در بررسی کارایی نسبی به ویژه در سطح سازمانی‌‌، مدل‌های تحلیل پوششی داده‌های سنتی، تفاوت‌های گسترده و مهم فعالیت‌ها را به صورت عوامل جداگانه تشخیص نمی‌دهند و بنابراین نمی‌توانند منابع اصلی ناکارایی را شناسایی کنند. خانواده صندوق‌های سرمایه‌گذاری، گروهی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند که از طریق یک شرکت سرمایه‌گذاری دایر می‌شوند. در این مقاله، عملکرد نسبی 18 خانواده صندوق سرمایه‌گذاری مشترک ایران طی سالهای 1396 و 1397 با مدلهای دومرحله‌ای ارزیابی و کارایی کلی هر خانواده به دو جزء کارایی مدیریت عملیاتی و کارایی مدیریت سبد سرمایه‌گذاری تجزیه می‌شود. نتایج نشان می‌دهد با تجزیه کارایی کلی می‌توان خانواده صندوق‌هایی را که عملکرد بد، ناکافی، و خوب داشتند، مشخص کرد. همچنین تصاویر مرزی برای خانواده‌های با عملکرد ضعیف برآورد شده تا مدیران سبد سرمایه‌گذاری بتوانند صندوق‌ها را مدیریت کنند. نتایج ارزیابی نشان می‌دهد که این صندوق‌ها عملکرد ضعیفی در مدیریت عملیاتی دارند که ناشی از مدیریت ضعیف هزینه‌های صندوق است. پرونده مقاله