امروزه سازمان‌ها به خوبی دریافته‌اند برای موفقیت در اقتصاد پیچیده و بقاء در محیط رقابتی به داشتن بهترین استعدادها محتاج هستند و مزیت رقابتی آنها در استعدادهای افرادشان نهفته است. سوال مقاله حاضر این است که راهبردها و پیامدهای بکارگیری مدیریت استعداد در سازمان‌های ورزشی ایران چیست؟ در این پژوهش از روش‌شناسی کیفی و نظریه داده ‎‌بنیاد رویکرد استراوس و کوربین استفاده شده است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه نیمه‌ساختاریافته بوده که داده‌های حاصله به روش زمینه‌ای کدگذاری و تحلیل گردیدند. نتایج 8 مقوله اصلی و 60 مقوله فرعی که در قالب مدل پارادایمی شامل راهبردها (جذب، انتخاب، توسعه، نگهداری و بکارگیری استعداد) و پیامدها (توسعه‌های سازمانی، فردی و فرایندی) پدیدار شد. در سازمان‌های ورزشی منابع کلیدی استعداد، افراد مشغول به فعالیت در سازمان هستند. از این‌رو سازمان‌های ورزشی می‌توانند با اجرای فرایند مدیریت استعداد به عنوان یک عامل مهم در دستیابی به اهداف خود نایل گردند. پرونده مقاله