هدف از انجام کار حاضر تهیه بستر مناسب برای لایه نشانی دی اکسید تیتانیوم به عنوان یک فوتوکاتالیست بر روی آلومینیوم است. به دلیل چسبندگی ضعیف فوتوکاتالیست ها بر روی آلومینیوم امکان لایه نشانی بر روی آن وجود ندارد و یا عمر بسیار کمی دارد. به همین دلیل در این مطالعه چسبندگی بین دی اکسید تیتانیوم (TiO2) و بستر آلومینیومی با ایجاد منافذ میکرونی بر روی سطح بستر با استفاده از دو روش آندایزینگ و اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی (PEO) افزایش داده شده و نتایج دو روش مقایسه شده اند. آزمایش هایی نیز به منظور بررسی میزان حذف رنگینه با گذشت زمان با استفاده از محلول آبی رنگ رودامین 6G و در حضور تابش نور فرابنفش UV انجام شد. همچنین تصاویر SEM از سطح بستر های آلومینیوم لایه نشانی شده با TiO2 تهیه گردید. نتایج مطالعه نشان داد که تراکم منافذ روی سطح آلومینیوم در روش PEO بیشتر از روش آندایزینگ معمول بوده و در نتیجه حذف رنگینه در روش PEO بیشتر بوده است. علاوه بر این با این که حذف رنگینه در روش PEO نسبت به روش آندایزینگ افزایش یافته است، زمان کل فرآیند و انرژی مصرفی در این روش به خصوص در حالت پالسی کمتر از روش آندایزینگ است. پرونده مقاله