مقدمه و هدف : لیشمانیازیس بیماری است که توسط تک یاخته ای از جنس لیشمانیا ایجاد می شود و می تواند به عنوان یک بیماری مشترک انسان و دام مورد بررسی قرار بگیرد.مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر ضد لیشمانیایی عصاره الکلی برگ گیاه کاسنی بر پروماستیگوت های انگل لیشمانیا ماژور درشرایط آزمایشگاهی طراحی و اجرا شد. روش بررسی :ابتدا عصاره به روش خیساندن آماده شد. سپس عصاره خشک شد و در DMSO 5% حل شد. در مرحله بعد پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در دمای°C2±25در فاز ثابت در محیط 1640 RPMIغنی شده با سرم جنین گوساله FCS10% و آنتی بیوتیک پنی سیلین - استرپتومایسین کشت داده شد. سپس با استفاده از روش رنگ سنجی MTT، فعالیت بیولوژیکی عصاره گیاهی در مقایسه با گلوکانتیم روی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور مورد بررسی قرار گرفت. میزان جذب نوری ، به وسیله دستگاه الیزا ریدر(ElisA reader ) سنجیده شده و سپس مقدار50 ICمحاسبه گردید. همه تست ها 3 بار تکرار شد. یافته ها: 50IC گلوکانتیم 18/ 616 میکروگرم بر میلی لیتر بود و 50IC برای عصاره الکلی 1094 میکروگرم بر میلی لیتر بود. هر چند که ، گلوکانتیم با غلظت کمتر مؤثرتر از عصاره گیاه مورد نظر بود، اما عصاره الکلی برگ گیاه کاسنی دارای اثرات قابل ملاحظه ای روی پروماستیگوتهای لیشمانیا ماژور بود.نتیجه گیری: با توجه به این که عصاره الکلی برگ گیاه کاسنی دارای اثرات ضد لیشمانیایی در محیط آزمایشگاه می باشد، لزوم انجام آزمایشات بیشتر برای ارزیابی اثر این عصاره بر روی انگل لیشمانیا در مدل حیوانی احساس می شود. پرونده مقاله

سابقه و هدف: اسینتوباکتر بامانی یکی از علل مهم عفونت های بیمارستانی در سراسر دنیا است. سویه های اسینتوباکتر مقاوم به آنتی بیوتیک ها باعث محدودیت هایی در درمان موثر می شوند. این مطالعه با هدف بررسی جهش در ژن gyrA جدایه های بالینی اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون و ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، 70 جدایه اسینتوباکتر از بیماران بستری در ICU بیمارستان الزهرا اصفهان جمع آوری گردید. به منظور شناسایی بیشتر جدایه ها از تست های بیوشیمیایی استاندارد استفاده شد. حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک برای 8 آنتی بیوتیک انجام گرفت. حداقل غلظت باز دارندگی (MIC) سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین با روش E-testبرای جدایه ها مطابق با استاندارد CLSI تعیین شد. همچنین به منظور شناسایی جهش در ژن gyrA در جدایه های مقاوم به سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین از روش PCR-RFLP استفاده گردید. یافته ها: جدایه ها بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی را نسبت به سیپروفلوکساسین (100%)، جنتامایسین (100%) و کمترین میزان را نسبت به ایمی پنم (92.8%) و مروپنم (90%) نشان دادند. در روش MIC میزان مقاومت جدایه ها به سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین 100% و 65.7% بود. میزان مقاومت چند دارویی 66.7% درصد و فراوانی جهش ژن gyrA در جدایه ها 93% بود. نتیجه گیری: در این مطالعه مشاهده شد که جدایه های اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون دارای جهش در ژن gyrA بودند. این جهش نقش مهمی در افزایش مقاومت در جدایه ها دارد. تشخیص سریع جدایه های اسینتوباکتر بامانی مقاوم به کینولون می تواند کمک مناسبی برای درمان این عفونت ها باشد. پرونده مقاله