هدف از این پژوهش، شناخت مهمترین موانع و تدوین راهبردهای برنامه درسی برای استفاده اساتید از شبکه اجتماعی درامر آموزش و یادگیری است. در این مطالعه از روش کیفی و شیوه تحلیل داده‌های کیفی مبتنی بر نظریه زمینه‌ای استفاده شد. نظریه زمینه‌ای سه عنصر اصلی دارد که عبارتند از مفاهیم، مضامین و مقولات و محور اصلی روش نظریه زمینه‌ای به شمار می‌رود. در این پژوهش 54 سند با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند به دقت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و نکات کلیدی آنها یادداشت برداری شد. سپس بر اساس تشابهات، کدهایی به موارد مشابه اختصاص پیدا کرد و کدهای اختصاص داده شده در کشف مقوله‌های استنتاج شده استفاده گردید. با اتکا به منابع و اسناد، مقوله محوری تعیین و از طریق برقراری ارتباط میان مقوله محوری و مقوله‌های فرعی و مفاهیم مرتبط نظریه زمینه‌ای تدوین و طراحی شد. بر مبنای نظریه که از اسناد و منابع نظری به دست آمد، مهمترین موانع به ترتیب اهمیت، نبود امکانات فنی مناسب، عدم زیر ساخت‌های آموزشی و شناخت ناکافی اساتید به دست آمد و مبتنی بر آن راهبردهای سه گانه‌ای تدوین شد که از میان این راهبردها کسب مهارت‌های فنی مهمترین راهبرد و برقراری تعامل پویا در تدریس و مهارت‌های شناختی مرتبط با شبکه اجتماعی در اولویت دوم و سوم قرار داشت. در پرتو شناسایی موانع و راهبردهای به کار گیری شبکه اجتماعی در آموزش می‌توان به بهبود مهارت‌های تدریس و یادگیری دست یافت. پرونده مقاله

با افزایش گرایش دانشگاه ها و دانشجویان به استفاده از امکانات و توانمندی های شبکه های اجتماعی و انتخاب آنها به عنوان یک مکانیسم ارتباطی، به کارگیری این شبکه ها برای توسعه دانش و پژوهش امری ضروری است. هدف اصلی این پژوهش طراحی الگوی نظری ساختارهای جدید دانش در شبکه اجتماعی و بهبود کیفیت آموزش بود. این پژوهش از نوع کیفی بودو با استفاده از روش نظریه داده بنیاد و نمونه گیری هدفمند انجام شد. داده های مورد نیاز این پژوهش در دو بخش مصاحبه و بررسی اسناد جمع آوری شد. در بخش اول از طریق مصاحبه با آن دسته از افرادی که در زمینه شبکه های اجتماعی در آموزش تخصص داشتند و در بخش دوم اسناد و منابع منتشر شده مرتبط با شبکه اجتماعی که در قالب مقاله و کتاب انتشار یافته بودند، به جمع آوری داده ها پرداخته شد. داده های حاصل از آنها از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل شد . نتیجه این پژوهش نشان داد که الگوی ساختارهای جدید دانش در شبکه اجتماعی و بهبود آموزش مستلزم به کارگیری عواملی مانند آموزش تفکر منطقی، قوانین اخلاقی، تجارب مشترک، هویت و تسهیل انطباق و سازگاری می باشد. همجنین این الگو نیازمند بسترها و زمینه های فنی و حمایت تدریجی در آموزش ، ارائه استراتژی ها و راهبردهایی مانند آموزش مهارتهای فنی، ارائه اطلاعات به روز آموزشی وآموزش شیوه های تعامل پیچیده می باشد پرونده مقاله