در جامعة ایران امروز، موانع کارآفرینان صرف‌نظر از عوامل سیاسی، اقتصادی، حقوقی و مدیریتی به‌دلایل انسانی اجتماعی از جمله نادیده گرفتن روابط و پیوندهای اجتماعی و سرمایه انسانی به‌عنوان مهم‌ترین دارایی یک سازمان نیز می‌باشد. از این‌رو پژوهش حاضر به بررسی تأثیر سرمایة انسانی و اجتماعی به‌عنوان یکی از اشکال سرمایه‌های طبقه‌بندی شده توسط بانک جهانی، بر قصد کارآفرینی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در راه‌اندازی یک کسب و کار جدید و کارآفرینانه و با در نظر گرفتن نقش تعدیل‌گری سبک شناختی می‌پردازد. جامعة آماری تحقیق حاضر دانشجویان سال چهارم مقطع کارشناسی و سال دوم مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران در سال تحصیلی 94-95 بودند که بدین منظور 367 پرسشنامه از این جامعه جمع‌آوری شد. به‌منظور سنجش روایی پرسشنامه تحقیق از تحلیل عاملی تأییدی و جهت تعیین پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. فرضیه‌های پژوهش به‌کمک آزمون مدل‌یابی معادلات ساختاری مورد بررسی واقع شدند. مطابق نتایج به‌دست آمده تأثیر مثبت و معنادار سرمایة انسانی بر قصد کارآفرینی مورد تأیید قرار گرفت. حال‌آنکه تأثیر سرمایة اجتماعی بر قصد کارآفرینی فقط در مورد افرادی با سبک شناختی احساسی تأیید شد. در نهایت، نقش تعدیل‌گری سبک شناختی در ارتباط بین سرمایة اجتماعی و قصد کارآفرینانه مورد تأیید قرار گرفت. پرونده مقاله