بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاه ها، در حوزه کاری خود پس از فراغت از تحصیل موفق عمل نمی کنند؛ که یکی از دلایل آن نداشتن انگیزه تحصیلی و شایستگی های لازم در طول دوران تحصیل می‌باشد. هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه بین شایستگی های کانونی و حرفه ای دانشجویان کشاورزی و ساختار اجتماعی آموزش با نقش میانجی انگیزه تحصیلی می باشد. پژوهش حاضر پژوهشی کاربردی است با ماهیت یا رویکرد کمی که به شیوه توصیفی-همبستگی انجام‌شده است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سه مقطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تشکیل می‌دهند که شامل 440 نفر می‌باشند که از این تعداد بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب با استفاده از فرمول کوکران 205 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد می‌باشد که روایی آن توسط متخصصان فنی مورد تائید قرار گرفت و پایایی آن نیز از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن برای بخش‌های مختلف پرسشنامه بالاتر از 79/. =α به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که بین شایستگی‌های کانونی، حرفه‌ای و ساختار اجتماعی آموزش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه بین تأثیر ساختار اجتماعی آموزش بر شایستگی‌های کانونی 67/0؛ و تأثیر ساختار اجتماعی آموزش بر شایستگی‌های حرفه‌ای 59/. به دست آمد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزار LISREL8.8 و SmartPLS3 نیز نشان‌دهنده ارتباط مستقیم و معنادار شایستگی‌های کانونی با ساختار اجتماعی آموزش با ضریب مسیر 69/0؛ و مقدار 75/6=t و نیز ارتباط مستقیم شایستگی حرفه‌ای با ساختار اجتماعی آموزش با ضریب مسیر 84/0؛ و همچنین ارتباط غیرمستقیم بین شایستگی‌ها و انگیزه تحصیلی با ساختار اجتماعی آموزش بود. پرونده مقاله

هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش یادگیری‌های غیررسمی از طریق تعاملات اجتماعی در دو محیط آموزش عالی وشغلی در پرورش شایستگی‌های شغلی کلیدی می باشد. روش تحقیق حاضر به صورت پیمایشی بوده و جامعه آماری آن، فارغ التحصیلان آموزش عالی و شاغل در صنایع استان مازندران با سابقه خدمت 6-2 می باشد و حجم نمونه آن به تعداد150 نفر که به روش هدفمند انتخاب شده اند. این تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه اجرا شده است. محقق جهت تعیین روایی از نظر اساتید رشته علوم تربیتی و همچنین استفاده از پیشینه نظری و سایر تحقیقات استفاده گردیده است. در مورد پایایی نیز می توان گفت که چون درپرسشنامه، از متغیرهای اسمی وپاسخ های دو گزینه ای بلی-خیر استفاده شده است، ضریب پایایی قابل سنجش نبوده است. روش تجزیه و تحلیل آماری نیز از طریق نرم افزار آماری s pss وبا بهره گیری از آمار توصیفی(فراوانی)وآمار استنباطی(آزمون کای مربع)می باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین نقش آموزش عالی و محیط شغلی در پرورش شایستگی های شغلی کلیدی، از طریق یادگیری های غیررسمی حاصل از تعاملات اجتماعی، تفاوت معنی داری وجود دارد، به این ترتیب که نقش آموزش عالی بیشتر است.در دانشگاه، شایستگی های شخصیتی و اجتماعی-ارتباطی و در محیط شغلی شایستگی های شخصیتی و تخصصی به ترتیب بیشتر از سایر شایستگی ها پرورانده می شود. از بین مؤلفه های مطرح شده یادگیری های غیر رسمی از طریق تعاملات اجتماعی، مؤلفه گفتارآموزی در دانشگاه و مؤلفه رفتارآموزی در محیط شغلی، بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده اند. می توان گفت که تعداد بیشترفراوانی های پاسخ های خیر، نسبت به پاسخ های بلی، نشانگر این مطلب است که هیچ یک از شایستگی ها در هیچ یک از محیط ها، به نحو رضایت بخش پرورانده نمی شود. پرونده مقاله

پژوهش حاضر، با هـدف مطالعه تأثیر نرم‌افزار محتواساز بر میزان یادگیری و یادداری انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش شبه آزمایشی بود. جـامعه آماری شامل دانش‌آموزان پایه ششم شهرستان بلده بود و روش نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. درس مورد نظر کار و فناوری بود که دو کلاس از میان آنها به عنوان گروه گواه (25 نفر) و آزمایش (25 نفر) انتخاب شدند. در هر دو گروه، یک پیش‌آزمون یکسان اجرا شد و پس از اطمینان از همسان بودن دو گـروه؛ به گروه آزمایش با استفاده از نرم‌افزار محتواساز، و به دانش‌آموزان گروه شاهد با روش‌های آموزش سنتی (بدون استفاده از نرم‌افزار محتواساز) آموزش داده شد. و در پایان آموزش، سپس در هر دو گروه دو پس‌آزمون یادگیری و یادداری به اجرا درآمد. برای جمع‌آوری داده‌ها از سؤالات معلم ساخته استفاده شده است که روایی آزمون با اعمال نظر متخصصان تأیید شد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرانباخ 89/0 به دست آمد. به منظور بررسی فرضیه‌های پژوهش از آزمون‌های tو ANOVA استفاده گردیده است. یافته‌های پژوهش نشان داد که به‌کارگیری نرم‌افزار محتواساز در آموزش مؤثرتر از روش سنتی موجود در مدارس می‌باشد. به بیان دیگر، بین آموزش از طریق نرم‌افزار محتواساز و آموزش به روش سنتی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. لذا، با استفاده از آموزش به سبک نرم‌افزاری می‌توان تأثیرات مثبت‌تری بر یادگیری و یادداری دانش‌آموزان ایجاد نمود. پرونده مقاله

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی نگرش معلمان نسبت به کاربرد تکنولوژی آموزشی در تدریس و رابطه آن با رضایت شغلی در مدارس هوشمند بود. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری را کلیه معلمان مدارس هوشمند شهر اراک تشکیل می‌دهد (650=N)، که از این تعداد، 242 معلم به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب‌شدند. برای جمع آوری داده‎ها از دو پرسش‌نامه استاندارد نگرش نسبت به کاربرد تکنولوژی در آموزش یاووز و رضایت شغلی ارشادی استفاده شد. روایی هر دو پرسش‎نامه بر اساس نظر متخصصان تأیید و پایایی آنها از طریق آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 0/826 و 0/816 به دست آمد. داده‌های به دست آمده، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استاندارد تحلیل شد. نتایج نشان داد که به‌ غیر از بعد عدم تأثیرگذاری تکنولوژی در آموزش، ابعاد چهارگانه کاربرد تکنولوژی در آموزش ضمن داشتن رابطه معنادار با رضایت شغلی معلمان، 0/54 از پراکندگی این متغیر را تبیین می‌کنند. در بررسی سهم تبیینی انفرادی ابعاد، سهم کاربرد تکنولوژی در آموزش، تصورات در مورد کاربرد تکنولوژی در آموزش، پیش‎بایست های کاربرد تکنولوژی در آموزش و اثربخشی تجهیزات تکنولوژی در آموزش معنادار محاسبه شد. یافته‌های این پژوهش ضمن تأکید بر اهمیت رضایت شغلی معلمان در مدارس هوشمند، نقش تعیین‌کننده کاربرد تکنولوژی آموزشی در تدریس را خاطر نشان می‌کند. پرونده مقاله