زیتون (Olea europaea L.) از گیاهان نیمه‌مقاوم در برابر شوری است که میزان مقاومت آن به رقم بستگی دارد؛ از این رو می‌توان از این گونه‌ گیاهی به‌عنوان یک مدل برای مطالعه‌ پاسخ محصولات چوبی به تنش شوری استفاده نمود. در این تحقیق نهال‌های شش ماهه‌ سه رقم زیتون، شامل آربکین[1]، آربوسانا[2] و کرونایکی[3]، به مدت شش ماه تحت تنش شوری سدیم کلرید با غلظت‌های 0، 50، 100 و 200 میلی‌مولار قرار گرفتند و سه مرتبه با پرولین به غلظت‌های 0، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر محلول‌پاشی شدند. در انتهای دوره‌ تنش، تعداد برگ‌ها در هر گیاه شمارش و ضخامت، طول و عرض برگ، وزن تر و خشک برگ اندازه‌گیری گردید. محتوای کاروتنوئید برگ با استفاده از دی متیل سولفواکسید، فنل کل برگ با معرف فولین سیو کالتو، و مقدار قند بر اساس روش مک‌کریدی تعیین شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری تعداد برگ کاهش یافت که رقم آربوسانا بیشترین کاهش را داشت. رقم کرونایکی در سطح شوری 200 میلی‌مولار کاهش معنی‌داری از نظر طول و عرض برگ نشان داد و کاربرد پرولین نتوانست از این کاهش جلوگیری نماید. کمترین وزن تر و خشک برگ در سطح شوری 200 میلی‌مولار مشاهده شد. ضخامت برگ در پاسخ به شوری افزایش و مقدار کاروتنوئید کاهش یافت. از بین ارقام مورد مطالعه آربوسانا کمترین محتوای فنل کل را داشت. در سطح شوری 200 میلی‌مولار، بیشترین مقدار قند مربوط به آربوسانا و کمترین مقدار مربوط به کرونایکی بود. گیاهان تیمار شده با پرولین 200 میلی‌گرم بر لیتر بیشترین مقدار کربوهیدرات را داشتند. پرونده مقاله

این مطالعه به منظور بررسی درصد و صفات کیفی روغن و میوهدر برخی از ژنوتیپ‌های پرمحصول گیاه زیتون (Olea europaea L. ) دراستان گلستان و در سال زراعی 92-1391 بر روی 26 ژنوتیپ انجام شد. شاخص رسیدگی میوه براساس سنجش رنگ و ژنوتیپ‌ها از نظر وزن میوه و درصد گوشت مورد ارزیابی قرار گرفتند. درصد روغن توسط دستگاه سوکسله در ماده‌ خشک و تر محاسبه و ویژگی‌های کیفیآن‌ها نیز بررسی شد. ژنوتیپ‌ها از نظر درصد روغن در ماده‌ خشک و تر تنوع قابل ملاحظه‌ای داشتند. به طوری که بیشترین درصد روغن در ماده‌ تر ژنوتیپ G9 مشاهده شد که البته با ژنوتیپ‌های C9، E7، F7 وA2 اختلاف معنی‌داری نداشت. در ژنوتیپ‌های برتر روغنی، شاخص‌های کیفی و داروییروغن نظیر شاخص‌های اسپکتروفتومتری K232 و K270، کلروفیل و کاروتنوئید کل، ضریب شکست، ارزش پراکسید و اسیدیته مطالعه شد. نتایج حاکی از آن است که مقدار ضریب شکست روغن در ژنوتیپ‌های مورد مطالعه مطابق با میزان استاندارد تعیین شده از سوی شورای بین‌المللی روغن زیتون (4677/1-4705/1) بود.بیشترین میزان K232 در ژنوتیپ‌های A2‌ و بیشترین میزان K270 در ژنوتیپ C9 وجود داشت.روغن حاصل از ژنوتیپ A13 دارای بالاترین میزان کلروفیل بود. بالاترین میزان کاروتنوئید در روغن ژنوتیپ‌های E7 و A13مشاهده شد. بیشترین میزان پراکسید در ژنوتیپ E5 و بیشترین میزان اسیدیته در ژنوتیپ H11 مشاهده شد. در ژنوتیپ‌های برتر کنسروی، بیشترین میزان فنل کل، فلاونوئید و آنتی‌اکسیدان به‌ترتیب مربوط به ژنوتیپ‌های D6، K9 و G4 بود. پرونده مقاله

Pistachio is a dioecious and cross-pollination species and suitable male genotypes is essential for its adequate fruit production. The quality of the produced nuts is also directly affected by pollen sources. In the present study, the female pistachio trees of Akbari commercial cultivar, in their ON-year cycle, were selected and hand-pollinated with three different pollen sources (T5, T17, T18) and compared to open-pollinated trees (T0). This research was undertaken as a completely randomized block design with three replications. Artificial pollination had a positive effect on the fruit set percentage. Furthermore, fruit fresh and dry weights, fruit dimensions, nut as well as kernel characteristics were affected corresponding to each pollen source. Though all 3 pollen sources had a positive effect on measured fruit characteristics, the effect of T17 was more prominent. Owing to xenia and metaxenia effects, longer nuts were observed following pollination with T5 pollen grains. Also, utilization of T17 pollen grains led to production of weightier fruits with higher splitting rate (93.33 % as compared to control, open pollinated trees (63.78%)). The results of the present study approved the imperative role of pollen source for pistachio fruit production. The results also recommended T17 genotype as a suitable pollinizer for Akbari pistachio cultivar. پرونده مقاله