The synthesis of iron oxide nano-particles by direct thermal decomposition was studied. Simultaneous thermal analysis and Fourier transform infrared spectroscopy results confirmed the formation of iron-urea complex, and disclosed iron oxide formation mechanism. Calcination of the iron-urea complex at 200°C and 250°C for 2 hrs. resulted in the formation of maghemite along with hematite as a second phase. X-ray diffraction results revealed that increment of iron-urea complex calcination temperature led to the augmentation of hematite to maghemite ratio. Field emission scanning electron microscopy and transmission electron microscopy results showed that the average particle size was around 38nm for sample calcined at 250°C for 2 hrs. The anode body was doctor bladed using primary powder with polyvinylidene difluoride and graphite. Galvanostatic charge–discharge cycling showed a reversible capacity of 483 mAh g-1 at 100 mA g−1 current density. The reason for this competent performance was thought to be dependent upon the particle sizes. پرونده مقاله

پوشش دی اکسید تیتانیم با استفاده از روش اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی در یک مرحله و طی زمان کوتاهی (ده دقیقه) روی سطح تیتانیم خالص تجاری اعمال شده است. در این پژوهش رفتار خوردگی تیتانیم خالص تجاری و نمونه پوشش داده شده با این روش در محیط اسید سولفوریک مورد بررسی قرار گرفته است. ترکیب فازی و ریخت شناسی سطحی پوشش ایجاد شده به ترتیب توسط پراش سنجی پرتوی ایکس[1] و میکروسکوپ الکترونی روبشی[2]مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از پراش سنجی پرتوی ایکس نشان داد که پوشش بدست آمده از فاز آناتاز[3] با ترکیب شیمیایی دی اکسید تیتانیم تشکیل شده است و در شرایط پوشش دهی فاز روتایل[4] تشکیل نشده است. علاوه بر این بررسی‌های میکروسکپی نشان دادند که پوشش ایجاد شده متخلل است و میکرو حفرات با قطر چند میکرو متر در اثر فرآیند چرقه زنی روی سطح پوشش ایجاد شده‌اند.آزمایش‌های الکتروشیمیایی پتانسیل مدار باز[5]، پلاریزاسیون سیکلی[6]در محیط هوازدایی شده حاوی 40 گرم بر لیتر اسید سولفوریک و 40 گرم بر لیتر کلرید سدیم انجام شد. نتایج بدست آمده نشان می‌دهند که افزون بر افزایش پایداری ترمودینامیکی تیتانیم در محیط آزمایش، نرخ خوردگی بیش از هشت مرتبه کاهش می‌یابد. مهم‌ترین دست آورد ایجاد پوشش اکسیدی ایجاد شده، افزایش مقاومت به خوردگی موضعی تیتانیم در محیط آزمایش است.
[1]-X-Ray Diffraction [2]-Scanning Electron Microscope [3]-Anatase [4]-Rutile [5]-Open Circuit Potential (OCP) [6]-Cyclic potentiodynamic  Polarization پرونده مقاله