هدف پژوهش حاضر، تاثیر اخلاق حرفه ای و مسئولیت اجتماعی بر رضایتمندی ورزشکاران بوده است که از نظر هدف کاربردی و از نگاه روش، توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل ورزشکاران منتخب شاغل در باشگاه های ورزشی کشور در رشته های انفرادی کشتی، کاراته، تکواندو و رشته های تیمی والیبال، بسکتبال، هندبال (592 ورزشکار) بود که در سال 1397 به رقابت می پرداختند که به روش نمونه گیری احتمالی – تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های اخلاق حرفه ای کادوزیر (2002) با 16 گویه که 8 بعد مسئولیت پذیر، صادق بودن، عدالت و انصاف، وفاداری، برتری جویی رقابت، احترام به دیگران، همدردی با دیگران، رعایت و احترام نسبت به ارزش ها و هنجارهای اجتماعی. مسئولیت اجتماعی کارول (1991) با 25 سوال در 4 بعد اخلاقی، بعد قانونی، بعد بشردوستانه و بعداقتصادی و رضایتمندی ورزشکاران ریمر و چلادورلی (۱۹۸۸) با 14 سوال صورت پذیرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش از روش حداقل مربعات جزئی با نرم افزار Smart pls نسخه 8/2/3 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که اخلاق حرفه ای اثری مثبت و معنی دار بر مسئولیت اجتماعی دارد (449/0=736/8،t=β). تاثیراخلاق حرفه ای بر رضایتمندی ورزشکاران مثبت و معنی دار بود (141/0=803/3،t=β). یافته ها نشان داد که مسئولیت اجتماعی بر رضایتمندی ورزشکاران اثر معناداری دارد (735/0=340/23،t=β). در نهایت اثر اخلاق حرفه ای بر رضایتمندی ورزشکاران با نقش میانجی مسئولیت اجتماعی تایید گردید (700/0=082/8،t=β). با توجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که مدیران باشگاه‌های کشور می‌توانند از فعالیت‌های مسئولیت اجتماعی ورزشکاران خود به ‌منظور ترویج یک رفتار سازمانی مطلوب و افزایش رضایتمندی ورزشکاران در جهت کسب نتایج مثبت باشگاه ها استفاده کنند. پرونده مقاله

پژوهش حاضر به بررسی وجود تفاوت در تعارض سازمانی بر اساس جنسیت در وزارت ورزش و جوانان کشور ایران پرداخته است. تحقیق حاضر از نوع آمیخته که به شکل کیفی- کمی انجام پذیرفته است. جامعه آماری در مرحله دلفی، 25 نفر از افراد متخصص در حوزه مدیریت ورزشی کشور و در معادلات ساختاری، جامعه شامل 75 نفر از مدیران و معاونین و 732 نفر از کارشناسان وزارت ورزش و جوانان را تشکیل می‌داد که نمونه 75 نفر به روش سرشماری و مطابق جدول کرجسی مورگان 232 نفر انتخاب شد. گام اول پژوهش، کیفی به روش دلفی که شامل مطالعات مقالات، اسناد و مصاحبه‌های همراه با پرسشنامه و گام دوم شامل معادلات ساختاری بوده است. نتایج تحقیق دلفی نشان داد که 10 منبع تعارض سازمانی شناسایی شدند که عبارت‌اند از: اهداف ناسازگار، تمایز، ابهام و تضاد نقش، مسائل ارتباطات، قوانین مبهم، تعارض اختیارات، سیستم ارزیابی و پاداش ناهماهنگ، فشارهای روانی محیط، تضادهای وظیفه‌ای، نقص در سیستم اطلاعاتی سازمان. نتایج تحقیق نشان داد، به‌جز (ابهام و تضاد نقش، مسائل ارتباطات و سیستم ارزیابی و پاداش ناهماهنگ) برای ارزیابی تعارض سازمانی و ابعاد آن تفاوت معناداری بین میانگین آن بر اساس جنسیت وجود نداشته است، به عبارت دیگر دیدگاه زنان و مردان در ارتباط با میزان مناسب بودن تعارض سازمانی و ابعاد آن یکسان بوده است. پرونده مقاله