کایتوسن و مگنتیت هردو ماده ای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر هستند. در این مقاله نانوکامپوزیت کایتوسن طبیعی و مگنتیت با روش جدید رسوب دهی در جا ساخته شده است. کایتوسن به کار رفته شده در این نانوکامپوزیت از پوست میگوی صید شده از خلیج فارس، استخراج شده و درصد استیله زدایی آن برابر با 5/73 درصد می باشد. مورفولوژی سطح این نانوکامپوزیت، اندازه نانوذرات مگنتیت رسوب داده شده در زمینه کایتوسن و همچنین تعیین گروه های عامل مواد تشکیل دهنده آن به ترتیب با میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) ، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و اسپکتروسکوپی مادون قرمز (FTIR) انجام شده است. تشخیص نانوذرات مگنتیت و بررسی اندازه بلور آن با آنالیز تفرق اشعه ایکس (XRD) انجام گردید که نتیجه حاصل 5/23 نانومتر بود. اندازه گیری های مغناطیسی به کمک دستگاه VSMنشان داد که شدت مغناطیس اشباع برابر با emug-104/3 می باشد، همچنین مقدار نیروی کورسیو برابر با Oe39/128 است. نانوکامپوزیت کایتوسن/مگنتیت با مقدارکمترمگنتیت مغناطیس اشباع کمتری دارد. این نتایج نشان دادند که نانوکامپوزیت حاصل پارامغناطیس می باشد. همچنین به منظور بررسی زیست سازگاری، نمونه های تولید شده در حضور سلول های بنیادی کشت داده شدند و نتایج بدست آمده زیست سازگاری نانوکامپوزیت حاصل را تایید کرد. پرونده مقاله

پوشش الکترولس نیکل – بور معمولاً به دلیل مقاومت به سایش و خوردگی خوبی که دارد مورد توجه است. الکترولس نیکل – بور از طریق احیا شیمیایی کنترل شده یون نیکل روی سطح کاتالیتیک ایجاد می گردد و تا وقتی که سطح با محلول در تماس است واکنش ادامه می یابد. در این پژوهش پوشش نانو کامپوزیتیNi-B-ZrO2 با افزودن 4 گرم بر لیتر نانو ذرات ZrO2 در محلول الکترولس نیکل – بور بر روی نمونه هایی از جنس فولاد CK45 ایجاد گردید ؛ سپس نمونه ها ی پوشش داده شده تحت عملیات حرارتی به مدت یک ساعت در دمای 400 قرار گرفتند. مورفولوژی و ترکیب شیمیایی پوشش با استفاده از آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به EDX مورد بررسی قرار گرفت. رفتار خوردگی الکتروشیمیایی پوشش ها در محلول 3.5 درصد وزنی NaCl نشان داد که با اضافه کردن نانو ذرات ZrO2 مقاومت به خوردگی پوشش ها بهبود می یابد. طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی نشان داد که پوشش ها پس از عملیات حرارتی اثر حفاظتی نداشته و زیرلایه به شدت در معرض خوردگی قرار می گیرد. رفتار سایشی پوشش ها بوسیله آزمون پین بر روی دیسک در دمای محیط و سختی آنها بوسیله دستگاه ریزسختی سنجی ویکرز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد اضافه کردن نانو ذرات زیرکونیا باعث افزایش سختی و مقاومت به سایش پوشش می گردد. پوشش نمونه های کامپوزیتی نیکل – بور – زیرکونیا بدون عملیات حرارتی بهترین نتیجه همزمان برای سه پارامتر سختی بالا، مقاومت به سایش خوب و مقاومت به خوردگی عالی را داشت. پرونده مقاله

در این تحقیق، ورق های آلیاژ آلومینیوم 6061 به ضخامت پنج میلی متر، به روش های جوشکاری هم زن اصطکاکی (FSLW) و قوس الکترود تنگستن - گاز (GTALW) با طرح اتصال لبه روی هم به منظور مقایسه رفتار خوردگی آلیاژ به یکدیگر جوش داده شده اند. جوشکاری به صورت دو پاسه ( یک پاس از رو و یک پاس زیر) انجام شد. ساختار متالورژیکی نمونه ها بعد از متالوگرافی توسط تصاویر میکروسکوپی نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی( SEM ) و آنالیز کیفی (EDS) و همچنین ریز سختی بررسی شده است. رفتار خوردگی ناحیه جوش توسط نمودار پلاریزاسیون تافل در محلول 5/3 درصد NaCl بررسی شده است. آنالیز کیفی EDS وجود رسوبات حاوی آهن و سیلیسیم را در نمونه ها اثبات می کند. اندازه دانه نمونه های جوش داده شده به روش FSLW و GTALW در ناحیه جوش کاری شده به ترتیب حدود 5 و 18 میکرومتر مشخص گردید. دانه بندی نمونه ها در ناحیه جوش نمونه جوش داده شده به روش GTALW به دلیل انتقال حرارت جهت دار در حین جوشکاری، دندریتی بوده که در یک جهت رشد کرده بودند. نمودار های حاصل از آزمون تافل نشان داد که مقاومت به خوردگی هر دو نمونه جوشکاری شده کمتر از فلز پایه است. همچنین نمونه جوشکاری شده به روش FSLW مقاومت به خوردگی بهتری نسبت به نمونه GTALW داشته است. دلیل این امر می تواند تفاوت دانه بندی و سرعت سرد شدن نمونه ها پس از جوشکاری باشد. پرونده مقاله

هدف از این تحقیق بررسی اثر استفاده از رنگ های حاوی اکسید روی و اکسید مس بر روی رفتار خوردگی لوله های بتنی فاضلاب رو شهرستان مرودشت می باشد که این رنگ ها به دو روش اسپری و قلمو بر روی سطوح داخلی لوله ها اعمال گردید. جهت انجام بررسی ها از 9 لوله بتنی مورد استفاده در شبکه فاضلاب به طول 60 سانتی متر و قطر 20 سانتی متر استفاده شد که 4 عدد از لوله ها به وسیله رنگ حاوی اکسید مس و 4 عدد دیگر به وسیله رنگ حاوی اکسید روی پوشش داده شدند و 1 لوله نیز بدون رنگ به عنوان لوله کنترل در نظر گرفته شد. پس ازاعمال رنگ لوله ها به مدت 217 روز در مسیر جریان فاضلاب شهرستان مرودشت قرار داده شدند و سپس جهت بررسی میزان باکتری های هوازی و غیر هوازی موجود در فاضلاب در بازه های زمانی روزانه، هفتگی و ماهیانه شمارش باکتری هوازی و غیر هوازی انجام شد. نتایج نشان داد تولید سولفید توسط باکتری کاهنده سولفات (SRB) در لوله های پوشش داده شده حتی تا 100 درصد نسبت به لوله ی بدون پوشش کاهش پیدا می کند و این پوشش ها توانسته اند به طور موثری تعداد باکتری ها را در مواد فاضلابی کاهش دهند. همچنین بررسی های چشمی نشان داد که لجن تشکیل شده بر روی لوله های حاوی رنگ اکسید روی نسبت به لوله بدون پوشش به مراتب بسیار نازک تر می باشد و در لوله هایی که از رنگ حاوی اکسید مس استفاده شد این لایه لجن از لایه تشکیل شده بر روی پوشش رنگ حاوی اکسید روی هم نازک تر بود. بر روی پساب ورودی و خروجی حوضچه فاضلاب آزمایش جذب اتمی جهت بررسی میزان یون های مس و روی وارد شده از رنگ به داخل فاضلاب، انجام شد و نتایج نشان داد میزان ورود فلزات سنگین به پساب خروجی کمتر از میزان مجاز و استاندارد بوده و در نتیجه موجب سمی شدن فاضلاب نمی شوند. پرونده مقاله

هدف از این پژوهش بررسی اثر پارامتر pH اولیه محلول، اندازه ذرات جاذب و مدت زمان تماس ماده جاذب بر میزان جذب یون‌های فلزی مس از محلول سولفات مس به وسیله پودر چوب ذرت طبیعی می‌باشد. ریخت شناسی سطح جاذب پیش و پس از جذب به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مطالعه گردید. سطح متخلخل و لوله ای شکل چوب ذرت نشان دهنده قابلیت آن در جذب یون‌های فلزی موجود در محلول است. جهت بررسی میزان جذب تعادلی از مدل لانگمویر و مدل فرندلیچ استفاده شد. میزان q_max بدست آمده نشان داد که با افزایش pH اولیه محلول و کاهش اندازه ذرات جاذب، جذب یون مس به میزان بیش‌تری رخ می‌دهد. هم‌چنین، نتایج نشان داد که از دیگر پارامترهای موثر بر میزان جذب، زمان تماس محلول شامل یون‌های فلزی مس با ذرات پودر چوب ذرت می‌باشد، به گونه‌ای که بیش‌ترین میزان جذب در بیست دقیقه نخست بوده و پس از آن روند جذب چندان رو به افزایش نیست و پس از گذشت مدت زمان 2 ساعت به مقدار ثابتی رسید. پرونده مقاله