هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تفکر انتقادی بر خودپنداره خلاق با نقش میانجی گشودگی به تنوع و چالش در دانشگاه پیام نور استان اصفهان بود. روش: روش پژوهش، از نوع توصیفی-پیمایشی و کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان دانشگاه پیام نور استان اصفهان تشکیل می‌دادند که در زمان پژوهش (سال 1401)، تعداد آنها 900 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 270 نفر و به‌صورت نمونه‌گیری کاملاً تصادفی انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده، مقیاس گرایش به تفکر انتقادی براوو و همکاران، پرسشنامه خودپنداره خلاق کافمن و بائر و مقیاس گشودگی به چالش و تنوع بومن بودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Smart PLS انجام شد. یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده از این پژوهش نشان داد تفکر انتقادی هم بر خودپنداره خلاق و هم بر گشودگی به تنوع و چالش تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین، نقش میانجی متغیر گشودگی به تنوع و چالش در میان تأثیر تفکر انتقادی بر خودپنداره خلاق، اثبات شد. نتیجه‌گیری: نتایج نهایی حاکی از تأثیر مثبت و معنادار تفکر انتقادی بر خودپنداره خلاق با نقش میانجی گشودگی به تنوع و چالش در کارکنان دانشگاه پیام نور استان اصفهان بود. پرونده مقاله