کدورت آب تصفیه شده به‌عنوان یک پارامتر مهم در تعیین کیفیت آب در کلیه تصفیه خانه‌ها اندازه‌گیری می¬شود، اما با توجه به اهمیت موضوع در استفاده از منعقدکننده¬ها و بدلیل رابطه آن با میزان عوامل بیولوژیکی مثل دیاتومه¬ها، کلروفیسه¬ها و... شمارش و کنترل این عوامل به عنوان یک پارامتر کیفی آب در کنار کدورت مطرح می¬باشد. هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه اثر منعقدکننده‌های پلی¬آلومینیوم‌کلراید¬ مایع و فریک‌کلراید در حذف عوامل بیولوژیکی موجود در آب خام ورودی به تصفیه‌خانه آب با استفاده از آزمایش جار و انجام تست¬های بیولوژیکی می¬باشد. در این پژوهش میزان افزایش کدورت¬های اولیه توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در محدوده NTU (Nephelometric Turbidity Unit) 100، 50، 20، 10، 6 و 2 اندازه‌گیری شد و راندمان حذف عوامل بیولوژیکی در 8/7pH= و تزریق بهینه هر کدام از منعقدکننده¬ها، میزان 15-10 درصد افزایش راندمان حذف در منعقدکننده پلی¬آلومینیوم کلراید مایع نسبت به فریک‌کلراید مشاهده شد. نتیجه این بررسی نشان داد که منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید مایع در حذف عوامل بیولوژیکی نسبت به فریک¬کلراید راندمان بالاتری دارد. پرونده مقاله