در حرفه حسابرسی ماهیت قراردادهای روانکاوانه تاحد زیادی به دلیل تناقض با محتوای حرفه حسابرسی مبنی بر حفظ استقلال رفتار حرفه‌ای حسابرس، متفاوت از سایر ساختارهای رفتار سازمانی می‌باشد. قراردادهای روانکاوانه در تعاملات بین فردی در حسابرسی موضوعی مهم و قابل توجه محسوب می‌شود، چراکه به واسطه‌ی وجود ادراک منسجم و برابر از محتوا و ماهیت حرفه حسابرسی می‌تواند به تعامل متقابل بین حسابرس با شریک حسابرسی منتهی گردد. هدف این پژوهش الگوسازی کیفی/تعاملی () مضامینِ قراردادهای روانکاوانه‌ی تعاملات فردیِ حسابرس با شرکاء می‌باشد. در این پژوهش در بخش اول تحلیل‌ها اقدام به شناسایی مضامین مرتبط با قراردادهای روانکاوانه‌ی تعاملات بین حسابرس با شریک از طریق تحلیل فراترکیب و دلفی گردید. براساس این تحلیل ۱۵ نفر از متخصصان و خبرگان حسابداری و مدیریت مالی در سطح دانشگاهی که از طریق روش نمونه‌گیری کیفی همگن انتخاب شده بودند، مشارکت داشتند. سپس براساس تحلیل پیوندی در بخش کمی که شامل تحلیل پیوندهای درونی و روابط بین پیوندها و تاثیرگذاری سیستمی پیوندها می‌باشد، با مشارکتِ ۲۰ نفر از شرکای حسابرسی که بیش از ۱۰ سال سابقه‌کاری داشتند، اقدام به تعیین مهمترین عنصر ارتباطی بین مضامینِ گزاره‌ای قراردادهای روانکاوانه‌ی تعامل بین حسابرس با شریک گردید. نتایج در بخش کیفی از وجود دو مضمون گزاره‌ای تحت عناوین مضمونِ تلویحی و ضمنی در قراردادهای روانکاوانه حکایت داشت که براساس ۲۰ گزاره‌ای که به حد کفایت نظری براساس تحلیل دلفی رسیدند، وارد فاز تحلیل پیوندی شدند. نتایج در بخش کمی نشان داد، در رابطه با مضامین تلویحی قراردادهای روانکاوی، محرک ترین گزاره کاریزماتیک بودن سبک شریک در تعامل با حسابرس می‌باشد که در نهایت به پیامدی همچون دستیابی به جایگاه هویت حرفه‌ای حسابرسان منتهی می‌گردد. همچنین در رابطه با مضامین ضمنی قراردادهای روانکاوانه مشخص شد، محرک‌ترین گزاره، تدوین دستورالعمل‌هایی مشخصِ انجام کار حرفه‌ای حسابرسان نسبت به شریک حسابرسی می‌باشد که پیامدِ تقویت باورهای حسابرس نسبت به ضوابط و رویه‌های حرفه‌ای حسابرسی را در پی خواهد داشت. پرونده مقاله

زمینه و هدف: امروزه با رشد و پیشرفت جوامع، افزایش آلایندگی‌های زیست محیطی نه به عنوان یک دغدغه جهانی امروز، بلکه به عنوان یک معضل آتی بسیار مورد توجه می‌باشد و برمبنای آن افزایش سطح کارکردهای سبز در حوزه‌های مختلفی از حسابداری تا تولید و زنجیره تامین و ... را به عنوان یکی از مهمترین رویکردهای راهبردی در این زمینه می‌توان موردتوجه قرار داد . هدف این پژوهش ارزیابی اثربخش‌ترین پیامدهای استراتژیک حسابداری سبز براساسِ کارکردِ گزارشگریِ پایدار می‌باشد. روش بررسی: در این پژوهش به منظور شناسایی مولفه‌ها (پیامدهای استراتژیک حسابداری سبز) و گزاره‌های پژوهش (مضامینِ کارکردِ گزارشگریِ پایدار) از غربالگری نظری براساس پژوهش‌های مشابه استفاده شد. سپس به منظور تعیین پایایی مولفه‌ها و گزاره‌های پژوهش از طریقِ مشارکتِ ۱۲ نفر از متخصصان و خبرگان رشته حسابداری و مدیریت مالی، از تحلیل دلفی استفاده شد. در بخش کمی مولفه‌ها و گزاره‌های شناسایی‌شده در قالب پرسشنامه‌های ماتریسی، توسط ۱۷ نفر از مدیران ۵۰ شرکت برتر در سال ۱۳۹۸ مورد ارزیابی تحلیل تفسیری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، گزاره‌ی مسئولیت‌گرایی پایدار به عنوان تاثیرگذارترین مضمونِ کارکردِ گزارشگریِ پایدار سببِ اثربخشی پیامدِ ارزشی در حسابداری سبز می‌گردد. این نتیجه نشان می‌دهد، با توسعه‌ی ابعادِ مسئولیت پذیریِ اجتماعیِ در گزارشگری پایدار، سطحِ ارزش های فراگیر در کارکردهای ارزشی حسابداری سبز تقویت می‌گردد و باعث ایجاد اعتماد و اطمینان به عملکردهای شرکت می‌شود. بحث و نتیجه گیری: نتیجه‌ی انجام تحلیل‌ها در بابِ هدف اول و براساس انجامِ تحلیل تفسیری وزنیِ هریک از مولفه‌ها و گزاره‌ها مشخص شد، شاخص‌ترین گزاره‌ی کارکردِ گزارشگریِ پایدار، مضمونِ اجتماعی‌گراییِ پایدار می‌باشد. از طرف دیگر همسو با هدف اصلی پژوهش، یعنی تعیینِ اثربخش‌ترین پیامدهای استراتژیک حسابداری سبز براساسِ کارکردِ گزارشگریِ پایدار نتایج مشخص ساخت، تحتِ وجود اجتماعی‌گراییِ پایدار، اثربخش‌ترین پیامدِ استراتژیکِ حسابداری پرونده مقاله