مقدمه: این مطالعه با هدف رویکرد فرهنگی در مدل یابی رگه های اختلال شخصیت مرزی در نوجوانان براساس نظریه ذهن: نقش میانجی سبک های حل مسئله انجام گردید. روش : روش پژوهش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان 15 تا 18 ساله مدارس منطقه پنج شهر تهران در سال تحصیلی 1398-1399 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعدد 352 نوجوان دختر و پسر به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه های شخصیت مرزی (BPI) ذهن‌خوانی از روی تصاویر چشم (RMET) و پرسشنامه سبک‌های حل مسئله را تکمیل نمودند. داده ها با کمک نرم افزار SPSS و AMOS و با روش مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد نظریه ذهن بر رگه‌های اختلال شخصیت مرزی با میانجی گیری سبک‌های حل مسئله در نوجوانان با ضریب مسیر 0.68، نظریه ذهن بر سبک‌های حل مسئله با ضریب مسیر0.87 تاثیر گذار است. همچنین سبک‌های حل مسئله بر رگه‌های اختلال شخصیت مرزی با ضریب مسیر 0.65 تأثیر دارد. نتیجه گیری : بنابراین می توان با درنظر گرفتن بستر فرهنگی نوجوانان و با آموزش مهارت‌های حل مسئله، نشانه‌های آسیب شناختی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را کاهش داد. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف بررسی روابط بین استرس، تنش شغلی و سلامت اجتماعی با خستگی مزمن کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال 1394 انجام شد. به منظور دستیابی به هدف پژوهش براساس برآورد حجم نمونه کوکران به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 120 نفر از میان کارکنان (دانشکده های علوم انسانی، فنی، مهندسی و پرستاری) دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس استرس هولمز و راهه (50- 1940)، تنش شغلی انستیتو (1964)، سلامت اجتماعی کییز (1998) و خستگی چالدر (1993) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل رگرسیون چندگانه به کار رفت. نتایج ناشی از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص نمود که هر کدام از متغیرهای استرس و تنش شغلی با خستگی مزمن رابطه مثبت معنی داری دارند. بین سلامت اجتماعی و خستگی مزمن رابطه منفی معنی داری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر استرس در سطح 01/0>001 /0 =p به ترتیب بیشترین نقش (368/0=β) و متغیر سلامت اجتماعی کمترین نقش (271/-0=β) را در پیش بینی متغیر خستگی مزمن دارند. پرونده مقاله

چکیده پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر سازگاری میان فرهنگی دانشجویان مرد دانشگاه بین المللی جامعه المصطفای قم انجام گرفت. این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و پی گیری است. جامعه ی پژوهش همه ی دانشجویان مرد شاغل به تحصیل در تابستان 1392 در مدرسه ی المهدی دانشگاه بین المللی جامعه المصطفای قم بود (تعداد 543). نمونه ی پژوهش 38 دانشجو را شامل می شد که از سازگاری پایین تری برخوردار بودند و به صورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش، مداخلات 11 جلسه ای گروهی دریافت داشتند. ابزار اندازه گیری سنجه ی سرنی اسمیت بود. داده ها با روش آماری تحلیل واریانس یک راهه، دو راهه و با اندازه گیری های مکرر تجزیه و تحلیل شد. تفاوت معناداری میان نمره های گروه آزمایش و گروه گواه در مرحله ی پس آزمون وجود دارد (05/0>p). اما در مرحله ی پی گیری 2 ماهه ثبات نداشت. همچنین به دلایل خاصی ملیت، سن، تجرد/ تأهل، مدت اقامت و سفر به کشور مبدأ در حین اقامت تأثیری بر درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی و سازگاری میان فرهنگی نداشت. پرونده مقاله

هدف: این پژوهش به‌منظور شناسایی عوامل مؤثر بر تصمیم‌گیری اخلاقی بزرگسالان و فهم جایگاه کاربرد اخلاق خلاق در آن به اجرا درآمد. روش: برای شناسایی عوامل مؤثر بر تصمیم‌گیری اخلاقی بزرگسالان فراترکیبی از پژوهش‌های علمی در حوزه‌ی تصمیم‌گیری اخلاقی انجام شد. مقالات مورد استفاده در این فراترکیب در دهه‌ی نود (1390- 1399) و در ایران به چاپ رسیده بودند. تعداد مقالات مورد استفاده در این فراترکیب 54 عنوان بود و تمامی آن‌ها در نشریات علمی پژوهشی منتشر شده بودند. یافته‌ها: نتیجه‌ی این فراترکیب نشان داد که هفت عامل، شامل محیط بیرونی، نگرش، شرایط خاص مسئله‌ی اخلاقی، ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، ویژگی‌های شخصیتی، یادگیری و توانایی ذهنی و شناختی بر تصمیم‌گیری اخلاقی بزرگسالان مؤثر هستند. نتیجه‌گیری: از میان عوامل شناسایی شده چهار عامل شامل محیط بیرونی، نگرش، شرایط خاص مسئله‌ی اخلاقی و یادگیری جایگاه اصلی کاربرد خلاقیت در حوزه‌ی اخلاق به‌شمار می‌آیند که از طریق آن می‌توان راهبردی برای حل مسئله در دوراهی‌های اخلاقی یافت. پرونده مقاله

عوامل متعددی روابط زناشویی را تهدید کرده و باعث فرسودگی صمیمیت زوجین می‌گردد که در نهایت همسران را به سمت بروز تعارضات زناشویی سوق میدهند. براین اساس پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل شکلگیری تعارضات زناشویی و ازدواج ناکارآمد و ناپایدار انجام شد. این پژوهش کیفی، روش داده بنیاد بوده است. جمعیت مورد مطالعه پژوهش، ۲۰ نفر از مشاوران و روانشناسان مشاوره پیش از ازدواج، خانواده و زوج در تهران، که حداقل پنج سال سابقه مشاوره داشتند، را شامل شد. مشارکت کنندگان براساس نمونهگیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند.تحلیل مصاحبهها به شناسایی ۴۳ کد باز و ۱۰ کد محوری و کد انتخابی "چالشهاوتعارضات زناشویی،ازدواج ناکارآمد و ناپایدار"منتهی شد. تحلیل یافتهها نشان داد در تعارضات زناشویی عوامل چندوجهی نقش دارند. عوامل فردی(ویژگیهای شخصیتی)، ارتباطی، الگوی خانواده اصلی و ارضاء نیازهای اساسی از جمله عوامل مورد نظر هستند. راهبردهای مستخرج شده از پژوهش، برای پیشگیری از تعارضات زناشویی، باید به اصلاح الگوی خانواده اصلی پرداخت. به این منظور الگوهای دلبستگی و حفظ حریم سیستم زن و شوهری باید مورد توجه قرار گرفته شوند.نتیجه بدست آمده از پژوهش، ویژگی‌های شخصیتی (مسئولیت گریزی، تکانشگری، سوءظن و بدبینی،گوشه گیری،بی ثباتی،سلطه جویی،عدم توافق پذیری و درک متقابل و خودشیفتگی) ومهارت‌های ارتباطی (مهارت حل مسئله، فقدان مدیریت خشم، عدم مهارت همدلی، عدم مهارت حل تعارض) در تعاملات زناشویی نقش منفی دارند و باعث انباشتگی احساس ناخوشایند خشم و درماندگی، تکانشگری شده و در نتیجه تعارضات زناشویی شکل می‌گیرد. توجه به ویژگیهای شخصیتی و آموزش مهارتهای کاربردی ارتباطی قبل از ازدواج از عوامل مؤثر بر کیفیت و تعاملات زوجین بوده اند. پرونده مقاله

هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی براساس عوامل بهزیستی ریف و با نقش مداخله گرایانه رضایت از زندگی بود. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران و نمونه آماری شامل 466 نفر از دانشجویان این دانشگاه در سال تحصیلی 93- 1392 بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. همه آزمودنی‌ها پرسشنامه های کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی(PWBS) و رضایت از زندگی (SWIS) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج: نتایج همبستگی نشان داد عوامل بهزیستی ریف با رضایت از زندگی و کیفیت زندگی رابطه مستقیم دارند. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد، بزرگترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر متغیر تسلط محیطی بر رضایت از زندگیو کوچکترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر متغیر هدفمندی و روابط مثبت بر کیفیت زندگیبود. علاوه بر آن متغیرهای پذیرش خود و تسلط محیطی با کیفیت زندگی معنی دار نبودند. بحث و نتیجه گیری: باتوجه به نتایج حاصله می‌توان کیفیت زندگی و همچنین رضایت از زندگی را با بهبود شاخص های بهزیستی ارتقا داد. پرونده مقاله

هـدف ایـن پژوهـش بررسـی تحـول هویـت نوجوانـان پسـر ایرانـی در بسـتر ضـد روایـت زندگـی آن‌هـا بـود. روش پژوهـش کیفـی و همبسـتگی بـود. جامعـۀ آمـاری پژوهـش در بخـش کیفـی شـامل نوجوانـان پسـر ۱۵ تـا ۲۰ سـاله و روان‌شناسـان و جامعه‌شناسـان شـهر تهـران در سـال ۱۳۹۹ بـود. نوجوانـان بـا نمونه‌بـرداری دردسـترس انتخـاب شـدند و نمونه بـرداری از آنـان تـا زمـان رسـیدن بـه اشـباع نظـری (۱۹ نفـر) ادامـه یافـت. از میـان متخصصـان نیـز ۶ نفـر بـا اسـتفاده از نمونه‌گیـری هدفمنـد انتخـاب شـدند. در بخـش کمـی، جامعـۀ آمـاری نوجوانـان پسـر ۱۵ تـا ۲۰ سـالۀ شـهر تهـران در سـال ۱۳۹۹ بـود و از بیـن آنهـا ۲۱۸ نفـر بـا اسـتفاده از نمونه‌گیـری دردسـترس انتخـاب شـدند. گـردآوری داده‌هـا در بخـش کیفـی از طریـق مصاحبـۀ داسـتان زندگـی (مک آدامـز، ۱۹۹۵) و در بخـش کمـی بـا اسـتفاده از پرسشـنامۀ محقق سـاخته انجـام و بـرای تحلیـل داده‌هـا در بخـش کیفـی از روش تحلیـل محتـوا و در بخـش کمـی از تحلیـل عاملـی تأییـدی اسـتفاده شـد. نتایـج تحلیـل محتـوا نشـان داد کـه مـدل ضـد روایـت نوجوانـان شـامل مؤلفه‌هایـی چـون سـبک زندگـی اختیـاری، حـس منحصربه فـرد بـودن، اسـتقلال‌خواهی و رقابت‌جویـی اسـت. نتایـج تحلیـل عاملـی مرتبـۀ اول حاکـی از برازندگـی مناسـب ایـن مـدل بـا داده‌هـا بـود. نتایـج تحلیـل عاملـی مرتبـۀ دوم نیـز نشـان داد کـه حـس منحصربه فـرد بـودن بیشـترین سـهم را در مـدل دارد. بـر اسـاس یافتـه‌هـای پژوهـش می‌تـوان نتیجـه گرفـت کـه ارزش‌هـای مـدرن و فردی‌نگـر نفـوذ چشـمگیر در سـاختار ضدروایـت هویـت نوجوانـان پسـر ایرانـی دارد. پرونده مقاله

مشکلات بین شخصی نتیجه تاریخچه دلبستگی افراد است. در نظریه‌ی دلبستگی، انسآنها با نیازهای ارتباطی پایه برای شکل دادن پیوند قوی با یک موضوع دلبستگی که امنیت، صمیمیت و حمایت را فراهم می‌کند، هدف گذاری شده اند. پژوهش‌های قبلی نشان داده است که شکل‌های مختلف مشکلات بین شخصی با سبک‌های متفاوت دلبستگی مطابقت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی مشکلات بین شخصی افراد بر اساس سبک‌های دلبستگی با توجه به نقش واسطه‌ای شفقت در زوجین بود. برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 200 زوج از شهر تهران به شیوه ی نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و از نظر سبک‌های دلبستگی، خود شفقت ورزی، مشکلات بین فردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نتایج نشان داد که خود شفقت ورزی در رابطه بین دلبستگی اضطرابی و مشکلات بین شخصی و خود شفقت ورزی در رابطه بین دلبستگی ایمن و مشکلات بین شخصی نقش واسطه‌ای دارند. هر سه متغییر سبک دلبستگی دارای رابطه خطی با مشکلات بین شخصی و خود شفقت ورزی است. همچنین ضریب بتای استاندارد نشده برای این متغییرها نشان می‌دهد که وزن متغیر دلبستگی اضطرابی بیشتر از دیگر متغیرهاست. به عبارتی می‌توان گفت که 41 درصد از تغییرات متغیر وابسته در مشکلات بین شخصی و 61 درصد این تغییرات در متغیر خود شفقت ورزی بوسیله‌این متغیر قابل پیش‌بینی است. نتایج این پژوهش از نقش واسطه‌ای شفقت بین سبک‌های دلبستگی و میزان مشکلات شخصی حمایت می‌کند. پرونده مقاله

وسواس از اختلال های روان پزشکی ناتوان کننده است که اغلب مشکلات قابل توجهی را در روند معمول زندگی، کارکرد شغلی، فعالیت های اجتماعی و روابط بین فردی ایجاد می کند. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی گر خودکارآمدی و درآمیختگی افکار در رابطه بین شیوه های فرزندپروری ادراک شده با نشانه های وسواس بود. برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی از میان دانش آموزان دبیرستان های نوبت دوم تهران،349دانش آموز از 8 مدرسه انتخاب و از نظر نشانه های وسواسی- جبری، خودکارآمدی عمومی، درآمیختگی افکار و ادراک والدینی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد درهم آمیختگی فکر رابطه بین سبک فرزندپروری مادرو نشانه های وسواس و خودکارآمدی رابطه بین سبک فرزندپروری هر دو والد با نشانه های وسواس را به صورت منفی و معنادار میانجی گری می کند. به نظر می رسد مادرانی که الگوی ارتباط مادر- فرزندی آن‌ها ویژگی‌هایی از قبیل ارتباط رسمی، برجسته بودن مرزها و فاصله‌ها و عدم ابراز عواطف، تماس چشمی و در آغوش گرفتن دارند یا به شکل مشروط فرزند خود را می‌پذیرند، مانع از شکل گیری پذیرش نامشروط در فرزندان خود می شوند و مسوولیت پذیری بیش از حد، درآمیختگی فکر- عمل و وسواس را در فرزندان خود شکل می دهند. پرونده مقاله

شواهد روزافزونی وجود دارد که افراد مبتلا به افسردگی مشکلاتی در ابرازگری هیجان دارندکه ممکن است نقش کلیدی در سبب شناسی و تداوم این اختلال داشته باشد. به باور برخی متخصصان هیجانات سرکوب شده می توانند به نشانگان آسیب زا از جمله افسردگی منجر شوند. هدف این پژوهش، تدوین برنامه درمانی مبتنی بر الگوی پویشی تجربه ای و تعیین اثربخشی آن بر ابرازگری هیجانی در افراد مبتلا به اختلال افسردگی بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل 30 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برنامه درمانی در طی 20 جلسه بر روی گروه آزمایشی اجرا شد. گروه‌ها در ابتدا، انتها و دو ماه بعد از اتمام پژوهش، از نظر ابرازگری هیجانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که برنامه درمانی موجب افزایش ابرازگری هیجانی در افراد مبتلا به افسردگی می شود. نتایج آزمون اندازه گیری مکرر نشان داد که این تأثیر در دوره پیگیری دو ماهه ماندگار بوده است. این پژوهش از لزوم یادگیری و ابرازگری هیجان در افراد مبتلا به افسردگی حمایت می کند. پرونده مقاله