هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته روان‌شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه‌های مهدویت بر سبک‌های هویتی و اهمال‌کاری دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانش‌آموز دختر متوسطه دوم با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 دانش‌آموز در گروه آزمایش و 15 دانش‌آموز در گروه گواه). گروه‌ آزمایش مداخلات بسته انتظارمحور (12 جلسه) را طی سه ماه دریافت نمود. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس خودسنجی التزام عملی به اعتقادات اسلامی (نویدی، 1376)، پرسشنامه سبک‌های هویت (برزونسکی، 1992) و پرسشنامه اهمال‌کاری (تاکمن، 1991) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرنی توسط نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بسته روان‌شناختی انتظارمحور بر سبک‌های هویت اطلاعاتی، سردرگم، متعهد و اهمال‌کاری دانش‌آموزان تاثیر دارد (0001/0>p). نتیجه‌گیری: بر اساس جهت بهبود سبک‌های هویت و کاهش اهمال‌کاری دانش‌آموزان می‌توان بسته روان‌شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه‌های مهدویت را مورد استفاده قرار داد. پرونده مقاله

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی بر سازگاری و اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانشجویان دانشگاه‌های سراسری شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانشجو با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش مداخله طرحواره‌درمانی را در طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. در این پژوهش پرسشنامه سازگاری تحصیلی (بیکر و سایریک، 1984) و پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی (سولومون و راثبلوم، 1984) استفاده شد. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که طرحواره‌درمانی بر سازگاری و اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان تأثیر معناداری داشته است (p<0/001). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که طرحواره‌درمانی با بهره‌گیری از تکنیک‌هایی همچون آموزش سبک‌های مقابله‌ای، برقراری ارتباط بین مشکلات فعلی و طرحواره‌ها، اولویت‌بندی و مشخص کردن مشکل‌سازترین رفتارهای تحصیلی و ارائه شیوه‌های رفتاری مناسب می‌تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود سازگاری تحصیلی و کاهش اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان مورد استفاده گیرد. پرونده مقاله

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری، افسردگی و خودکارآمدی نوجوانان دختر متوسطۀ شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون-‌پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 دانش‌آموز دختر به شیوۀ تصادفی خوشه‌ای از‌میان دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های شهرستان خمینی‌شهر با روش غربالگری انتخاب و به‌ شیوۀ تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هرگروه 15 نفر). آزمودنی‌ها در هرگروه، قبل، بعد و سه ماه پس از مداخله به پرسشنامه‌های افسردگی نوجوانان (Kutcher, 2002)، پاسخ‌های نشخواری (Yousefi, 2009) و خودکارآمدی (Sherrer, 2002) پاسخ دادند.گروه آزمایش10 جلسه، درمان مبتنی ‌بر‌ پذیرش و تعهد را براساس بستۀ درمانی Hayes & Strosahl, 2010) ( دریافت نمودند اما بر گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نگرفت. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که‌میانگین نمرات افسردگی و نشخوار فکری دانش‌آموزان بعد از درمان، در مرحلۀ پس‌آزمون و پیگیری کاهش یافته و خودکارآمدی آنان افزایش یافته است. بنا بر نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، نشخوار فکری و افسردگی را در شرکت‌کنندگان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش داده (P<0/001)و باعث افزایش خودکارآمدی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است(P<0/001). پرونده مقاله

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی نقش تاب آوری، تنظیم هیجان و سلامت معنوی در پیش بینی افکار خودکشی زنان قربانی خشونت در دوره کرونا بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان قربانی خشونت بودند که به کلینیک های روانشناختی شهر اصفهان در سال 1401-1400 مراجعه کرده بودند و از میان آن‌ها 180 نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های تاب آوری(کونور و دیویدسون،2003)، تنظیم هیجان( گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون،۲۰۰۱)، سلامت معنوی(پالوتزین و الیسون،1982) و پیش بینی افکار خودکشی(آرون بک،1961)پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل همبستگی، تحلیل رگرسیون چندگانه و از طریق بسته نرم افزار آماری SPSS-23 تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که، افکار خودکشی توسط تاب آوری، سلامت معنوی و تنظیم هیجان قابل پیش بینی بود(05/0>p). تاب آوری بیشترین توان پیش بینی افکار خودکشی زنان قربانی خشونت را دارد و نزدیک به 32 درصد از افکار خودکشی زنان قربانی خشونت را پیش بینی می نماید و متغیرهای تاب آوری و سلامت معنوی به طور همزمان 5/39 درصد از متغیر افکار خودکشی زنان قربانی خشونت را پیش بینی می کنند. نتیجه‌گیری: براساس نتایج این پژوهش برای کاهش افکارخودکشی درافراد قربانی خشونت خانگی در بسته های آموزشی توجه به تاب آوری و سلامت معنوی حائز اهمیت است. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نوعدوستی، نگرش ها و باورها با رفتار اجتماعی مطلوب مبتنی بر تحلیل مسیر در بین دانشجویان دختر شهر اصفهان بود. این پژوهش همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاههای آزاد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان و علوم پزشکی اصفهان در زمستان 1394 بود. با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مبتنی بر سهم، 378 دانشجوی دختر انتخاب شدند. آزمودنی ها به ابزارهای پژوهش، شامل رفتار اجتماعی مطلوب جهانی راشتون و همکاران(1981)، باورهای عادلانه نسبت به جهان، خود و دیگران که شامل 3 زیر مقیاس باورهای عادلانه عمومی دالبرت و همکاران(1987)، باورهای دنیای عادلانه جهانی لایپکوس(1991) و باورهای دنیای ناعادلانه دالبرت و همکاران(2001) و پرسشنامه گرایشهای اجتماعی مطلوب تجدید نظر شده کارلو و همکاران(2003) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین نوعدوستی، نگرش کمک نسبت به دیگران، نگرش کمک نسبت به امور خیریه، باورهای عادلانه عمومی، باورهای عادلانه جهانی و باورهای ناعادلانه با رفتارهای اجتماعی مطلوب رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بعلاوه نتایج تحلیل مسیر مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری نیز از اثر مستقیم نوعدوستی بر نگرش ها، باورهای عادلانه جهانی و رفتارهای اجتماعی مطلوب و اثر غیر مستقیم نوعدوستی بر باورهای عادلانه عمومی، ناعادلانه جهانی و رفتارهای اجتماعی مطلوب حمایت کرد. پرونده مقاله

اعتیاد یکی از مشکلات جوامع بشری است که مشکلات فردی، خانوادگی، اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی، اقتصادی و بهداشتی زیادی ایجاد کرده است. هدفاین پژوهش، تدوین راهنمای درمان انگیزش‎افزایی و مقایسه اثربخشی آن با درمان فعال‌سازی رفتاری در مبتلایان به سومصرف مواد بود. برای این منظور طی ‌یک پژوهش‌‌‌‌ترکیبی به منظور تدوین بسته درمان انگیزش‌افزایی از روش کیفی تحلیل مضمون قیاسی استفاده شد. توافق تخصصی برای بسته درمانی بالاتر از 9% به دست آمد. پس از تدوین بسته، طی ‌یک مطالعه مقدماتی اعتبار اولیه اجرایی این بسته تایید شد. سپس طی یک پژوهش نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل، 45 فرد مبتلا به سومصرف مواد به‌شیوه هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل 15 نفری گمارده شدند. درمان انگیزش‌افزایی طی 8 جلسه و درمان فعال‌سازی رفتاری طی 10 جلسه روی گروه‌های آزمایشی اجرا شد. گروه‌‌ها در ابتدا و انتهای درمان، از نظر شدت اعتیاد مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد درمان انگیزش‌افزایی و فعال‌سازی رفتاری هر دو موجب کاهش شدت اعتیاد افراد مبتلا به سومصرف مواد می‌شوند و جهت تاثیرگذاری بر جنبه‌های مختلفی از زندگی این افراد سودمند هستند. پرونده مقاله

سندرم روده تحریک پذیر یکی از اختلال های کارکردی دستگاه گوارش است و اثر منفی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی دارد. هدف این پژوهش بررسی الگوی ساختاری روابط شدت علایم و ادراک بیماری با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بود. برای این منظور طی یک پژوهش همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری 130 نفر از بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک کلینیک گوارش پورسینای حکیم اصفهان به شیوه در دسترس انتخاب و از نظر شدت علایم بیماری، پرسشنامه ادراک بیماری، کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد متغیر شدت علایم بیماری اثر مستقیم بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دارد و اثرغیرمستقیم متغیر شدت علایم بیماری بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با میانجی گیری ادراک بیماری به لحاظ آماری معنادار بود. تاثیرادراک بیماری بر شدت علایم را مورد تایید قرار گرفت. به نظر می‌رسد بعد قابلیت درک وفهم ازادراک بیماری در رابطه بین شدت علایم با کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی نقش میانجی ایفا میکند. پرونده مقاله