هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای تاب‌آوری در رابطة بین الگوهای ارتباطی خانواده و انگیزش پیشرفت بود. بدین منظور 370 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه فرهنگیان کرمان با روش نمونه‌برداری خوشه‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامة انگیزش پیشرفت هرمنس (1970)، مقیاس تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و پرسشنامة الگوهای ارتباطی خانواده (فیتزپاتریک و ریچی، 1994) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل مسیر و آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که همنوایی با تاب‌آوری رابطة منفی معنادار دارد و تاب‌آوری و همنوایی بر انگیزش پیشرفت اثر مستقیم دارند. این نکته نیز آشکار شد که تاب‌آوری در رابطة بین همنوایی و انگیزش پیشرفت نقش واسطه‌ای دارد. هم‌چنین تاب‌آوری پسران بیش از دختران بود، اما در زمینة الگوهای ارتباطی خانواده و انگیزش پیشرفت تفاوتی بین پسران و دختران دیده نشد. پرونده مقاله