هدف پژوهش حاضر شناسایی و سطح بندی عوامل موثر بر مدیریت شکاف بین نسلی در ورزش همگانی کشور با رویکرد ساختاری تفسیری بود. این پژوهش از از نظر ماهیت و هدف از نوع کاربردی و از نظر روش تحلیل از نوع توصیفی و اکتشافی بود. جامعه آماری شامل اساتید علوم ورزشی و مدیریت ورزشی، متخصصین حوزه ورزش همگانی، خبرگان حوزه جامعه شناسی و جامعه شناسی ورزش و مدیران ورزشی سازمان های متولی امر ورزش مانند شهرداری ها، فدراسیون ورزش های همگانی و تفریحی و فدراسیون ورزش دانشجویی بود. روش تحلیل داده ها در قسمت کیفی، تحلیل مضمون و در بخش کمی، مدلسازی ساختاری تفسیری بود. یافته¬های تحلیل مضمون نشان داد که در مجموع 51 کد باز به عنوان عوامل موثر بر مدیریت شکاف بین نسلی در ورزش همگانی کشور وجود دارد که در 4 مضمون اصلی و 9 مضمون فرعی جای می¬گیرد؛ همچنین با توجه به نتایج مدلسازی ساختاری تفسیری مشخص شد که ابعاد در 5 سطح قرار دارند. در سطح اول عوامل ورزشی و فردی، در سطح دوم آموزشی، در سطح سوم فرهنگی و اجتماعی، سطح چهارم سه شاخص برنامه ریزی، اقتصادی و مالی و تبلیغات و رسانه و در آخرین سطح و مهمترین سطح از نظر نفوذ شاخص سیاست گذاری برای هم افزایی نسلی قرار داشت. در یک نتیجه گیری کلی باید ذکر کرد مدیریت شکاف بین نسلی به عنوان یک مساله مهم می تواند نقش مهم و تعیین کننده ای در جهت ایجاد همدلی در سیستم های اجتماعی داشته باشد.

پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش به روش یادگیری معکوس بر اهمال‌کاری و کارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه 4 شهر مشهد انجام گرفت. این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و با گروه کنترل(گواه) نابرابر بود. بدین منظور تعداد 30 نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه 4 شهر مشهد در سال 1402 با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. از این تعداد، با روش تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. تمام شرکت‌کنندگان پرسشنامه ‌های اهمال‌کاری تحصیلی سواری (1390) و کارآمدی تحصیلی ژانگ و همکاران (2018) را تکمیل کردند. افراد گروه آزمایش در 14 جلسه 60 دقیقه‌ای، بسته آموزش به روش یادگیری معکوس ارائه‌شده توسط برگمن و سمز (2012) را دریافت کردند. جهت تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری Spss نسخه 23 استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که دو گروه پژوهش از نظر میانگین مؤلفه‌های اهمال‌کاری و کارآمدی تحصیلی تفاوت معناداری داشتند (001/0P<) و حجم اثر مداخله برای اهمال‌کاری (0.98) و برای کارآمدی تحصیلی (0.93) بود. همچنین بین دو گروه پژوهش از نظر میانگین مؤلفه‌های اهمال‌کاری تحصیلی تفاوت معناداری وجود داشت (001/0P<). حجم اثر مداخله برای اهمال‌کاری تحصیلی (0.93)، برای اهمال‌کاری ناشی از خستگی (0.94) و برای اهمال‌کاری ناشی از بی‌برنامه گی (0.90) بود. بین دو گروه پژوهش از نظر میانگین کارآمدی تحصیلی نیز تفاوت معناداری وجود داشت (001/0>P)، و حجم اثر مداخله به میزان 0.75 بود. این بدان معناست که آموزش به روش یادگیری معکوس بر اهمال‌کاری و کارآمدی تحصیلی دانش آموزان مؤثر بوده، و با تأکید بر تکالیف خارج کلاس و ضبط ویدئویی راه‌حل مؤثر و مناسبی برای بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان بوده است. پرونده مقاله