رضایت از زندگی یکی از مهم ترین عوامل سلامت بهزیستی و روان است، که در چند دهه اخیر روان شناسی مثبت نگر توجه ویژه ای به آن کرده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه ای تمایزیافتگی و بخشودگی بین فردی در رابطه بین سرمایه های روانشناختی با رضایت از زندگی در زنان متاهل انجام گرفت. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن 798 نفر از زنان متاهل شهر تهران را شامل می شد که با روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر(1985)، سرمایه های روانشناختی لوتانز و مورگان(2007)، تمایزیافتگی فردی دریک(2011) و بخشودگی بین فردی احتشام زاده و همکاران(1389) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان دادند سرمایه های روانشناختی، تمایزیافتگی فردی و بخشودگی بین فردی به طور مستقیم بر رضایت از زندگی تاثیر معنادار داشتند(05/0 >P). افزون بر این سرمایه های روانشناختی به طور غیر مستقیم و از طریق واسطه گری بخشودگی بین فردی و تمایزیافتگی فردی بر رضایت از زندگی تاثیر داشت(05/0 > P). یافته های این مطالعه برای ایجاد راهکاری در جهت کاهش اثرات مخرب نداشتن رضایت از زندگی در زنان متاهل قابل بهره برداری است. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی‌های روانسنجی آزمون کلورادو (CLDQ) انجام شد. در این میان هنرجویان هنرستان‌ها به دلیل ماهیت رشته تحصیلی‌شان، بایستی از پشتکار، تمرکز بر هدف، تعمق و ژرف‌نگری و قدرت حل مسئله بالایی برخوردار باشند تا بتوانند به اهداف برنامه های درسی رشته‌های فنی و حرفه ای دست یابند. روش پژوهش، تحلیل عاملی اکتشافی بود. جامعه آماری شامل 367 نفر از هنرجویان هنرستان های پسرانه شهید چمران و آیت الله رفسنجانی در سال تحصیلی 98-97 در شهر رودهن بود و بعد از غربالگری،120 نفر با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اعتبار پرسشنامه‌ کلورادو با ضریب آلفای کرونباخ برابر با 90/0 و با استفاده از روش بازآزمایی94/0 می باشد که نشان از همسانی درونی و پایایی بالا است. سه عامل را آشکار شد که هر پنج عامل خواندن، شناخت اجتماعی، اضطراب اجتماعی و مشکلات فضایی و ریاضی را شامل می شود. با توجه به نتایج بدست آمده این مقیاس از روایی و پایایی بالایی برخوردار است و می تواند به عنوان یک ابزار خودسنجی مفید برای اختلالات یادگیری مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله ذهن آگاهی بر اختلال کم‌توجهی و اختلال یادگیری در هنرجویان هنرستان های پسرانه شهر رودهن در سال تحصیلی 98-97 انجام شد.مواد و روش‌ها: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل همه هنرجویان هنرستان‌های پسرانه شهید چمران و آیت الله رفسنجانی در سال تحصیلی 98-97 در شهر رودهن بود که از بین آنها 30 نفر با نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (15 n1=n2=). ابزار پژوهش شامل پرسشنامه d2جهت ارزیابی مشکلات کم‌توجهی و پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو توسط ویلکات و همکاران(CLDQ) بود. گروه آزمایش تحت مداخله ذهن آگاهی قرار گرفتند اما گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.یافته ها: نشان داد که به کارگیری مداخله ذهن آگاهی موجب کاهش معنادار اختلال کم‌توجهی(001/0P=) در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شد. اما در کاهش مشکلات یادگیری اثربخشی معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: براساس یافته حاصل مبنی بر اثربخشی معنادار مداخله ذهن آگاهی بر کاهش اختلال کم‌توجهی پیشنهاد می‌شود، مشاوران و درمانگران برای کاهش مشکلات کم‌توجهی هنرجویان هنرستان‌ها، از مداخله ذهن آگاهی استفاده نمایند. پرونده مقاله

رضایت از زندگی یکی از مهم¬ترین عوامل سلامت بهزیستی و روان است، که در چند دهه اخیر روان¬شناسی مثبت¬نگر توجه ویژه¬ای به آن کرده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه¬ای تمایزیافتگی و بخشودگی بین فردی در رابطه بین سرمایه¬های روانشناختی با رضایت از زندگی در زنان متاهل انجام گرفت. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن 798 نفر از زنان متاهل شهر تهران را شامل می¬شد که با روش نمونه¬گیری چند مرحله¬ای انتخاب شدند و به پرسشنامه¬های رضایت از زندگی داینر(1985)، سرمایه¬های روانشناختی لوتانز و مورگان(2007)، تمایزیافتگی فردی دریک(2011) و بخشودگی بین فردی احتشام¬زاده و همکاران(1389) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده¬ها از روش معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان دادند سرمایه¬های روانشناختی، تمایزیافتگی فردی و بخشودگی بین فردی به طور مستقیم بر رضایت از زندگی تاثیر معنادار داشتند(05/0 >P). افزون بر این سرمایه¬های روانشناختی به طور غیر مستقیم و از طریق واسطه¬گری بخشودگی بین فردی و تمایزیافتگی فردی بر رضایت از زندگی تاثیر داشت(05/0 > P). یافته¬های این مطالعه برای ایجاد راهکاری در جهت کاهش اثرات مخرب نداشتن رضایت از زندگی در زنان متاهل قابل بهره¬برداری است. پرونده مقاله