ترس از جرم به احساس نگرانی فرد از قربانی شدن به‌وسیله بزه‌کاران و مجرمان اجتماعی دارد. این مسئله در شهر اردبیل به دلایل بی‌سازمانی اجتماعی و کاهش حس اثربخشی جمعی در اثر مهاجرت و به هم خوردن ساختار همگون جامعه در حال افزایش است. هدف اصلی این پژوهش تبیین کیفی ترس از جرم در شهر اردبیل بر مبنای مدل اشتراواس و کوربین است. گرند تئوری (مدل اشتراوس و کوربین)، روش اصلی، ابزار آن مصاحبه عمیق، حجم نمونه 48 نفر، روش نمونه‌گیری از نوع تعمدی-هدفمند مبتنی بر اصول اشباع نظری است. روش قابلیت اعتماد بر مبنای روش مقایسه‌های تحلیلی و فن ممیّزی انجام‌گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که مطابق مدل اشتراوس و کوربین مقوله مرکزی (ترس از جرم) به‌مثابه کاهش اثربخشی جمعی تابعی از عوامل زمینه‌ای (پایگاه طبقاتی، نوع شغل، جنسیت، وضعیت محله، فضای نابرابر اجتماع، آنومی اقتصادی- اجتماعی، نظام خانواده آشفته و ساختار ناهمگن اجتماع)، علّی (زوال حس شرمساری، زوال هنجار اخلاقی، تجربه بزه دیدگی)، مداخله‌ای (بی‌نزاکتی مدنی، بازدارندگی اجتماعی، قانون‌گریزی اجتماعی، عرفگرایی دینی، تعلق اجتماعی پایین، رفتار پرخطر اجتماعی، دوگانگی سبک زندگی و انطباق اجتماعی منفی) بوده و استراتژی کنشگران در برابر این امر (بی‌ثباتی و جابجایی سکونتی، اتخاذ تدابیر پیشگیری و توانمندسازی شخصی) و پیامدهای پدیده در اجتماع (بی‌اعتمادی محلی- اجتماعی، زوال فیزیکی اجتماعی، شکل‌گیری وندالیسم گرافیتی، بی‌توجهی جمعی و فرسایش پیوندهای جمعی) است. پرونده مقاله

زمینه و هدف: طی چند دهۀ اخیر‌، اکثر‌ کشور‌های جهان و به‌ویژه جوامع درحال‌توسعه‌ شاهد تغییرات و تحولات سریع و گسترده ای بوده که الگو‌های توسعه و نیز ساختار‌های جمعیتی آنها را متأثر ساخته است. در این میان، افزایش خانوار‌های زن سرپرست و مسائل اجتماعی و فرهنگی متعدد آنها منجر به شکل‌گیری دغدغه‌های امنیتی فراوانی نزد این خانوار ها گردیده است. لذا این تحقیق در تلاش است تا امنیت و احساس امنیت اجتماعی زنان سرپرست خانوار شهر تهران را با تمرکز بر سرمایه فرهنگی و اجتماعی آنها تبیین نماید.
روش تحقیق: این تحقیق به روش کمّی با راهبرد میدانی- پیمایشی و به صورت مقطعی انجام گرفت. حجم نمونه شامل 721 نفر از زنان سرپرست خانوار تحت پوشش سازمان بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی بوده که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم برگزیده شدند.
یافته‌ها و نتیجه‌گیری: سرمایه اجتماعی و فرهنگی زنان سرپرست خانوار در حد متوسط به پایین بوده و امنیت اجتماعی و احساس امنیت زنان سرپرست خانوار در حد متوسط ارزیابی شده و بالاترین سطوح ناامنی در حوزه شغلی و مالی ملاحظه گردید. درنتیجه با افزایش میزان سرمایه اجتماعی زنان سرپرست خانوار، یعنی ارتقاء سطح اعتماد اجتماعی، افزایش میزان مشارکت اجتماعی، بهبود آگاهی اجتماعی خانوارهای زن سرپرست و نیز تراکم یافتن پیوندها و تعاملات اجتماعی زنان سرپرست خانوار، میزان امنیت و احساس امنیت اجتماعی آنها در جامعه و خانواده افزایش پیدا می‌کند. پرونده مقاله