پژوهش حاضر در پی سنجش تاثیر توانمندسازها بر مدیریت دانش کتابداران دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران با استفاده از شبکه‌های عصبی خودسازمانده است، و از نوع کاربردی به روش پیمایشی- تحلیلی است. جامعه پژوهش 195 نفر کتابدران دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران، با روش سرشماری کامل است. ابزار جمع آوری داده‌ها دو پرسشنامه بر اساس مدل‌های لی و چوی، و نانوکا و تاکه‌اوچی بود، و تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش آمار توصیفی استنباطی، آزمون پیرسون، فیشر و شبکه عصبی خودسازمانده بود، که با کمک نرم افزارهای اس‌پی‌اس‌اس ، آموس ، و متلب انجام شد. یافته‌ها نشان داد که مقدار وزن اهمیت (شیب خط رگرسیون استاندارد شده) برابر با 55/0 است، و نشان دهنده 30% اثر بخشی توانمندسازها بر مدیریت دانش است، از دیدگاه شاخص‌های برازش ضریب همبستگی بین توانمندسازها و مدیریت دانش مثبت است. نتایج نشان‌داد که توانمندسازهای مدیریت دانش و تمام ابعاد آن رابطه مثبت، معنادار، و تاثیر مستقیم بر مدیریت دانش دارند، بصورتی که بعد پشتیبانی آی‌تی بیشترین، و بعد مهارت‌های تی شکل کمترین عامل تاثیرگذار هستند، و شبکه عصبی خودسازمانده نیز رابطه توامندسازها با مدیریت دانش را تایید کرده است. پرونده مقاله