زمینه و هدف: چغندرقند بعنوان یکی از منابع مهم تأمین انرژی، نقش بسزائی در امنیت¬غذایی جامعه به¬عهده دارد. بنابراین استفاده بهینه از نهاده¬های کشاورزی در تولید این محصول علاوه بر افزایش بهره¬وری و کاهش هزینه تولید، منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانه¬ای می¬شود و از اثرگذاری منفی مصرف بی¬رویه نهاده¬های تولیدکشاورزی بر محیط زیست می¬کاهد. در این راستا، هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین بازه کارایی کشاورزان براساس مصرف نهاده¬های کشاورزی در چارچوب داده¬های کران¬دار و تحلیل اثرات زیست محیطی ناشی از مصرف نهاده¬ها بود. روش بررسی: اطلاعات لازم برای انجام تحقیق از طریق مصاحبه و تکمیل 48پرسشنامه از بین چغندرکاران نمونه شهرستان قائن در سال زراعی 99-98 جمع¬آوری شد. یافته¬ها: متوسط کارایی کشاورزان در حالت ستاده- نهاده¬محور برابر (7011/0، 7606/1) و متوسط بازه¬ کارایی کشاورزان (427/0، 0352/0) محاسبه شد. نتایج نشان¬دهنده تولید 7/42 درصد محصول به ازای مصرف یک واحد نهاده است. بعبارتی نشان¬دهنده بازدهی و بهره¬وری تولید چغندرقند است. همچنین مقدار متوسط نهاده¬های مصرفی از جمله: بذر مصرفی، کود فسفات، ازت و سموم به¬ترتیب برابر در تولید چفندرقند، 370/3، 2/ 54، 70/ 139 و 523/2 کیوگرم در هکتار برآورد شده است. متوسط دی¬اکسیدکربن منتشر شده ناشی از تولید چغندرقند و مصرف نهاده¬های ضروری از جمله: کود ازت، و بذر مصرفی، سم به¬ترتیب برابر 73/1480، 65/984، 53/1، 49/11 کیلوگرم درهکتار است. که بیشترین تاثیر زیست¬محیطی را طبق نتایج بدست آمده کود ازت داراست. بحث و نتیجه¬گیری: در تولید چغندرقند انواع مختلفی از نهاده¬ها بکار گرفته می¬شود که علاوه بر افزایش عملکرد اثر زیست¬محیطی نیز به¬دنبال دارد. بنابراین با آگاهی رساندن به کشاورزان از طریق حضور و مشارکت آنان در کلاس¬های ترویجی و همچنین از طریق آموزش کشاورزان درخصوص نحوه صحیح مدیریت و مصرف نهاده¬ها می¬توان از اثرات زیان¬بار استفاده بیش از حد آن¬ها در فرآیند تولید جلوگیری به عمل آورد. در راستای کاهش اثرات زیستی و حفاظتی، کاهش بکارگیری کودهای شیمیایی بایستی جایگزینی کود دامی و ارگانیک توسط تولیدکنندگان و سیاست¬گذاران مورد توجه قرار گیرد. همچنین در اجرای سیاست¬های کاهش یارانه و واقعی کردن قیمت کودشیمیایی و نهاده¬های مصرفی تجدید نظر شود. پرونده مقاله