توانمندسازی دبیران زن یکی از مباحث محوری در آموزش و پرورش است که دارای تأثیر دوجانبه بر روی دبیران از یک سو و دانش آموزان از سوی دیگر می باشد، با این وصف مقاله حاضر در راستای تحقق این هدف در بین دبیران زن شهر تهران با استفاده از مدل معادلات ساختاری به بررسی عوامل مؤثر بر توانمندسازی زنان دبیر و پیامدهای آن با استفاده از تئوری های مربوطه پرداخته است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران دوره اول متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از این تعداد حجم نمونه ای به تعداد 300نفر با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه‌گیری تصادفی منظم برآورد شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته بر مبنای مقیاس لیکرت بود. روایی پرسشنامه از نظر صوری و محتوایی از طریق چند نفر از خبرگان، روایی ﻫﻤﮕﺮا از طریق محاسبه ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وارﯾﺎﻧﺲ اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه و روایی واﮔﺮا از طریق محاسبه جذر AVE به تایید رسید. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 86/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون‌های آلفای کرونباخ، ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وارﯾﺎﻧﺲ اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه (AVE)، ماتریس جذر AVE، کولموگروف‌اسمیرنف و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار smartpls3 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند؛ عوامل؛ فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، نظام پایش سازمانی، نظام پاداش سازمانی، نظام های مدیریتی سازمان نقش مهمی در توانمندسازی فرهنگی-روانشناختی زنان بر عهده دارند، همچنین ارتقای توانمندی زنان از سه بعد توانمندی بین فردی، توانمندی مدیریت و رهبری و توانایی خلق رویداد قابل توجه می باشد. پرونده مقاله