این پژوهش به بررسی رابطه برنامه ریزی استراتژیک با بازاریابی کار آفرینانه در بانک صادرات منطقه شمال تهران پرداخته است. روش تحقیق از نظر ماهیت روشجمع آوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی است،و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شاغل در بائک صادرات منطقه شمال تهران به تعداد 1200 نفر در پنج حوزه و شش شعبه ممتاز است، که 350 نفر زن، و 850 نفر مرد می باشند. برای تعیین حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان ، تعداد 291 نفر تعیین ، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت، 85 زن‌ و 206 مرد به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه برنامه ریزی استراتژیک بر مبنای مدل برایسون (1999)، پرسشنامه بازاریابی کارآفرینانه فیور و همکاران (2013) است. هر دو پرسشنامه استاندارد بوده و از روایی محتوایی برخوردارند. پایایی با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه برنامه ریزی استراتژیک 72/0 و پرسشنامه بازاریابی کارآفرینانه به میزان 87/0 بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نشان داد رابطه همبستگی معنی داری بین برنامه ریزی استراتژیک با چهار مولفه بازاریابی کارآفرینانه شامل فرصت هشیاری(69/0)، نوآوری معطوف به مصرف کننده (82/0)، ایجاد ارزش (51/0)، و مدیریت ریسک (90/0) وجود دارد. مدیریت ریسک و فرصت هشیاری از مولفه های بازاریابی کارافرینانه در بانک صادرات منطقه شمال تهران (آماره 4.105 t = ، با مقدار 0.012= Sig. ؛ آماره 2.023 t = ، با مقدار 0.037 = Sig.) بیشترین تاثیر را از یرنامه ریزی استراتژیک می پذیرد. و کمترین تاثیر مربوط به مولفه ایجاد ارزش با (آماره 1.545- t = ، با مقدار 0.280 = Sig) می باشد. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف بررسی اثر اضطراب اجتماعی بر عملکرد در کارکرد بازداری حافظه­ی فعال، در دو شرایط عادی و القای اضطراب طرح شده است. عملکردی که افراد در تکلیف مربوط به کارکرد بازداری داشتند، از دو بعد کارآمدی پردازش و اثربخشی عملکرد بررسی شده است. بدین منظور 24 نفر بیمار مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و 24 فرد بهنجار به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله­ای انتخاب شدند و مصاحبه­ی بالینی، پرسشنامه­ی اضطراب اجتماعی کانور، مقیاس میزان تلاش ذهنی صرف شده و آزمون­ استروپ رنگ-کلمه اجرا گردید. نتایج با استفاده از طرح اندازه‌گیری مکرر مختلط، آزمون مقایسه‌های جفتی با بن فرنی اصلاح شده و آزمون T مستقل، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین دو گروه در شرایط عادی و القای اضطراب در کارآمدی پردازش(26/0p< و 79/0p<) و اثربخشی عملکرد(1 p <) تفاوت معناداری وجود ندارد. اما در شرایط القای اضطراب اجتماعی، بین دو گروه مضطرب اجتماعی و بهنجار در دو بعد کارآمدی پردازش(001/0p<) و اثربخشی عملکرد(001/0 p<) تفاوت معناداری وجود داشت. این نتایج حاکی از این بود که افراد مضطرب اجتماعی در کارکردهای اجرایی­شان نقص­هایی را نشان می­دهند. این نقص­ها می­تواند منطبق با مدل­های شناختی تبیین­کننده­ی این اختلال باشد؛ به­خصوص این تبیین که این افراد نمی­توانند توجه­شان را به سمت محرک­های بیرونی در موقعیت اجتماعی تغییر دهند. پرونده مقاله