هدف: هدف از این پژوهش شناسایی مشکلات گردشگری ورزش چوگان در ایران است.گردشگری چوگان، جایگاه و اهمیت ویژه ای در جهان دارد و تاکنون کشورهای دارنده دانش فنی این رشته ورزشی با ارائه برنامه ها و مراسم هیجان‌انگیز متعدد و ارائه بسته های توریستی برای گردشگران دوستدار این ورزش در این زمینه تلاش های موفقی داشته اند روش تحقیق: روش پژوهش پیمایشی از نوع همبستگی است. از نظر هدف کاربردی و با ابزار پرسشنامه انجام گردید. جامعه آماری پژوهش شامل صاحبنظران سه حوزه؛ ورزش چوگان، حوزه تربیت بدنی و ورزش و حوزه گردشگری و میراث فرهنگی است. از آن‌جایی که در این حوزه دانش لازم برای جامعه آماری وجود ندارد، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. نمونه آماری این پژوهش شامل 195 نفر است. برای پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای کل سؤالات 91/0 و برای مؤلفه های مدیریتی، فرهنگی و زیرساختی به ترتیب 86/0، 89/0 و 81/0 بود. نتایج: نتایج نشان داد عامل فرهنگی با میانگین 08/2 در رتبه یکم مشکلات گردشگری چوگان قرار دارد. همچنین عوامل زیرساختی با میانگین 06/2، مدیریتی با میانگین 86/1، به ترتیب در رده های دوم و سوم رتبه بندی شدند. نتیجه‌گیری: به منظور توسعه گردشگری چوگان در ایران، باید به همه عوامل فرهنگی، زیرساختی و مدیریتی توجه شود و لازمه توسعه همه جانبه بودن آن است. عوامل مدیریتی به عنوان موتور محرکه سایر عوامل نقش کلیدی و تعیین کننده دارد. پرونده مقاله