انسان موجودی اجتماعی است و از بدو تولد نیاز به برقراری ارتباط با دیگران را در وجود خویش احساس می کند. حتی گریه های دوران کودکی می تواند به عنوان نخستین تلاش وی برای ایجاد ارتباط با محیط اطراف تلقی شود. اما آنچه در این میان از اهمیت والایی برخوردار است، توانایی بکارگیری زبان می باشد. بررسی جایگاه زبان و شیوه های روایتگری آن در ادبیات به ویژه در جریان رمان نو بسیار حاﺋز اهمیت است. در اواخر قرن بیستم که انسان با بحران بی هویتی روبرو می شود، نویسندگان رمان نو نیز تحت تاثیر عوامل اجتماعی در رمان های خود، با حذف محتوا، بیشترین تلاش خود را معطوف ساختار آثار خود کرده اند. مارگریت دوراس به نیاز انسان به برقراری ارتباط زبانی با همنوعان خویش، اشاره کرده و به نمایش فرار از تنهایی انسان معاصر می پردازد.ناتالی ساروت به بررسی لایه های زبانی پرداخته و از نقش ضمیر ناخودآگاه و آگاه در تحولات گفتاری سخن به میان می آورد. آلن رب گری یه با مقدم شمردن اشیاءء بر انسان، بخش اصلی رمان خود را به توصیف اشیاءء اختصاص می دهد. کلود سیمون نیز با در هم شکستن محدودیت های زمانی زبان، دخالت خواننده را در پیشبرد حوادث اثر می طلبد. و در نهایت میشل بوتور با نظم بخشیدن به عناصر مکان و زمان، نقش زبان را در ایجاد تحولات در شخصیت ها برجسته تر نمایان می سازد. پرونده مقاله

رمانهای آموزشی درقرن نوزده فرانسه از جمله رمانهای رﺋالیستی می باشند که به خواننده واقعیت را همان گونه که هست نشان می دهند. این نوع از رمانها به عنوان وسیله ای جهت تجزیه و تحلیل اشکال مذهبی٬ سیاسی و اقتصادی قرن نوزده به حساب می آیند. این جستجو و کنکاش اجتماعی توسط قهرمان این رمانها صورت می گیرد٬ قهرمانی که سعی دارد در جامعه ی به هم ریخته و آشفته سیاسی و اجتماعی قرن نوزده مراحل پیشرفت و ترقی را طی نموده موفق گردد. نگارنده در این مقاله سعی دارد عواملی را که در شکل گیری و پیشرفت قهرمان موثر بوده اند و شخصیت او را تحت تاثیر قرار داده اند به تصویر و نقد بکشاند و برای خواننده این عوامل و تاثیر آنها را به ترتیب رمانهایی که مورد بررسی قرار می گیرد آشکار سازد. پرونده مقاله

جایگاه طبیعت وجلوه های آن درآثارنویسندگان دوره ماقبل رومانتیسم با آنچه که درقبل از آن بوده متفاوت است، طبیعت دیگریک دکور ساده محسوب نمی گردد، برعکس برانسان تاثیرگذارمی باشد. ژان ژاک روسو[1] ، شاتو بریان[2] و برناردن دوس پیر[3] برای طبیعت ومظاهر آن جایگاه ویژه ای قائل هستند زیرا طبیعت جائی است که ازنظر این نویسندگان انسان درآن به خوبی بازتاب احساسات خود را می بیند وبه آن پناه می برد. نویسنده ماقبل رومانتیسم وجود وحضور خداوند را درمظاهر طبیعت جستجو می کند. بررسی آثاراین نویسندگان همگی به نحوی بیانگر تاثیر مظاهر طبیعت برخلق وخوی ایشان می باشد. نویسندگان فوق هرکدام به شکلی برای رهائی از روزمرگی ورسیدن به حداقل آرامش به طبیعت پناه برده اند وطبیعت را مامن، نشانه عظمت خداوند وهم پیری ومرگ می دانند. 3- Jean-Jacques Rousseau 4- Chateaubriand 5- Bernardin de Saint-Pierre پرونده مقاله

در تاریخ آموزش زبان ها،روش سمعی_ بصری و رویکرد ارتباطی در دیدگاه های خود نسبت به فرایند آموزش و یادگیری، چالش های پردامنه ای را برانگیخته اند.به ویژه آن که رویکرد ارتباطی در تقابل با روش های آموزشی پیشین-روش دستور زبان ترجمه و روش سمعی بصری-تعریف می شود.گسست و جدایی از این شیوه ها به نام ارتباط و کنش اجتماعی صورت می پذیرد،مفهومی که امروزه به عنوان هدف غایی یادگیری زبان،مورد پذیرش همگان است.تقابل دیدگاه ها زاییدهء پرسش های چندی است،از جمله این که آیا یادگیری اشکال و قواعد زبان خارجی و تقدم صورت بر معنا،هدف اصلی است یا ایجاد ارتباط.از دیگرسو تا چه اندازه دریافت رویکرد ارتباطی از نقش معلم،متعلم و ابزار آموزشی،با مفهوم آموزش و یادگیری در روش سمعی بصری قرابت دارد؟مرکزیت متعلم،در برابر مرکزیت معلم و متد در بطن چالش های رویکرد ارتباطی جای دارد.بنابراین گسست و نیز پیوند دیدگاه های آموزشی ارتباطی و سمعی بصری در جنبه های متفاوتی پدیدار می شوند که در نوشتار حاضر مورد بررسی قرار می گیرند. پرونده مقاله