Silicoaluminophosphate (SAPO-34) molecular sieve doped with transition metals, Mn and Ni, with different molar ratios (Mn/Ni=0.33, 3) were investigated for their activity, selectivity and lifetime in biomethanol to olefins reaction. MnNiAPSO-34 nanostructured catalyst was synthesized by hydrothermal method and addition of metals was carried out by isomorphous substitution into the crystalline framework of SAPO-34. The nanostructured catalysts were characterized by XRD, FESEM, PSD, EDX, BET and FTIR techniques. MnNiAPSO-34 nanostructured catalyst synthesized with high concentration of Mn, demonstrated larger crystallite size evidenced by XRD analysis. The FESEM results indicated that the concentration of metal ions could affect the morphology of nanostructured MnNiAPSO-34 catalyst due to different rate of crystal growth. The catalytic performance of samples was studied in biomethanol to olefins reaction at atmospheric pressure and GHSV of 4200 cm3/g.h-1 in a fixed bed reactor. MnNiAPSO-34 with high concentration of Mn illustrated higher selectivity toward light olefins and had longer lifetime for which the selectivity of light olefins for this nanostructured catalyst was 60% after 180 min time on stream. پرونده مقاله

طی سال‌های اخیر، فرایند فتوکاتالیستی نیم‌رساناها برای حذف ترکیبات آلی از آب، توجه زیادی را به دلیل پتانسیل این فرایند به‌عنوان یک فناوری تصفیه کم‌هزینه و دوست‌دار محیط‌زیست به خود جلب کرده است. در این پژوهش با هدف به‌دست آوردن مقدار بهینه محتوای CuS و CdS در نانوفتوکاتالیست‌های CuS-CdS/TiO2، چهار نمونه با مقدارهای متفاوت CuS و CdS با روش آب گرمایی سنتز شدند. نمونه‌های سنتز شده با روش‌های XRD، FESEM، EDX، BET و FT-IR مشخصه یابی شدند. نتیجه‌های آنالیز XRD تشکیل فازهای CuS و CdS را بر روی سطح TiO2 تأیید کرد. بر مبنای نتایج مشخصه یابی دیگر، نمونه با نسبت وزنی 5:5:90 از CuS:CdS:TiO2 به دلیل داشتن سطح ویژه بالا، بلورینگی نسبی بالاتر و ریخت یکنواخت‌تر می‌تواند به‌عنوان نسبت بهینه برای بارگذاری فاز فعال در این فتوکاتالیست در نظر گرفته شود. فعالیت فتوکاتالیستی نمونه‌های تهیه شده بر مبنای رنگ بری از اسید اورانژ 7 (AO7) به‌عنوان آلاینده مدل در محیط آبی تحت تابش نور مرئی بررسی شد. کارایی حذف برای نمونه‌های CuS(5)CdS(5)/TiO2 ،CuS(3)CdS(7)/TiO2 ،TiO2 و CuS(7)CdS(3)/TiO2 به ترتیب برابر با 2/85، 100، 100 و 5/97% در مدت 100 دقیقه به‌دست آمد. برمبنای آزمون‌های عملکردی، نمونه با نسبت وزنی 5:5:90 از CuS:CdS:TiO2 در زمان کمتر از سایر نمونه‌ها (40 دقیقه) به رنگ بری کامل دست پیدا کرد که از نتایج مشخصه یابی نیز همین نتیجه انتظار می‌رفت. اثر غلظت اولیه AO7 و مقدار نانوفتوکاتالیست نیز بر روی عملکرد نمونه بهینه بررسی شد. پرونده مقاله

نانوکاتالیست CuO/ZnO/Al2O3 به وسیله‌ی روش سنتز احتراقی اوره- نیترات با دو نسبت متفاوت اوره به نیترات 1 و 2 تهیه شدند. نانوکاتالیست‌های سنتزی در فرایند تبدیل متانول در حضور بخار آب برای تولید هیدروژن مورد ارزیابی قرار گرفتند. ویژگی فیزیکی و شیمیایی نمونه‌های سنتزی با استفاده از روش‌های XRD ،FESEM ،BET و FTIR بررسی شدند. نتیجه‌های به دست آمده از EDX و FESEM وجود ذرات پراکنده تر و ریزتر در سطح نمونه با نسبت U/N برابر با 1 را نشان دادند. نتیجه‌های BET نشان داد که با افزایش مقدار اوره مساحت سطح ویژه افزایش یافته است ارزیابی‌هایی عملکرد کاتالیستی در فرایند تبدیل متانول با بخار آب نیز نشان داد که نانوکاتالیست با نسبت U/N برابر با 1 هم در تبدیل بالای متانول و هم در تولید اندک CO عملکرد بهتری از خود نشان داده است. در ارزیابی پایداری نیز این کاتالیست به مدت 30 ساعت در فرایند پایدار ماند. پرونده مقاله

برای حذف یا کاهش ترکیبات فرار آلی (VOCs) که بخش عمده‌ای از آلاینده‌های هوا هستند، از فناوری‌هایی مانند اکسایش گرمایی و کاتالیستی یا تصفیه زیستی استفاده می‌شود. امروزه استفاده از نانوکاتالیست‌ها در حذف آلاینده‌ها از محیط‌زیست بسیار موردتوجه است. در این پژوهش پایه کامپوزیتی Al2O3/CeO2/Clinoptilolite تهیه، سپس فاز فعال پالادیم با امواج فراصوت بر آن نشانده شد. امواج فراصوت باعث توزیع مناسب فلز فعال و بهبود ویژگی‌های ساختاری در نانوکاتالیست‌ها می‌شود. هدف از انتخاب این کاتالیست بهره‌گیری هم‌زمان از سطح ویژه بالای آلومینا، سطح اسیدی کلینوپتیلولیت و ویژگی‌های منحصربه‌فرد CeO2 است. حضور CeO2 در کاتالیست‌ها موجب افزایش ذخیره‌سازی اکسیژن، بهبود پایداری گرمایی کاتالیست و همچنین توزیع مناسب فلز پالادیم بر پایه می‌شود. ویژگی‌های نمونه‌ها با روش‌های پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM)، طیف‌سنجی تفکیک انرژی (EDS)، طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR) برسی شدند. برای یافتن مساحت سطح ویژه کاتالیست‌های سنتز شده از روش BET استفاده شد. آزمون واکنشگاهی نانوکاتالیست‌ها با استفاده از یک پایلوت اکسایش کاتالیستی و کروماتوگرافی گازی (GC) انجام شد. نتایج XRD نشان داد که بلورهای موجود در کاتالیست‌ها دارای ابعاد نانومتری هستند. نتایج نشان داد که نانوکاتالیست‌های تهیه‌شده دارای سطح ویژه بالایی هستند. همچنین، نتایج ابتدایی آزمون‌های واکنشگاهی تأیید کرد که نانوکاتالیست‌ها دارای فعالیت و مقدار جذب بالایی در حذف تولوئن هستند. پرونده مقاله

در این مقاله سعی شده تا به بررسی اثر تقویت‌کننده سریا بر روی عملکرد اکسیدهای نانوساختار Zn ،Cu و Al سنتزی شده به روش احتراقی در فرایند تبدیل متانول با بخارآب پرداخته شود. روش سنتز احتراقی به عنوان روشی نوین، ساده و سریع برای دست‌یابی به ساختار نانو و متخلخل استفاده شده است. اکسیدهای نانوساختارسنتزی پس از شکل دهی، در سامانه آزمون عملکرد کاتالیستی در فشار اتمسفری و بازه دمایی 200 تا 300 درجه ی سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفتند. در ادامه ویژگی‌های فیزیکی شیمیایی اکسیدهای نانوساختار سنتزی با روش‌های XRD،FESEM،EDX،BET و FT-IR بررسی شدند. گونه‌های CuO و ZnO در الگوهای پراش پرتو X مشاهده شدند و حضور آلومینا به علت شاخص نبودن پیک‌ها در XRD با روش‌های FT-IR و EDX اثبات شد. روش FESEM مشخص کرد که ذرات کاتالیست سنتزی در گستره نانو قرار دارند. از بررسی الگوی XRD به کاهش نسبی بلورینگی پی برده شد. آزمون‌های عملکردی نمونه‌ها نشان دادند که سریا باعث افزایش مقدار تبدیل، انتخاب پذیری هیدروژن و کاهش انتخاب‌پذیری فراورده‌های نامطلوب مانند CO و CO2 شده است. پرونده مقاله

در این مقاله تأثیر روش هیدروترمال یک مرحله‌ای در سنتز نانوکاتالیست Cr(8%)/MCM-41 به‌منظور استفاده در فرایند هیدروژن‌گیری اکسایشی تبدیل اتان به اتیلن در حضور کربن دی‌اکسید مطالعه و نتیجه‌های به‌دست ‌آمده با روش سنتز تلقیح مقایسه شد. برای بررسی ویژگی‌های فیزیکی- شیمیایی نانوکاتالیست‌ها، از روش‌های XRD ،BET ،FESEM ،FT-IR و EDX استفاده شد. الگوهای XRD تشکیل فازهای بلوری MCM-41 و Cr2O3 را اثبات کرد. بررسی تصویرهای FESEM ذرات یکنواخت و کوچک در مقیاس نانومتری و توزیع اندازه‌ی ذرات باریکی را بر روی سطح کاتالیست‌ها نشان داد. نتیجه‌های به‌دست ‌آمده از تجزیه‌ی EDX نشان داد در اثر به‌کارگیری روش آب گرمایی مستقیم، فاز فعال کروم به‌طور یکنواخت روی سطح کاتالیست پخش شده است. بر اساس نتیجه‌های به‌دست ‌آمده روش آب گرمایی یک مرحله‌ای باعث سنتز کاتالیستی با اندازه‌ی ذرات کوچک‌تر و یکنواخت‌تر در راستای بهبود ویژگی جذب و پخش شوندگی بیش‌تر نسبت به نمونه‌ی به‌دست ‌آمده از روش تلقیح شد. هم‌چنین نانوکاتالیست‌ها در فشار اتمسفری و گستره دمایی 550 تا C°700 با ترکیب خوراک 10% اتان، 50% کربن دی‌اکسید و 40% نیتروژن در یک سامانه آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نانوکاتالیست‌های سنتز شده به روش آب گرمایی یک مرحله‌ای فعالیت کاتالیستی معقول و پایداری را حتی پس از گذشت ده ساعت با بازده و انتخاب‌پذیری نسبت به اتیلن به ترتیب برابر با 42% و 97% در دمای C°700 از خود نشان داد. این نمونه انتخاب‌پذیری بهتر و بازده قابل‌رقابتی با نمونه‌ی سنتز شده به روش تلقیح از خود نشان داد. پرونده مقاله

نسبت Si/Al از جمله پارامترهای موثر بر خواص فیزیکی-شیمیایی کاتالیست­های نانوساختار LaAPSO-34 می باشد. استفاده از نسبت بهینه Si/Al در این غربال مولکولی کارایی آنها را تا حدچشمگیری در فرایند تبدیل متانول به الفین­های سبک افزایش داده است. کاتالیست­های نانوساختار LaAPSO-34 با نسبت­های گوناگون Si/Al به روش هیدروترمال سنتز و با آنالیزهایXRD، FESEM، EDX، BET و FTIR تعیین خصوصیات شدند. نتایج آنالیز XRD نشان دادند که در نسبت­های پایین Si/Al شبکه کریستالی رشد چشمگیری نداشت، اما با افزایش این نسبت، بلورینگی افزایش یافت. تصاویر FESEM نشان داد با افزایش نسبت Si/Al ذرات مکعبی شکل چابازیت به صورت کامل ایجاد شده، اما در نسبت­های بالای Si/Al صافی سطح ذرات کاتالیستی کاهش یافت. آنالیز EDX حضور عناصر سازنده این زئولیت را تایید کرد و پراکندگی یکنواخت اجزا را نشان داد. نتایج بدست آمده از آنالیزBET نشان دادند که با افزایش نسبت Si/Al از 1/0 به 3/0 سطح ویژه در کاتالیست­های نانوساختار LaAPSO-34 افزایش یافته است. پیک های ناشی از آنالیز FTIR گروههای عاملی ساختار چابازیت را در نسبت­های گوناگون Si/Al تایید نمود. نتایج ارزیابی عملکرد کاتالیست­ها نشان دادند که با افزایش دمای واکنش مقدار تبدیل متانول افزایش یافته است. با افزایش نسبت Si/Al از 1/0 به 3/0 کارایی کاتالیست­های نانوساختار LaAPSO-34 بهبود یافت و مدت زمان بیش­تری طول کشید تا کاتالیست غیرفعال شود. پرونده مقاله