در سال 1928 میلادی، فرمالیست معروف، ولادیمیر پراپ با بررسی صد قصۀ روسی، مطالـعۀ ساختاری قصه‌های عامیانه را آغاز کرد. در سال‌های اخیر، الگوی وی به عنوان یکی از شیوه‌های رایج تحلیل ساختاری قصه‌های ملل، مورد توجه قرار گرفته است. از جمله آثار فولکلوریک با قدمتی عظیم و پشتوانۀ فرهنگی غنی، افسانه‌های محلی آذربایجان است که در این پژوهش بر اساس الگوی ساختاری پراپ، نقد و بررسی شده است. به‌همین منظور، ده قصه از افسانه‌های محلی آذربایجان از کتاب افسانه‌های آذربایجان که صمد بهرنگی و بهروز دهقانی جمع‌آوری کرده‌اند انتخاب و سپس تجزیه و تحلیل شده‌اند. در این پژوهش، تکرار، حذف و عدم توالی کارکردها کاملاً مشهود است. همچنین شش جفت‌کاری مختص قصه‌های مورد نظر به دست آمد که تابعیت کامل با ترکیب پراپ ندارد اما با به دست آمدن بیست ‌و نه کارکرد از سی و یک کارکرد پراپ، می‌توان به تطبیق الگوی پراپ با افسانه‌های آذربایجان پی برد. پرونده مقاله

ساخت ترکیبات تازه را می توان از برجسته‌ترین هنرنمایی‌های شعرا و نویسندگان در برخورد با زبان دانست. ترکیب‌سازی از امکانات زبانی است که از به هم پیوستن دو اسم یا اسم و صفت، کلمة جدیدی به وجود می‌آید. یکی از نویسندگانی که توجّه زیادی به ترکیب‌سازی نشان داده، وحید قزوینی است. پرسش پژوهش حاضر این که، ترکیبات منشآت قزوینی کدامند و بسامد شان چقدر است؟ در این مقاله نویسندگان، هنر ترکیب سازی او را در 20 صفحة اوّل منشآت بررسی کرده و فرض را بر این نهاده اند که برجسته‌ترین ویژگی سبکی این کتاب ترکیب‌سازی است. بر اساس ایدة مذکور و با بررسی 20 صفحة اوّل کتاب که به روش توصیفی ـ تحلیلی صورت گرفته، این فرضیه به اثبات می رسد. وحید قزوینی، هم از کلمات مرکب و هم از ترکیبات اضافی استفاده کرده و در مجموع 744 ترکیب در 20 صفحه به کار برده است. ساخت این ترکیبات با این بسامد که اکثراً هم تازگی دارند، باعث آشنایی‌زدایی در متن شده است. به گونه‌ای که می‌توان این ویژگی را وجه غالب و شاخصه سبکی منشآت دانست. بسامد بالای ترکیبات انتزاعی، نوآوری در ساخت ترکیبات، استفاده از زبان غیرمستقیم (ادبی) و تأثیرپذیری نویسنده از ایدئولوژی قدرت و بازتاب آن در کلام وی به سبب حضور در دربار حاکم از نتایج دیگر این مقاله می‌تواند باشد. پرونده مقاله

از رويكردهای ارتباطی میان ادبیات و روانشناسی، نقد کهن¬الگویی آثار ادبی است که با بررسی¬ها مي¬توان به لايه¬های معنايی نهفته در محتوای آثار راه يافت. از آثار ادبی، داستان¬های عامیانه با توجه به دارا بودن بن¬مایه¬های اساطیری و محتوای اخلاقی تعلیمی، اهمیّت بسزایی در آشکار ساختن محتویات ناخودآگاه دارند در این مقاله، با هدف بررسی سبک¬شناسی عناصرکهن¬الگویی و تأثیر آن در فرآیند فردیّت، بیست داستان عامیانه از مجموعه «فرهنگ افسانه¬های مردم ایران»درویشیان و خندان مهآبادی در تکرارهای سبکی عناصر مختلف کهن¬الگویی، انواع کهن¬الگو و چگونگی فرآیند فردیّت به صورت توصیفی تحلیلی بررسی شده است. کهن‌الگوی بنیادی داستان¬ها، کهن¬الگوی سایه می¬باشد. در فرآیند فردیّت، شخصیت¬ها در مقابله با سایه به کمک دیگر کهن¬الگوها که مهمترین آن پیر خرد می¬باشد به کمال فردیّت می¬رسند و در مواردی که کهن¬الگوی یاریگر ندارند و سازگاری کهن¬الگوها متعادل نیست، قهرمان شکست خورده است. پرونده مقاله