هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات اصلاحی بر وضعیت زانو و تعادل ایستا و پویای دانش‌آموزان ورزشکار دارای زانوی پرانتزی بود.پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بـا طرح پـیـش آزمون –پس آزمون است. جامعه آمـاری را دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر مشهد در سـال تحصیلـی 1399-1400 تشکیل دادند . از بین آن‌ها 30 نفر که دارای زانوی پرانتزی درجه یک یا دو (تا 5/2 سانتیمـتـر درجه یک و 5/2 تا 5 سانتی متر درجه دو) بودنـد، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. فاصله بین زانو ها، تعادل ایستا و تعادل پویای آزمودنی ها به ترتیب به وسیله آزمون کولیس، لک لک و آزمون تعادل Y اندازه‌گیری شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 هفته، هفته ای 3جلسه و در هر جلسه 60 دقیقه به تمرین پرداختند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس ترکیبی با کمک نرم‌افزار آماری spss22 استفاده شد.یافته ها نشان داد که پس از دوره تمرینی، کاهش معنی داری در فاصله بین زانو ها و افزایـش معنی داری در تعادل ایستا و تعادل پویا در جهت قدامی، خلفی داخلی و خلفی خارجی دیده شد. با توجه به نتایج حاصل می توان اذعان نمود که تمرینات اصلاحی اجرا شده در قـالب پروتـکل تمرینی ارائه شده در تحقیق حاضر، زانوی پرانتزی، و تعادل دانش آموزان مبتلا به زانوی پرانتزی را بهبود می بخشد. پرونده مقاله