مقدمه و هدف: هدف این مقالهبررسی نقش میانجیگری مدیریت زمان در رابطه بین ویژگیهای فردی و بهرهوری در بین حسابداران زن مشغول به فعالیت در شهر شیراز است.
مواد و روشها: روش پژوهش مورد استفاده توصیفی همبستگی، از نوع نظرسنج
چکیده کامل
مقدمه و هدف: هدف این مقالهبررسی نقش میانجیگری مدیریت زمان در رابطه بین ویژگیهای فردی و بهرهوری در بین حسابداران زن مشغول به فعالیت در شهر شیراز است.
مواد و روشها: روش پژوهش مورد استفاده توصیفی همبستگی، از نوع نظرسنجی است که از لحاظ زمانی یک پژوهش مقطعی به حساب میآید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه حسابداران زن در شهر شیراز تشکیل داده است. نمونه آماری پژوهش با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر بدست آمد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه مدیریت زمان مسیحیایی، پرسشنامه شخصیتی چندعاملی نئو و پرسشنامه بهرهوری هرسی و گلداسمیت استفاده شده است. برای آزمون فرضیههای پژوهش از روش آماری تحلیل مسیر و با استفاده از نرمافزار آماری SPSS نسخه 22 و Smart PLS تجزیه و تحلیل انجام شده است.
یافتهها: نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر این است که بهطور کلی ویژگیهای فردی (شامل برونگرایی و وظیفهشناسی) دارای تأثیر مستقیم بر بهرهوری حسابداران زن نیست، اما از طریق واسطه مدیریت زمان بر بهرهوری حسابداران زن تأثیر میگذارد.
بحث و نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، ویژگیهای فردی و مدیریت زمان میتوانند به عنوان یکی از ضروریات بهرهوری افراد و سازمان به شمار آید.
پرونده مقاله