مطالعات زبان و ادبیات غنایی
,
شماره4,سال
13
,
پاییز
1402
ساقینامه از گونههای ادبی است که بهویژه در عصر صفوی مورد توجه قرار گرفت و ساقینامههایی مفصل، اغلب به تقلید از ساقینامۀ ظهوری ترشیزی، در این روزگار سروده شد. طغرای مشهدی، شاعر پرکار و توانای سدۀ یازدهم در کنار دیوان و رسائل، ساقینامهای در نه هزار بیت سروده است که چکیده کامل
ساقینامه از گونههای ادبی است که بهویژه در عصر صفوی مورد توجه قرار گرفت و ساقینامههایی مفصل، اغلب به تقلید از ساقینامۀ ظهوری ترشیزی، در این روزگار سروده شد. طغرای مشهدی، شاعر پرکار و توانای سدۀ یازدهم در کنار دیوان و رسائل، ساقینامهای در نه هزار بیت سروده است که مفصلترین ساقینامۀ زبان فارسی به شمار میرود. با توجه به این که ساقینامۀ مذکور تاکنون مورد نقد و بررسی قرار نگرفته، پژوهش حاضر کوشیده است تا با تکیه بر دو نسخة کهن از آن؛ یعنی نسخۀ خطی ساقینامه به شمارۀ 16771 کتابخانۀ ملی و نسخۀ خطی کلیات اشعار طغرای مشهدی به شمارۀ 321 دیوان هند در لندن که تصویر آن در کتابخانۀ دانشکدۀ ادبیات دکتر شریعتی دانشگاه فردوسی نگهداری میشود، به بررسی ویژگیهای زبانی و محتوایی شعر وی بپردازد. نتایج نشان میدهد که طغرا در این ساقینامه با کاربرد گستردۀ زبان هندی، فرهنگ عامه، و نیز اصطلاحات فنون مختلف، به ظرفیتهایی بدیع در تصویرآفرینی دست یافته، بهویژه که محمل آن طبیعت دلنشین شبه قاره و قوۀ خیال خود اوست. محتوای ساقینامۀ طغرا بسیار متنوّع است؛ از ستایش پیامبر و ائمه تا شهرآشوب و وصف آلات و نغمات موسیقی، و نکتهسنجیهایی در نقد ادبی را شامل میشود.
پرونده مقاله
مطالعات زبان و ادبیات غنایی
,
شماره1,سال
2
,
بهار
1391
چکیده: مثنوی سرایی عرفانی که با سنایی آغاز شد و با عطار و مولانا به اوج تکامل خود رسید، به عنوان نوع ادبی مهمّی تلقی میشود که ترسیم کنندۀ زوایای فراوانی از احساس و اندیشۀ عرفانی شاعران است. در بین مثنویهای عرفانی و حکمی، مخزنالاسرار نظامی از چنان جایگاه و اهمّیّتی به چکیده کامل
چکیده: مثنوی سرایی عرفانی که با سنایی آغاز شد و با عطار و مولانا به اوج تکامل خود رسید، به عنوان نوع ادبی مهمّی تلقی میشود که ترسیم کنندۀ زوایای فراوانی از احساس و اندیشۀ عرفانی شاعران است. در بین مثنویهای عرفانی و حکمی، مخزنالاسرار نظامی از چنان جایگاه و اهمّیّتی بهرهمند است که پس از نظامی بیش از یکصد و پنجاه شاعر به پیروی از آن طبع آزمایی کردهاند. نوشتار حاضر به معرفی اجمالی یکی از این مثنویها-که به مظهرالآثار نامبردار است- و تحلیل لطائف و ظرائف عرفانی آن اختصاص دارد. شاعر مثنوی مذکور، سید محمد هاشم کرمانی، معروف به شاه جهانگیر کرمانی، میراثدار تفکرات عرفانی شاه قاسم انوار و شاه نعمتالله ولی (اجداد وی)، و از عارفان پارسیگوی سدۀ نهم و دهم است که در اثر خویش نکات متعددی از اندیشههای عرفانی را ارائه کرده است.
پرونده مقاله
پژوهشنامه نسخه شناسی متون نظم و نثر فارسی
,
شماره2,سال
8
,
بهار-تابستان
1402
دستنوشتههای به جا مانده از سده های گذشته، مشتمل بر دستاوردهای تاریخی- ادبی ارزشمندی است و تصحیح آن ها منجر به حل مشکلات و ابهامات بسیاری از متون منظوم و منثور می شود. جنگها یکی از انواع دستنوشتههای خطی ادبی است که منابعی مهم برای شناسایی چکیده کامل
دستنوشتههای به جا مانده از سده های گذشته، مشتمل بر دستاوردهای تاریخی- ادبی ارزشمندی است و تصحیح آن ها منجر به حل مشکلات و ابهامات بسیاری از متون منظوم و منثور می شود. جنگها یکی از انواع دستنوشتههای خطی ادبی است که منابعی مهم برای شناسایی شاعران، احوال و آثار آنان به حساب می آیند. شناسایی شاعران ابیات، دستیافتن به اشعار از یاد رفته، مفقود شده و صورتهای پیشین یا نوین اشعار شناخته شده از دیگر مزیت های تحقیق بر جنگ های ادبی است. جنگ شماره 3423 کتابخانه ملی پاریس، جنگی آمیخته به یادداشت های منثور و ابیات فارسی و عربی متعلق به قرن نهم هجری است که اطلاعات سودمندی در مورد اشعار شاعران بنام، گمنام و ناشناس در اختیار پژوهشگران قرارمیدهد. بیش از یک سوم اشعار فارسی موجود در این جنگ نویافته است و خوانشهای نوین ضبط شده در آن مرتفع کننده بسیاری از معانی مبهم و اغتشاشات وزنی ابیات موجود در آثار ادبی است. در این پژوهش ضمن معرفی مختصر این دست نوشته، برای نخستین بار اشعار فارسی شاهان شاعر آن تصحیح و ارائه شده است و با مراجعه به تذکره ها، تاریخ ادبیات ها و دواوین شعری در مورد سرایندگان آن، خوانشهای نوین و نویافته بودن آن ها تحقیق شده است.