استفاده از روش دلفی مدیران، ماتریس اثرات متقاطع مؤلفه‌ها تشکیل گردیده است و از طریق نرم افزار میک مک نسبت به تحلیل ماتریس اقدام شد و بر همین اساس پنج دسته متغیر مورد شناسایی قرار گرفت . با توجه به امتیاز بالای اثر گذاری مستقیم و غیرمستقیم عوامل، شانزده عامل اصلی به عنوان پیشران های کلیدی در راستای تأمین مسکن مناسب برای گروه‌های کم‌درآمد در کلان‌شهر تبریز مورد شناسایی قرارگرفت . این پیشران ها به ترتیب شامل مکان یابی، ایمنی و امنیت، تناسب و هماهنگی (هندسه منظم و متناسب)، مصالح مناسب و بهینه، بهره گیری از الگوی تقسیم فضایی، شناخت مردم و رنگ تعلق، دسترسی به حمل ونقل عمومی رعایت سلسله مراتب حریم، چیدمان فضایی مطلوب، طراحی حداقل و رعایت مقیاس انسانی، دسترسی به آب، برق، گاز، تلفن، فاضلاب، ارتباط با محیط، حفظ هویت مسکن، ایجاد بافت متوازن و متعادل، آرامش و خلوت و فضای سبز شهری بودند . از بین پیشران های مورد بررسی نیز، متغیر های بعد کالبدی- فضایی بیشترین تأثیر را بر تأمین مسکن گروه‌های موردنظر در محدوده مورد مطالعه و عوامل مربوط به بعد زیست‌محیطی کمترین درجه تأثیرگذاری را به خود اختصاص دادند . پرونده مقاله