در این مقاله بحث جنبشی بودن فضای سیاسی و اجتماعی ایران را موردبررسی و تحلیل قرار گرفته است. این موضوع بدین خاطر مطرح می‌شود که در چهار دهه اخیر با نوعی مشارکت از نوع جنبشی موجه هستیم تا رقابت سیاسی در چارچوب یک نظام معنا بخش مشترک و نوع عینی احزاب سیاسی. چون زمانی که احزاب در انتخابات و رقابت‌ها نقش‌آفرین باشند، فضای سیاسی حالت جنبشی به خود نمی‌گیرد و در اصطلاح موج ایجاد نمی‌شود. نوشتار حاضر که از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی است، با هدف تبیین عوامل مؤثر در جنبشی بودن فضای سیاسی و اجتماعی ایران در دوره جمهوری اسلامی به رشته تحریر درآمده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که نبود نهادهای مدنی و مستقل از دولت، نبود بسترهای مناسب برای شکل‌گیری احزاب پایدار و عدم رعایت اصول رقابت سیاسی مدنی و فقدان فرهنگ دموکراتیک میان نیروهای اجتماعی از عوامل مؤثر در ایجاد فضای جنبشی در جامعه هستند. پرونده مقاله

پرونده مقاله

پرونده مقاله

در بین نیروهای اجتماعی همواره نقش طبقه متوسط جدید در تحولات سیاسی و اجتماعی مورد توجه می باشد. در رابطه با نقش طبقه متوسط جدید در ایران، یکی از مباحث اساسی که تأثیر به سزایی در شناخت تحولات بیش از چهار دهه انقلاب اسلامی داشته و خواهد داشت، چالش‌های سیاسی طبقه متوسط جدید فرا روی نظام جمهوری اسلامی است. پژوهش حاضر به لحاظ روش‌شناسی از نوع مطالعه توصیفی تحلیلی است که تلاش دارد نشان می‌دهد که ظهور طبقه متوسط جدید در ایران، نظام جمهوری اسلامی را با چالش‌هایی از قبیل خواسته‌های سیاسی متفاوت، اختلال هویتی و تفاوت نسلی، شکاف ارزشی ناشی از تحول در سطح نخبگان و میل به تحولات ساختاری و... مواجه ساخته است. پرونده مقاله

جریان‌های سیاسی یکی از مهم‌ترین راه‌های تأثیرگذاری بر فرایند رقابت سیاسی به شمار می‌آیند. در میان جریان‌های سیاسی، اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان از طریق ساماندهی این نیروها، مدیریت این تأثیرگذاری را در اختیار دارند و با تأثیر بر نهادمندی مشارکت سیاسی از طریق احزاب و نهادهای سیاسی و از طرف دیگر، مدیریت بر فعالیت تشکل‌های سیاسی در رشد کیفی مشارکت سیاسی نقش به سزایی را ایفا می‌نمایند. این فرایند در نهایت رقابت سیاسی در نظام جمهوری اسلامی ایران را به همراه خواهد داشت. نوشتار حاضر با هدف تبیین شعار محوری و شیوه‌های مبارزه در میدان رقابت‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران به رشته تحریر درآمده است. به لحاظ روش‌شناسی از نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی می‌باشد که برای جمع‌آوری اطلاعات از روش کتابخانه‌ای و اسنادی استفاده شده است. درمجموع نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مهم‌ترین شیوه‌های مبارزه اصلاح‌طلبان در رقابت‌های سیاسی عبارت‌اند از بهره‌گیری از مطبوعات، جلب حمایت هنرمندان، نویسندگان، روشنفکران و متخصصان، استفاده از جنبش‌های زنان، دانشجویان و جوانان و مهم‌ترین شیوه‌های مبارزه اصول‌گرایان در رقابت‌های سیاسی عبارت‌اند از تکیه بر آرای تکلیفی، استفاده از هیئت‌های مذهبی و رسانه ملی و روش ریش‌سفیدی برای رسیدن به اجماع. پرونده مقاله

مقاله پیش رو درصدد بررسی نقش سرمایه‌های تأثیرگذار طبقه متوسط جدید در رقابت‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران است؛ در این راستا نویسنده ضمن بررسی نظریه پراتیک بوردیو، تبیین انواع سرمایه و سازگاری این نظریه با فضای سیاسی ایران، به نقش سرمایه‌های طبقه متوسط جدید در رقابت‌های سیاسی دوره موسوم به اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی پرداخته است. به لحاظ روش‌شناسی از نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی می‌باشد که برای جمع‌آوری اطلاعات از روش کتابخانه‌ای و اسنادی استفاده شده است. طبقه متوسط جدید از چه سرمایه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و نمادینی در رقابت‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران استفاده می‌کردند و چگونه از این سرمایه‌ها بهره‌برداری می‌نمودند؟ مهم‌ترین پرسش تحقیق حاضر را تشکیل می‌دهد. در مجموع نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مهم‌ترین سرمایه‌های تأثیرگذار طبقه متوسط جدید عبارت‌اند از روشنفکران، دانشجویان، نهادهای مدنی و مردم‌نهاد، سلبریتی‌ها، بورژوازی ملی، عاملیت‌های استراتژیک، گروه‌های منزلتی، مطبوعات و احزاب و تشکل‌های سیاسی هستند که موقع رقابت با طبقه متوسط سنتی در ایام انتخابات سراسری از آن‌ها استفاده می‌کردند. پرونده مقاله