زمینه و هدف: اندازه گیری مستقیم هدایت هیدرولیکی اشباع خاک امری زمان بر و پرهزینه است و امروزه می توان با استفاده از پارامترهای زودیافت خاک مقدار آن را برآورد کرد. بنابراین هدف از این پژوهش، استفاده از مدل‌سازی رگرسیونی در برآورد هدایت هیدرولیکی اشباع خاک بر اساس پارامترهای دانه‌بندی d10، d50 و d60 بوده است. روش بررسی: ابتدا 25 نمونه‌خاک با بافت شنی به صورت تصادفی در بهار 1397 از اراضی کشاورزی شهرستان سقز تهیه شد و نمونه ها به آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل منتقل شدند و هدایت هیدرولیکی با استفاده از فرمول دارسی محاسبه شد. با استفاده از داده‌های موجود، روابط رگرسیونی تک و چند متغیره بر روی داده ها برازش داده شد و براساس آماره های ارزیابی مدل، رابطه ای را که بهترین برآورد هدایت هیدرولیکی اشباع خاک را داشت، انتخاب گردید. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که معادله خطی 3 پارامتری، هدایت هیدرولیکی را نسبت به معادلات خطی و درجه 2 یک پارامتری و خطی 2 پارامتری، با دقت بیشتری برآورد کرده است. نتایج نشان داد که پارامتر d10 نسبت به پارامترهای d50 و d60 نقش مؤثرتری جهت برآورد هدایت هیدرولیکی اشباع داشته است و پارامتر مؤثر جهت مقایسه هدایت هیدرولیکی اشباع خاک، پارامتر d10 حاصل شد. بحث و نتیجه گیری: در این پژوهش هدف اصلی ارائه مدل هایی بود که بتوان هدایت هیدرولیکی اشباع خاک را با کاهش هزینه و صرفه جویی در زمان با دقت قابل قبولی برآورد کرد و در یک جمع بندی می توان بیان کرد که مدل‌سازی رگرسیونی ابزاری کارا در برآورد هدایت هیدرولیکی اشباع خاک است. پرونده مقاله

شوری و افزایش سدیم خاک به علت تجمع نمک پدیده‌ای است که در اراضی فاریاب مناطق خشک و نیمه‎خشک اتفاق می‎افتد و اصلاح اراضی شور تأثیر بسزایی در افزایش تولید محصول دارد. کشاورزی فاریاب که از چند دهه قبل توسعه زیادی پیدا کرده است باعث افزایش شوری در اراضی آبی شده و افزایش اراضی آبی که در اثر تجمع نمک بصورت لم یزرع درآمده‌اند ساختار اجتماعی، اقتصادی و زیست بوم محلی را تهدید می‌کند. هدف اصلی این تحقیق بررسی میزان اعتبار مدل‎های تجربی شوری زدایی نمک‎های محلول خاک‎های شور و سدیمی و هم‎چنین ارایه فرمول تجربی مناسب جهت برآورد آب خاک‎شویی برای اصلاح خاک مناطق مورد نظر بوده است. بنابراین آزمایش خاک‎شویی روی 2 سری خاک، یکی سری خاک ابوبقال در زیر گروه Typic Salorthids در رده اریدی سول (Aridisals) با کلاس شوری و قلیائیت S4A4 (منطقه 1) و دیگری سری خاک رامین در زیر گروه Typic Torrifluvents در رده انتی سول (Entisols) با کلاس شوری و قلیائیت S3A2 (منطقه 2)، با استفاده از آب رودخانه کارون با چهار تیمار 25، 50، 75 و 100 سانتی‎متر آب خاک‎شویی و در سه تکرار تا عمق نمونه‎برداری 200 سانتی‎متری خاک در استوانه های مضاعف در جلگه خوزستان (شمال اهواز) انجام گرفت. نتایج نشان داد که با کاربرد 100 سانتی‎متر عمق آب خاک‎شویی در منطقه 1، 12/87% و در منطقه 2، 54/84% املاح تا عمق 100 سانتی‎متری شسته شده اند. هم‎چنین نتایج ارزیابی 18 مدل مختلف شوری‎زدایی نشان داد که در منطقه 1، مدل تجربی درجه سوم و در منطقه 2، مدل نمایی بالاترین همبستگی و دقت را دارا بودند. پرونده مقاله