زمینه و هدف: رشد اقتصادی هدف اصلی بسیاری از سیاست های اقتصادی دولت‌هاست. بااین‌حال، رشد اقتصادی سریع معمولاً باعث ایجاد زیآن های جدی به محیط‌زیست (به دلیل استفاده فزاینده از منابع طبیعی) می‌شود. از این رو، یک تضاد بالقوه بین سیاست های رشد اقتصادی و وضعیت محیط‌زیست وجود دارد، بنابراین به تدریج موضوع تعارض میان رشد اقتصادی و کیفیت محیط‌زیست به یکی از موضوعات مورد بحث در حوزه اقتصاد محیط‌زیست تبدیل شد. روش بررسی: در این پژوهش، با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) کارایی محیط زیست برای کشورهای اسلامی در حال توسعه (D8) طی دوره 2014-1980 محاسبه شد. آنگاه، با استفاده از روش داده‌های تابلویی به بررسی ارتباط بین کارایی محیط زیست و درآمد سرانه پرداخته شد. اطلاعات مربوط به این کشورها از سایت‌های مختلف اقتصادی مانند (Data world bank, Economy watch and …) جمع‌آوری گردید. یافته ها: نتایج نشان می دهد میانگین کارایی محیط‌زیست کشورهای D8 با نرخ 02/1 افزایش یافته است. این افزایش کارایی ناشی از افزایش کارایی تکنولوژی با نرخ 021/1 و نرخ 998/0 در کارایی فنی می باشد. کارایی فنی هم به خاطر افزایش در کارایی مدیریت (1) و کارایی مقیاس (998/0) است. بحث و نتیجه گیری: رشد کارایی محیط زیست در ایران 016/1 است که بعد از مالزی(053/1)، اندونزی(042/1)، نیجریه(036/1) و ترکیه(025/1) در درجه پنجم قرار دارد. براساس نتایج بدست آمده رابطه مستقیمی بین درآمد سرانه و آلودگی زیست محیطی وجود دارد در نتیجه قانون کوزنتس در این کشورها برقرار نیست. پرونده مقاله

Sustainability in agricultural is determined by aspects like economy, society and environment. Multi-objective programming (MOP) model has been a widely used tool for studying and analyzing the sustainability of agricultural system. However, optimization models in most applications are forced to use data which is uncertain. Recently, robust optimization has been used as an optimization model that incorporates uncertainty. This paper develops a framework for environmental-economic decision making that includes the environmental and economic sustainability criteria for determining an optimal allocation of agricultural areas that cover an irrigation network under uncertain data. The primary uncertain parameter of the robust model was quantity of available water for each season. Application of the proposed model to the case study of the right side of Nekooabad irrigation network in the province of Isfahan, Iran, demonstrates the reliability and flexibility of the model. The results show that that the optimal total gross margin decreases with higher robustness levels. To compensate loss of gross margin of farmers in the robust pattern, efficiency enhancement policies emphasized. پرونده مقاله

A reason for the success of the agricultural sector in developed countries is the regulation of farm size as it allows for the scale economy of production. Considering that the size of agricultural production units should be specifically determined based on the crop and the area where it is produced, this study aims to determine the optimum size of rice farms in Fereydunkenar County, Mazandaran Province. So, 198 farmers were randomly interviewed in 2014. The results show that the optimal economic size of the farms in the study area is 1.949 ha, 43% larger than the average cultivation area in the region. The results of the technical efficiency using the Stochastic Nonparametric Envelopment of Data model (StoNED) also show that paddy size has a direct correlation with the efficiency of these units in the studied area and production in larger farms is more economical and efficient. Therefore, it is suggested to consider plans to encourage rice farmers to establish cooperatives and change their farm management style from small farm owning to integrated management. پرونده مقاله

چکیدهیکی از اهداف کلان اقتصادی کشورها، ایجاد شرایط لازم جهت ارتقای رفاه اجتماعی است. ازجمله عوامل مؤثر بر رفاه آزادی اقتصادی است. به این صورت که آزادی اقتصاد از طریق به‌کارگیری مجموعه ای از راه کارها به دنبال دست‌یابی به برخی اهداف است که از طریق این اهداف سطح رفاه افزایش یابد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه آزادی اقتصادی و رفاه اجتماعی در ایران با استفاده از مدل خودتوضیح برداری با وقفه های گسترده (ARDL) انجام گرفته است. پژوهش حاضر براساس داده‌های فصلی طی دوره 1397-1380 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در اثر افزایش آزادی اقتصادی به میزان یک درصد، شاخص رفاه اجتماعی به میزان 105/0 درصد افزایش می یابد. و افزایش درآمد سرانه، شاخص رفاه اجتماعی را به میزان 142/0 درصد افزایش می دهد. اثر افزایش نرخ بیکاری به میزان یک درصد، شاخص رفاه اجتماعی به میزان 122/0- درصد کاهش می دهد. اثر افزایش میزان تحصیلات دانشگاهی به میزان یک درصد، افزایش 283/0 شاخص رفاه اجتماعی را به دنبال داشت. همچنین با افزایش جمعیت بالای 65 سال شاخص رفاه اجتماعی به میزان 673/0- درصد کاهش می یابد. اثر افزایش اندازه دولت نیز شاخص رفاه اجتماعی را به میزان 427/0- کاهش می دهد. در نهایت اثر افزایش درآمدهای مالیاتی به میزان یک درصد، شاخص رفاه اجتماعی به میزان 361/0 درصد افزایش می یابد. با توجه به نتایج می توان گفت آزادی اقتصادی می تواند با از بین بردن محدودیت ها و محدودیت های مربوط به پیگیری های اقتصادی، شاخص رفاه اجتماعی و برابری را افزایش دهد. پرونده مقاله

از آن جا که ایران با بجران شدید کمآبی به دلیل خشکسالیهای طولانی و سوء مدیریت منابع آب خود رو به رو است،
بهینهسازی الگوی کشت به منظور افزایش بازده آبیاری، نه تنها باعث صرفهجویی در مصرف آب ارزشمند میشود، بلکه سبب
افزایش درآمد فعالیت کشاورزی میگردد. هدف مطالعهی حاضر، بیشینهسازی سود ناخالص سالانه، و تخصیص بهینهی آبهای
سطحی و زیرزمینی در اراضی پایاب سد ملاصدرا شامل دشتهای کامفیروز و کُربال است. به این منظور، از روشهای برنامهریزی
جهت ارائهی یک الگوی بهینهی کشت توأم با ،(CCLP) و برنامهریزی خطی با محدودیتهای تصادفی ،(DLP) خطی قطعی
عدمقطعیت استفاده شد. برای بررسی اثر افزایش بازده آبیاری بر سود ناخالص سالانه، از چهار نمایشنامهی فرضی بازده آبیاری
95 و 99 درصد اطمینان) استفاده ، 70 و 80 درصد در شرایط قطعیت و عدمقطعیت آب در دسترس (در سه سطح 90 ،60 ،50
شد. همچنین محصولات عمده منطقه مورد مطالعه، در قالب کشاورزی دیم و آبی و برای دو فصل بهار (خشک) و پائیز (پرباران)،
مدنظر قرار گرفتند. اطلاعات لازم برای سطح زیر کشت و نوع محصولات، از بانک اطلاعات زراعی سازمان جهادکشاورزی استان
فارس در سال 1392 ، و اطلاعات لازم برای اندازه بارندگی و آبهای سطحی و زیرزمینی از بخش آمار و اطلاعات سازمان آب
منطقهای استان فارس برای سالهای 1385 تا 1392 استخراج گردیدند. نتایج نشان داد که با اعمال برنامهریزی بلندمدت جهت
افزایش 30 درصدی بازده آبیاری در مزرعه، سود ناخالص سالانه زارعین منطقه از 390 میلیارد ریال به 602 میلیارد ریال افزایش
یافته و سالانه بیش از 1 میلیون مترمکعب نیز در مصرف آبهای زیرزمینی صرفه جویی خواهد شد؛ بنابراین تحقیقات در زمینه
فنآوریهای آباندوز و سرمایهگذاری در گسترش سامانههای نوین آبیاری که منجر به بهبود بازده آبیاری میگردد، پیشنهاد
میشود.
واژه های کلیدی: سد ملاصدرا، دشت کامفیروز، برنامهریزی خطی، محدودیت تصادفی

پرونده مقاله