اوراق اختیار معامله یکی از مهمترین ابزارهای مشتقه است که امروزه در اکثر بورس‌های جهان در حال معامله هستند. از مسائل اساسی در حوزه این اوراق، ارزش‌گذاری آن است و مدل دوجمله‌ای یکی از روش‌های رایج است، ولی یکسری مشکلاتی مانند عدم وجود هزینه معاملات و عدم قطعیت نایتی دارد که در این پژوهش این مشکلات حل شده است. هدف این پژوهش مقایسه مدل دوجمله‌ای تحت عدم قطعیت نایتی و هزینه معاملات با مدل بلک، شولز و مرتون است. این پژوهش با استفاده از این دو مدل به ارزش‌گذاری اوراق اختیار معاملات که از ابتدای سال 1397 الی پایان سال 1401 منتشر شده، پرداخته است. پس از تخمین قیمت‌های نظری هر یک از مدل‌ها به مقایسه آن با قیمت‌های بازار پرداخته و مقدار خطای پیش‌بینی هر یک از آن‌ها را با استفاده از جذر میانگین مربعات خطا RMSE محاسبه می‌شود. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد در حالت کلی مدل بلک، شولز و مرتون دارای خطای کمتری نسبت به مدل دوجمله‌ای تحت عدم قطعیت نایتی و هزینه معاملات است. با حذف هزینه معاملات از مدل مورد پژوهش خطای این مدل کاهش می‌یابد، در داده‌های نماد-روزی که در سود هستند این مدل خطای کمتری نسبت به مدل بلک، شولز و مرتون دارد. پرونده مقاله