-
مقاله
1 - اثر شدت و مدت گرسنگی به همراه پدیده رشد جبرانی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و ترکیب شیمیایی گوشت بره های گوسفند نژاد لریزیست شناسی جانوری , شماره 1 , سال 13 , بهار 1400این تحقیق به منظور بررسی اثر شدت و مدت گرسنگی به همراه پدیده رشد جبرانی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و ترکیب شیمیایی گوشت برههای نر گوسفند نژاد لری با 54 رأس بره ی نر 30 کیلوگرمی انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل مدت گرسنگی با دو سطح (35 روز و 45 روز) و شدت گرسنگی ب چکیده کاملاین تحقیق به منظور بررسی اثر شدت و مدت گرسنگی به همراه پدیده رشد جبرانی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و ترکیب شیمیایی گوشت برههای نر گوسفند نژاد لری با 54 رأس بره ی نر 30 کیلوگرمی انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل مدت گرسنگی با دو سطح (35 روز و 45 روز) و شدت گرسنگی با سه سطح (حد اشتها، 80 درصد و 60 درصد) بوده که بر اساس آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی (3×2) با سه تکرار انجام شد. در پایان آزمایش میزان افزایش وزن روزانه، وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی و خوراک مصرفی محاسبه شد. همچنین خصوصیات لاشه به همراه هزینه تولید برای هر کیلوگرم افزایش وزن لاشه و گوشت لخم محاسبه شد. جهت تعیین ترکیب شیمایی گوشت درصد ماده خشک، خاکستر، چربی خام و پروتئین خام تعیین شد. نتایج نشان داد بین افزایش وزن روزانه، ماده خشک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در پایان دوره محدودیت تفاوت معنیدار وجود داشت (05/0 >p ). در پایان رشد جبرانی گروههای محدودیتی با 35 روز گرسنگی افزایش وزن روزانه بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشتند (05/ 0>p ). در دوره رشد جبرانی ضریب تبدیل خوراک در تیمارهای محدودیت خوراک نسبت به تیمار شاهد کاهش داشت (05/0 >p ). نتایج صفات لاشه در دوره محدودیت خوراک نشان داد که میانگین اکثر صفات لاشه در تیمارهای شاهد بالاتر از گروههای محدودیت بود (05/0 >p ). در این بین وزن دنبه، درصد دنبه و چربی کل لاشه در تیمارهای شاهد بالاتر از کلیه گروههای محدودیت بود.در این مورد گروههای محدودیت خوراک 35 و 45 روز گرسنگی بالاترین درصد گوشت لخم لاشه را در دوره محدودیت و رشد جبرانی داشتند. این مطالعه مشخص نمود برههای تحت محدودیت 60 درصد خوراک با 35 روز گرسنگی به دلیل افزایش وزن بالاتر، ضریب تبدیل خوراک مناسبتر و صفات لاشه مناسبتر همچنین درصد گوشت لخم بیشتر نسبت به سایر تیمارها ارجحیت داشتند. پرونده مقاله -
مقاله
2 - تاثیر ویتامین E و نوع چربی جیره بر عملکرد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی گوشتیزیست شناسی جانوری , شماره 2 , سال 15 , تابستان 1402این پژوهش با هدف مطالعهی تاثیر ویتامین E و نوع چربی جیره بر عملکرد رشد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی گوشتی انجام گرفت. آزمایش با تعداد 320 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایش شامل 5 تیمار، 4 تکرار و تعداد 16 قطعه جوجه بلدرچین (نر وماده) در چکیده کاملاین پژوهش با هدف مطالعهی تاثیر ویتامین E و نوع چربی جیره بر عملکرد رشد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی گوشتی انجام گرفت. آزمایش با تعداد 320 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایش شامل 5 تیمار، 4 تکرار و تعداد 16 قطعه جوجه بلدرچین (نر وماده) در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل:1) جیره پایه بدون ویتامین و چربی (شاهد)، 2) جیره پایه حاوی 2 درصد روغن سویا، 2) جیرهپایه حاوی 2 درصد روغن پیه، 3) جیرهپایه حاوی 2 درصد روغن سویا و 200 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E، 4) جیرهپایه حاوی 2 درصد روغن پیه و 200 میلیگرم/کیلوگرم ویتامین E بود. وزن بلدرچینها در پایان هر هفته اندازهگیری و خوراک مصرفی در هر هفته تعیین شد. در روز 35، از هر واحد آزمایشی دو پرنده انتخاب و کشتار شدند، و نمونههای گوشت ران و سینه هر دو پرنده برای ارزیابی فراسنجههای کیفی گوشت استفاده شد. نتایج نشان داد که در هفته اول و دوم چربی و ویتامین E روی وزن پرندگان تاثیری ندارد (05/0<p ). در هفته سوم، چهارم و پنجم و کل دوره، سطح 2 درصد روغن پیه و 200 میلیگرم ویتامین E باعث افزایش در وزن پرندگان نسبت به تیمار شاهد شد (05/0 >p ). در هفته سوم، چهارم و پنجم کمترین مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در پرندگانی که سطح 2 درصد روغن پیه و روغن سویا به همراه 200 میلیگرم ویتامین E دریافت کرده بودند مشاهد شد. اثر تیماریهای آزمایشی بر pH، رطوبت، ظرفیت نگهداری و مالون دی آلدئید معنیدار نبود (05/ 0<p ). در کل استفاده از 2 درصد روغن پیه به همراه 200 میلیگرم/کیلوگرم ویتامین E در جیره پرندگان باعث بهبود عملکرد رشد شد. پرونده مقاله -
مقاله
3 - تأثیر سطوح مختلف جلبک Chromochloris zofingiensis بر عملکرد و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنیزیست شناسی جانوری , شماره 5 , سال 16 , زمستان 1402جلبک دریایی دارای خواص آنتیاکسیدانی و آنتی باکتریال است که مصرف آن در جیره بلدرچینها میتواند سبب تغییر رنگ و کیفیت گوشت گردد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر سطوح مختلف جلبک Chromochloris zofingiensis بر عملکرد و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی بود. تعداد 306 قطعه بلدرچین ژاپ چکیده کاملجلبک دریایی دارای خواص آنتیاکسیدانی و آنتی باکتریال است که مصرف آن در جیره بلدرچینها میتواند سبب تغییر رنگ و کیفیت گوشت گردد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر سطوح مختلف جلبک Chromochloris zofingiensis بر عملکرد و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی بود. تعداد 306 قطعه بلدرچین ژاپنی سه روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار آزمایشی، 3 تکرار و 17 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی سطوح مختلف جلبک دریایی بودند (تیمار 1: فاقد جلبک (شاهد)، تیمار 2: 05/0 درصد، تیمار 3: 1/0 درصد، تیمار 4: 15/0 درصد، تیمار 5: 2/0 درصد و تیمار 6: 25/0 درصد جیره) که به جیرهی پایه افزوده شد. علاوه بر ثبت دادههای مربوط به عملکرد، در 35 روزگی، بهمنظور بررسی کیفیت گوشت چهار قطعه بلدرچین از هر دو جنس نر و ماده بهصورت تصادفی از هر تکرار انتخاب و کشتار شدند. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف جلبک در جیره بلدرچینها، بر میانگین افزایش وزن بدن، مقدار خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک و وزن زنده نبود (05/0p >)؛ اما تأثیر سطوح مختلف جلبک بر وزن لاشه معنیدار بود (05/0p <). همچنین تأثیر سطوح مختلف جلبک بر بازده لاشه معنیدار بود (05/0p <). در میزان مالوندیآلدئید گوشت، تفاوت معنیداری بین تیمارها وجود نداشت (05/0p >)؛ اما تفاوت معنیداری در درصد pH گوشت، ظرفیت نگهداری آب و درصد افت خونابه بین تیمارها مشاهده شد (05/0p <). در کل، نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد استفاده از جلبک دریایی در سطح 1/0 درصد جیره میتواند در بهبود عملکرد و کیفیت گوشت بلدرچین ژاپنی، مؤثر باشد. پرونده مقاله -
مقاله
4 - مقایسه اثر عصاره میکروجلبک Chlorella vulgaris با بنتونیت سدیم بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی آلوده به آفلاتوکسینزیست شناسی جانوری , شماره 6 , سال 16 , بهار 1403این مطالعه به منظور تاثیر عصاره میکروجلبک کلرلا ولگاریس (Chlorella vulgaris) با بنتونیت سدیم بر عملکرد، پاسخهای ایمنی و فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره آلوده به آفلاتوکسین انجام شد. آزمایش با استفاده از تعداد 384 قطعه جوجه در قالب طر چکیده کامل
این مطالعه به منظور تاثیر عصاره میکروجلبک کلرلا ولگاریس (Chlorella vulgaris) با بنتونیت سدیم بر عملکرد، پاسخهای ایمنی و فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره آلوده به آفلاتوکسین انجام شد. آزمایش با استفاده از تعداد 384 قطعه جوجه در قالب طرح کاملا تصادفی به 6 گروه آزمایشی در 4 تکرار و 16 قطعه در هر تکرار تقسیم شدند. جیره-های آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد منفي (جيره¬هاي بدون آفلاتوكسين)؛ 2- تيمار شاهد مثبت (جيره¬هاي آلوده به 5/0 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوكسين)؛ 3- جیره سالم + عصاره کلرلا ولگاریس (4/0 گرم در کیلوگرم خوراک)؛ 4- جیره آلوده + عصاره کلرلا (4/0 گرم در کیلوگرم خوراک)؛ 5- جیره سالم + بنتونیت سدیم (2 گرم در کیلوگرم خوراک) و 6- جیره آلوده + بنتونیت سدیم (2 گرم در کیلوگرم خوراک) بودند. در این مطالعه فراسنجه های عملکردی، خونی و فراسنجههای ایمنی تعیین شد. نتایج پژوهش نشان داد افزودن مکمل غذایی بنتونیت و کلرلا به جیره غذایی پایه در دوره پایانی تأثیری بر افزایش وزن و مصرف خوراک نداشت، ولی در دوره آغازین رشد و کل دوره سبب بهبود افزایش وزن و مصرف خوراک در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0 > p). اختلاف آماری معنیداری بین تیمار شاهد و تیمار آفلاتوکسین در هیچکدام از دورههای آزمایشی در زمینه ضریب تبدیل غذایی وجود نداشته است (05/0p )، ولی بنتونیت اختلاف معنیداری را با شاهد در مورد طحال، تیموس و بورس نشان نداد.
پرونده مقاله