این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه آمادگی برای والد شدن بر بهبود حمایت اجتماعی ادراک‌شده و دلبستگی زنان نخست‌زا در شهرستان نیشابور انجام شده است. روش به‌کاررفته در این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل اجرا شده است. جامعۀ مورد مطالعه شامل زنان باردار نخست‌زای مراجعه‌کننده به مراکز بهداشت شهرستان نیشابور در سال 1393 است. نمونه پژوهش شامل 70 زن باردار نخست‌زای مراجعه‌کننده به 6 مرکز بهداشت نیشابور است؛ از بین آن‌ها 16 نفر که واجد شرایط بودند به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به پرسشنامه‌های حمایت اجتماعی (Zimet & et al, 1988) و سبک دلبستگی (Collins & Read, 1990) پاسخ داده‌اند. برنامه آمادگی برای والد شدن در 8 جلسه (90 دقیقه) آموزش داده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که آموزش گروهی برنامه آمادگی برای والد شدن بر بهبود سبک دلبستگی و حمایت اجتماعی زنان باردار نخست‌زا اثربخشی معناداری ندارد. آموزش برنامه آمادگی برای والد شدن به دلیل آموزشی بودن و تعداد کم جلسات نمی‌تواند باعث بهبود حمایت اجتماعی ادراک‌شده و تغییر سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی گردد. پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر سازگاری و تاب‌آوری زوج‌های جوان شهر بشرویه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زوجین مراجعه‌کننده به مراکز فرهنگی- تربیتی کانون عترت، کانون امیرالمؤمنین و مرکز بهداشت شهر بشرویه در سال 1396 می باشند. نمونه آماری پژوهش شامل 24 زوج که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. روشپژوهش شبه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه سازگاری بل (1961) و مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) بود که در مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل گردید و پس از آن گروه آزمایش طی 8 جلسه یک‌ساعته تحت آموزش مهارت‌های ارتباطی قرار گرفتند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس یک راهه نشان دادند؛ در پس آزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معناداری در سازگاری و تاب‌آوری داشته و بر اساس مشخص شد آموزش مهارت‌های ارتباطی موجب افزایش سازگاری و تاب‌آوری زوج‌ها شده بود. پرونده مقاله

هدف: بررسی نقش میانجی صمیمیت زناشویی در رابطه فضیلت زناشویی و همدلی باکیفیت رابطه زناشویی انجام‌شده است. روش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد متأهل غیر بالینی ساکن شهر مشهد در سال 1402 بودند. بر اساس فرمول کوکران تعداد 400 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. افراد نمونه به شیوه‌ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل مقیاس‌های بهره همدلی بارون و کوهن (2003)، صمیمیت زناشویی باسبی و همکاران (1983)، فضیلت زناشویی موسوی و دهشیری (2018) و کیفیت رابطه زناشویی تامپسون و والکر (1995) بود. داده‌ها با روش آماری معادلات ساختاری مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: صمیمیت زناشویی در رابطه فضیلت زناشویی و همدلی باکیفیت رابطه زناشویی نقش میانجی دارد (P<0.05). همچنین بین فضیلت زناشویی و همدلی (P<0.05, r= 0.70)، فضیلت زناشویی و صمیمت زناشویی (P<0.05, r= 0.65)، فضیلت زناشویی و کیفیت رابطه زناشویی (P<0.05, r= 0.71)، همدلی و صمیمت زناشویی (P<0.05, r= 0.71)، همدلی و کیفیت رابطه زناشویی (P<0.05, r= 0.63)، صمیمت زناشویی وکیفیت رابطه زناشویی (P<0.05, r= 0.68) همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. نتیجه‌گیری: فضیلت زناشویی و همدلی از طریق صمیمت زناشویی می‌توانند کیفیت رابطه زناشویی را پیش‌بینی نمایند. در نتیجه به زوج درمانگران پیشنهاد می‌شود به ‌منظور بهبود کیفیت رابطه زناشویی بهتر است بر صمیمیت به کمک آموزش همدلی و فضیلت زناشویی تمرکز نمایند. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی عقلانی هیجانی رفتاری بر کنش های اجرایی و باورهای غیرمنطقی مادران کودکان مبتلابه نقص توجه-بیش فعالی انجام شد. در یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل و مداخله نما، تعداد 30 مادر کودک مبتلابه نارسایی توجه- بیش فعالی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بجنورد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به تصادف در سه گروه آزمایش، کنترل و مداخله نما قرار گرفتند. مادران گروه آزمایش در معرض مداخله 8 جلسه ای گروه درمانی عقلانی هیجانی رفتاری قرار گرفتند اما گروه کنترل و مداخله نما در معرض چنین مداخله ای قرار نگرفتند. باوجوداین، گروه مداخله نما به مدت 8 جلسه نرم افزار ورد-ویندوز را آموزش دیدند. شرکت کنندگان پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز (1969) و آزمون برج لندن (1982) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که گروه درمانی عقلانی هیجانی رفتاری باعث کاهش باورهای غیرمنطقی و بهبود کنش های اجرایی گروه آزمایش نسبت به گروه های کنترل و مداخله نما می شود. در مجموع، گروه درمانی عقلانی هیجانی رفتاری نقش مهمی در کاهش باورهای غیرمنطقی و بهبود کنش های اجرایی مادران کودکان مبتلابه نارسایی توجه-بیش فعالی دارد. پرونده مقاله

دیابت یک بیماری مزمن شایع است. عدم پذیرش بیماری، حساس شدن به نوسانت قند خون، نیاز به تزریق انسولین، محدودیت در رژیم غذایی و میزان فعالیت، نیاز به مراقبت دقیق و مداوم از خود ونیز احتمال بروز عوارض جسمانی جدی سبب بروز مشکلات روان شناختی در افراد دیابتی می گردند. تحقیقات نشان می دهد که نارسا کنش وری جنسی در زنان مبتلا به دیابت، بسیار شایع است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه‌ درمانی متمرکز بر هیجان بر بهبود ابرازگری هیجانی و کنش وری جنسی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود. برای این منظور طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل، 24 زن مبتلا به دیابت نوع دو از مراکز بهداشت شهر مشهد براساس نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به شیوه‌ی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. دو گروهها، قبل و بعد از مداخله از نظر ابرازگری هیجانی و کنش وری جنسیمورد آزمون قرار گرفتند.گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه تحت درمان متمرکز بر هیجان (EFT) قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان متمرکز بر هیجان در افزایش ابرازگری هیجانی و کنش‌وری جنسی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بطور معنا داری موثر بوده است. به نظر می رسد، گروه درمانی متمرکز بر هیجان به کمک اعتباربخشی هیجان و قاب دهی مجدد می تواند ابرازگری هیجانی و نیز کنش‌وری جنسی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بهبود بخشد . پرونده مقاله