با گسترش شهرنشینی و در پی آن افزایش جمعیت بیکار، انجام فعالیت های کشاورزی در داخل و پیرامون مناطق شهری طیف وسیعی از فرصت های کسب و کار را پیش روی شهرنشینان به ویژه جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاهی به خصوص در کشورهای در حال توسعه و کم درآمد قرار می دهد. توسعه ی کسب و کارهای کشاورزی شهری همچون کسب و کارهای سایر بخش های اقتصادی همواره با مشکلات و موانعی روبروست. پژوهش حاضر با هدف شناسایی چالش های کسب و کارهای کارآفرینانه ی کشاورزی شهری انجام گرفته است. رویکرد این پژوهش، کیفی و به روش نظریه ی مبنایی یا داده بنیان می باشد، که در آن برای گرد آوری اطلاعات مورد نیاز از مصاحبه ی نیمه ساختارمند با 23 نفر از صاحبان کسب و کارها و کارآفرینان در زمینه های مختلف کشاورزی در شهرستان زنجان استفاده شده است. با تحلیل متن مصاحبه ها، طی کدگذاری باز تعداد 116 گزاره مفهومی در ارتباط با هدف تحقیق استخراج شد. این مفاهیم، طی کدگذاری محوری، در قالب 22 خرده مقوله و سپس طی کدگذاری انتخابی در 7 مقوله ی کلی دسته بندی شدند. طبق این دسته بندی مهم ترین چالش های توسعه ی کسب و کارهای کشاورزی شهری شامل چالش های اقتصادی، مکانی - اقلیمی، قانونی نهادی، دانشی - آموزشی، تکنولوژی، فرهنگی اجتماعی و چالش های دسترسی به بازار و سودآوری کسب و کار می باشند. پرونده مقاله

کشاورزی شهری، به‌عنوان راهبردی نوظهور در فرایند توسعه پایدار شهری مطرح شده است و ترویج یکی از سازوکارهای توسعه آن محسوب می شود. ترویج کشاورزی شهری زمانی اثربخش خواهد بود که در ارائه خدمات ترویجی، نیروی انسانی کارآمد و توانمند به کار گیرد. پژوهش حاضر باهدف شناسایی صلاحیت های موردنیاز مروجان کشاورزی شهری انجام شد. در این مطالعه از روش توصیفی-پیمایشی استفاده شد. ابزار گردآوری داده های تحقیق نیز پرسشنامه بود. برای سنجش روایی پرسشنامه از دیدگاه اعضای هیأت‌علمی و کارشناسان مرتبط و برای پایایی آن از پیش آزمون و محاسبه ضریب کرونباخ آلفا استفاده شده است که مقدار این ضریب 90/0 به دست آمد. جامعه آماری این تحقیق را کارشناسان ترویج سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان تشکیل دادند (168=N). از میان آن‌ها نمونه 91 نفری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد ازنظر افراد موردمطالعه صلاحیت های موردنیاز مروجان شهری به ترتیب در هفت عامل مهارت های برنامه ریزی ترویجی و آموزشی، مسئولیت پذیری خلاقانه و کارآفرینانه، توانمندی در ICT و تکنولوژی آموزشی و مهارت های ارتباطات شهری، دانش اداری- حقوقی بالا، تجربه و دانش آموزش و یادگیری بزرگسالان، نگرش مثبت به کشاورزی شهری همراه باتجربه و دانش روزآمد، اخلاق علمی شایسته دسته بندی می شوند. این عوامل درمجموع 91/76 درصد از کل واریانس صلاحیت‌های موردنیاز مروجان را تبیین کردند. نتایج تجزیه‌وتحلیل واریانس یک‌طرفه دیدگاه کارشناسان در مورد عامل اول و ششم معنی دار شد اما در مورد بقیه عوامل معنی دار نشد. پرونده مقاله