امروزه به دلیل مقاومت باکتری‌های بیماریزا یافتن مواد ضد میکروبی جدید مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، خواص ضد میکروبی ترکیب چهار عصاره‌ی گیاه برگ مورد، برگ حنا، پوست گردو و پوست انار روی سه باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس آرئوس ، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و باسیلوس سابتیلیس و دو باکتریهای گرم منفی اشرشیا کلی و باکتری سودوموناس آئروژینوزا مورد بررسی قرار گرفت. اثر ضد باکتریایی عصاره‌ی الکلی و آبی این گیاهان به روش دیسک دیفیوژن و چاهک گذاری با اندازه گیری قطر هاله‌ی عدم رشد بررسی و حداقل غلظت مهارکنندگی به روش الایزا مطالعه شد. نتایج نشان می دهد در دو روش دیسک دیفیوژن و چاهک گذاری در عصاره‌ی الکلی و آبی بیشترین تاثیر بر روی باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و کمترین تاثیر بر روی باکتری اشرشیاکلای می باشد. کمترین مقدار MIC در مورد عصاره الکلی، 25/31 و کمترین مقدار MBC 5/62 میلی گرم بر میلی لیتر مربوط به باکتری اشرشیا کلای می باشد. نتایج حاصل از اندازه گیری مقدار ترکیبات فنلی تام و فلاوونوئید و تانن نیز نشان می دهد که بیشترین میزان این تر کیبات در غلظت 500 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره گیاهان می باشد. همچنین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در عصاره الکلی نسبت به عصاره آبی حدود دو برابر می باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که ترکیب عصاره‌ی گیاهان به ویژه عصاره‌ی الکلی اثر ضدباکتریایی بیشتری نسبت به عصاره آبی داشته است که علت آن را می توان بواسطه حضور ترکیبات بیشتری با خاصیت ضد باکتریایی در این عصاره در نظر گرفت. پرونده مقاله