به‌ منظور بررسی کارایی نوع پوشش پلاستیکی، مدت زمان آفتاب‌دهی و عمق دفن غده در مدیریت اویارسلام ارغوانی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت انجام شد. عامل اول عمق قرار گیری غده‌های اویارسلام در سه سطح 5، 15 و 25 سانتی‌متری، عامل دوم نوع پوشش پلاستیکی (پلاستیک یک‌لایه شفاف، یک‌لایه شفاف + کود-مرغی، دولایه شفاف، یک‌لایه مشکی و شاهد (بدون پوشش) و عامل سوم مدت زمان در سه سطح 20، 40 و 60 روز بود. در پایان تعداد و وزن ساقه‌ها و غده‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد مالچ دولایه شفاف در مدت‌زمان 60 روز آفتاب‌دهی در شرایط جیرفت به خوبی قوه‌نامیه غده‌های اویارسلام ارغوانی را در تمامی اعماق دفن (cm 5، 15 و 25) از بین می‌برد. همچنین مالچ یک‌لایه شفاف در زمان 60 روز در عمق 5 سانتیمتر و مالچ یک‌لایه شفاف + کود مرغی در زمان 60 روز در اعماق 5 و 15 سانتیمتر توانستند غده‌های اویارسلام را به‌خوبی از بین ببرد. اما بقیه تیمارها قادر به کاهش تعداد و وزن غده‌ها و ساقه‌های تولیدی نبودند. نتایج نشان داد که دو عامل پوشش پلاستیکی و مدت زمان آفتاب‌دهی تاثیر مستقیم در کنترل اویارسلام دارند. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر سطوح نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک اکوتیپ پاکستانی گوار در تراکم های مختلف کاشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جیرفت در دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کود نیتروژن در سه سطح (20، 60و 100کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع کود اوره)، کود فسفر در دو سطح (صفر و 75کیلوگرم P2O5در هکتار از منبع کود مونو پتاسیم فسفات) و تراکم کاشت بوته (24، 31 و 47بوته در متر مربع معادل فواصل بین ردیف کاشت 30، 45 و 60سانتی متر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، اثر متقابل نیتروژن، فسفر و تراکم کاشت بر روی تمام صفات به¬غیر از طول غلاف و تعداد شاخه فرعی اثر معنی داری داشتند و اثر سال فقط بر صفات میزان کارتنوئید، کلروفیل a و کلروفیل bمعنی دار شد. بیشترین میزان عملکرد دانه و اجزای عملکرد در سال اول و دوم از تیمار کاربرد نیتروژن و فسفر به ترتیب به میزان 60و 75کیلوگرم در هکتار به همراه رعایت تراکم کاشت 31بوته در مترمربع به میزان 4300و 4200کیلوگرم در هکتار بدست آمد و بیشترین میزان کارتنـوئید و کلروفیل a و b مربوط به تیمار کاربرد 100 و 75کیلوگرم به ترتیب نیتروژن و فسفر به همراه رعایت تراکم بوته 24مترمربع بود. به نظر می رسد این گیاه به لحاظ لگوم بودن به سطوح بالای نیتروژن و فسفر نیاز ندارد، اما برای عملکرد بالا و کیفیت محصول تحت تأثیر نیتروژن و فسفر قرار می گیرد. درخصوص تراکم کاشت چنانچه هدف، حصول عملکرد بالا باشد، تراکم کاشت 31بوته در متـرمربع و برای کیفیت بالا تراکم کاشت 24بوته در مترمربع مناسب می باشد. گوار می تواند به عنوان یک گیاه کم توقع از نظر نیاز غذایی در برنامه الگوی کاشت در شرایط اقلیمی جنوب کرمان و مناطق مشابه قرار گیرد. پرونده مقاله