کودها از جمله کودهای شیمیایی فسفره از مهمترین نهادهای کشاورزی در افزایش رشد و عملکرد گیاهان است، اما بررسی ها نشان داده که کاربرد کودهای زیستی می توان از مصرف کودهای شیمیایی کاست. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سطوح کود شیمیایی فسفره (50، 100 و کیلوگرم در هکتار150) و تیمار کود میکوریز (شاهد، Glomus mosseae، Glomus intraradise، Glomus hoei و ترکیب هر سه سویه میکوریز) بر رشد و عملکرد دانه و روغن و خصوصیات فیزیولوژیک گلرنگ انجام شد. با توجه به نتایج این مطالعه بیشترین افزایش در عملکرد دانه و روغن در سطوح 100 کیلوگرم در هکتار و 150 کیلوگرم در هکتار به دست آمد، ولی بین این دو سطح کود شیمیایی فسفره از نظر عملکرد اختلاف معنی داری مشاهده نشد. کود شیمیایی فسفره با افزایش تعداد دانه تولیدی و درصد روغن بر عملکرد روغن گلرنگ افزود، در حالی که وزن صد دانه به طور منفی تحت تاثیر کود فسفره و حتی کود زیستی میکوریزی قرار گرفت. علاوه بر آن بیشترین عملکرد دانه و روغن گلرنگ در دو تیمار Glomus intraradise و Glomus hoei به دست آمد. تحت تاثیر میکوریز افزایش در تعداد دانه باعث افزایش عملکرد روغن گردید، ولی درصد روغن تحت تاثیر کاربرد میکوریز قرار نگرفت. کاربرد این دو تیمار باعث بهبود محتوای فسفر گلرنگ نیز شد. محتوای آنتی اکسیدانت ها و پرولین گلرنگ نیز با کاربرد کود شیمیایی فسفره و کود زیستی میکوریزی افزایش یافت. پرونده مقاله