به منظور بررسی تاثیر محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف متانول بر عملکرد و صفات فیزیولوژیکی دو رقم گندم دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سال زراعی 1394-1393 در شرایط اقلیمی شهرستان خرم آباد در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی خرم آباد اجرا شد. عامل‌های مورد مطالعه شامل محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف متانول در شش سطح (صفر، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد حجمی) و عامل رقم شامل دو رقم گندم دیم قابوس و زاگرس بود. نتایج نشان داد در بین غلظت‌های مختلف محلول‌پاشی متانول، بیشترین سبزینگی برگ و محتوای نسبی آب برگ در تیمار محلول‌پاشی با غلظت 20 درصد حجمی و بیشترین عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در تیمار محلول‌پاشی با غلظت 25 درصد حجمی بود و محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف متانول بر درصد پروتئین تاثیر معنی‌داری نداشت. بیشترین مقدار شاخص سطح برگ، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در رقم قابوس و بیشترین درصد پروتئین در رقم زاگرس مشاهده گردید. به نظر می رسد محلول‌پاشی متانول به دلیل افزایش دسترسی گیاه به کربن حاصل از تجزیه متانول و کاهش تنفس نوری در گیاهان تیمار شده و رقم قابوس به دلیل سازگاری بیشتر با محیط و رشد رویشی و زایشی بیشتر عملکرد دانه بالاتری تولید کردند. پرونده مقاله

بمنظور ارزیابی عکس العمل ارقام گندم نان (Triticum.aestivum) به سطوح متفاوت رطوبتی (آبیاری تکمیلی)و مقادیر مختلف کود نیتروژنی، آزمایشی در سال 94-93 درشرایط اقلیمی شهرستان کوهدشت بصورت اسپلیت اسپلیت پلات و بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کرتهای اصلی شامل عامل آبیاری درسه سطح (بدون آبیاری یادیم ،یکبار آبیاری در زمان کاشت و دوبارآبیاری در زمان کاشت و ظهور ساقه) ،کرتهای فرعی شامل ارقام گندم نان (کریم و کوهدشت)و کرتهای فرعی فرعی شامل مقادیر نیتروژن در سه سطح (بدون مصرف کود، مصرف کود در زمان کاشت و مصرف کود در زمان کاشت و ساقه دهی) بود.در مدت اجرای آزمایش از صفات عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه ، تعداد دانه در سنبله، ارتفاع بوته، تعداد سنبله در واحد سطح، شاخص برداشت و طول سنبله اندازه گیری بعمل آمد. نتایج حاصل از تجزیه داده ها نشان دادکه تیمار رقم کوهدشت با دوبار آبیاری و مصرف 120کیلوگرم نیتروژن (I3V2N3 )باعث افزایش عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه به ترتیب به میزان 13060 و 5466 کیلوگرم در هکتار و همچنین تیمار رقم کریم با دوبار آبیاری و بدون مصرف نیتروژن(I3V1N1) باعث افزایش وزن هزار دانه به میزان 42.67 گرم گردید. اثر متقابل نیتروژن قابل دسترس و دیگر عوامل موثر در رشد اهمیت زیادی در استفاده از نیتروژن توسط گیاه دارد. میزان آب قابل دسترس از جمله عوامل مهم تأثیر گذار بر کارآیی مصرف نیتروژن است. با تامین بهینه آب آبیاری برای گیاهان همزمان با مصرف N می توان انتظار داشت عملکرد و اجزای عملکرد گیاهان افزایش یابد. پرونده مقاله

بمنظور ارزیابی عکس العمل ارقام گندم نان (Triticum.aestivum) به سطوح متفاوت رطوبتی (آبیاری تکمیلی)و مقادیر مختلف کود نیتروژنی، آزمایشی در سال زراعی 94-93 درشرایط اقلیمی شهرستان کوهدشت بصورت اسپلیت اسپلیت پلات و بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کرتهای اصلی شامل عامل آبیاری درسه سطح (بدون آبیاری یادیم ،یکبار آبیاری در زمان کاشت و دوبارآبیاری در زمان کاشت و ظهور ساقه) ،کرتهای فرعی شامل ارقام گندم نان (کریم و کوهدشت)و کرتهای فرعی فرعی شامل مقادیر نیتروژن در سه سطح (بدون مصرف کود، مصرف کود در زمان کاشت و مصرف کود در زمان کاشت و ساقه دهی) بود.در مدت اجرای آزمایش از صفات عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه ، تعداد دانه در سنبله، ارتفاع بوته، تعداد سنبله در واحد سطح، شاخص برداشت و طول سنبله اندازه گیری بعمل آمد. نتایج حاصل از تجزیه داده ها نشان دادکه تیمار رقم کوهدشت با دوبار آبیاری و مصرف 120کیلوگرم نیتروژن (I3V2N3 )باعث افزایش عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه به ترتیب به میزان 13060 و 5466 کیلوگرم در هکتار و همچنین تیمار رقم کریم با دوبار آبیاری و بدون مصرف نیتروژن(I3V1N1) باعث افزایش وزن هزار دانه به میزان 42.67 گرم گردید. اثر متقابل نیتروژن قابل دسترس و دیگر عوامل موثر در رشد اهمیت زیادی در استفاده از نیتروژن توسط گیاه دارد. میزان آب قابل دسترس از جمله عوامل مهم تأثیر گذار بر کارآیی مصرف نیتروژن است. با تامین بهینه آب آبیاری برای گیاهان همزمان با مصرف N می توان انتظار داشت عملکرد و اجزای عملکرد گیاهان افزایش یابد. پرونده مقاله