بیماری یون از جمله عفونت های مزمن باکتریایی در نشخوارکنندگان می‌باشد که با توجه به اسهال شدید و طولانی مدتی که ایجاد می‌کند، باعث تحلیل رفتن بدن دام می شود. هدف از این مطالعه، بررسی عیار سرمی آنتی بادی ضد مایکوباکتریوم اویوم زیرگونهپاراتوبرکلوزیس (عامل بیماری یون) به روش الایزا و برآورد میزان آلودگی به عامل مذکور در گاوهای شیری مجتمع دامپروری کشت و صنعت مغان بود. در این مطالعه از تعداد 738 رأس گاو شیری بالغ در مجتمع کشت و صنعت و دامپروری مغان که به طور تصادفی انتخاب شدند، خون گیری شده و نمونه های سرمی در آزمایشگاه به روش الایزا بررسی شدند. مطالعه حاضر نشان داد از تعداد 738 رأس گاو مورد آزمایش، 58 رأس دارای عیار سرمی علیه مایکوباکتریوم اویوم زیرگونهپاراتوبرکلوزیس با درصد S/P بیشتر از 60 درصد بودند (میزان شیوع 86/7 درصد) که 25 رأس مثبت (با درصد S/P بیشتر از 70 درصد) و 33 رأس مشکوک (با درصد S/P بیشتر از 60 تا 70 درصد) بودند. به دلیل این که چهره بیماری یون اغلب تحت بالینی بوده و دام در ظاهر سالم به نظر می رسد، به سبب دفع میکروب در مدفوع و ترشحات بدن خود بقیه گله را نیز آلوده می کند. بنابراین، انجام آزمون های غربالگری دوره ای در گله و همچنین تست دام های تازه وارد در کنار سایر اقدامات پیشگیرانه اکیداً توصیه می شود. پرونده مقاله

بیماری های اسهالی یکی از مشکلات بهداشتی در سرتاسر جهان به خصوص در کشورهای در حال توسعه به شمار می آیند. یکی از عوامل مهم ایجاد کننده اسهال اشرشیاکلی می باشد که مسئول بسیاری از مرگ و میرهای نوزادان است. آلودگی آب و مواد غذایی عامل اصلی ایجاد عفونت برای انسان با این باکتری می باشد. لذا هدف از این مطالعه شناسایی پاتوتایپ های اشریشیاکلی ایزوله شده از نمونه های بالینی انسانی، نمونه های گوشتی، لبنی و سبزی با استفاده از آنتی سرم پلی والان و تعیین ارنباط و منشا آلودگی این نمونه ها می باشد. برای این منظور 40 نمونه از نمونه های بالینی بیمارستانی، فرآورده های گوشتی، لبنی و سالادهای نمونه برداری شده و ارسالی برای آزمایشگاه کنترل غذا انتخاب وپس از تایید با تست Imvoc بیماری زایی آنها با آنتی سرم پلی والان مورد مطالعه قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده، 35% نمونه های بالینی، 5/17% نمونه های گوشتی، 5/2% نمونه های لبنی و 5/17% نمونه های سالاد و سبزی به عنوان اشریشیاکلی بیماری زا شناسایی شدند. با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد اشریشیاکلی می تواند به عنوان یکی از عوامل باکتریایی متداول در ایجاد بیماری های مختلف به ویژه اسهال در کودکان در کشور ما مطرح باشد. بنابراین وجود اشریشیاکلی های بیماریزا در مواد غذایی لزوم کنترل و رعایت بهداشت مواد غذایی را طلب می کند. پرونده مقاله

سابقه و هدف: حضور ژن های پلاسمیدی qnr در باکتری ها عامل اصلی ایجاد مقاومت در برابر کینولون ها به شمار می آید. این مطالعه با هدف ارزیابی حضور ژن های qnr وابسته به پلاسمید و ژن های مقاوم aac(6)-Ib-cr در جدایه های بالینی اشریشیاکلی و کلبسیلا جداسازی شده از تهران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 132 جدایه اشریشیاکلی و 98 جدایه کلبسیلا از بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی تهران جمع آوری گردید. مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش کربی-بائر و معیار CLSI انجام شد. پس از استخراج ژنوم، به منظور تکثیر ژن های qnr و aac(6)-Ib-cr از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) استفاده گردید. یافته ها: در مجموع 47.72 درصد از جدایه های اشریشیا کلی نسبت به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین و 62.12 درصد نسبت به نالیدیکسیک اسید مقاوم بودند. همچنین 38.77 درصد از جدایه های کلبسیلا در برابر سیپروفلوکساسین و 51.02 درصد نسبت به نالیدیکسیک اسید مقاوم بودند. در مطالعه حاضر شیوع ژن های aac(6)-lb-cr، qnrA، qnrB وqnrS در جدایه های اشریشیا کلی به ترتیب 30.18، 37.73، 67.92 و 33.96 درصد و در کلبسیلا به ترتیب 31.42، 22.85، 68.57 و 31.42 درصد گزارش شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده فراوانی نسبتاً بالای ژن های qnr در جدایه های اشریشیاکلی و کلبسیلا مقاوم به سیپروفلوکساسین در شهر تهران بود. پرونده مقاله