زمینه و هدف: امروزه توسعه کشت آبی با محدودیت منابع آب کشاورزی مواجه می‌باشد. با شدت یافتن مشکل کمبود آب، اهمیت استفاده از پساب‌های شهری، صنعتی و کشاورزی روزبه‌روز بیش‌تر می‌گردد. این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی به‌منظور مطالعه کارایی جاذب‌های زیستی در جذب نیترات در محیط‌های آبی برای استفاده به‌عنوان فیلتر زیستی به‌منظور تصفیه زه آب کشاورزی با استفاده از سبوس برنج، کاه و کلش گندم، خاک‌اره و ساقه پنبه انجام گرفت. روش بررسی: جاذب‌ها ابتدا با آب مقطر به‌خوبی شست‌وشو، سپس خشک‌شده، به‌وسیله آسیاب خرد و از الک استاندارد با مش 30 عبور داده شد و پودری یکنواخت از نمونه‌های جاذب به دست آمد. جهت تهیه غلظت های موردنیاز، محلول نیترات با اضافه کردن مقدار معینی از نیترات پتاسیم به آب مقطر تهیه گردید. برای هریک از جاذب‌های زیستی، میزان جذب نیترات در زمان‌های مختلف برای تعیین زمان تعادل، تعیین PH بهینه جذب و وزن‌های مختلف جاذب به‌منظور تعیین مقدار مناسب جاذب با دستگاه اسپکتروفتومتر مورداندازه‌گیری قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین جاذب‌های زیستی در جذب نیترات اختلاف معنی‌دار در سطح اطمینان 99% وجود داشت و این جاذب‌ها به‌طور معنی‌داری میزان نیترات محلول های آبی را کاهش دادند. در هر چهار جاذب میزان جذب نیترات در زمان‌های موردمطالعه(5، 10، 20، 30، 60 و90 دقیقه) ازنظر آماری در سطح اطمینان 99% معنی‌دار بود. نتایج حاصل از تعیین میزان جاذب مناسب برای داشتن حداکثر کارایی نشان دادکه مناسب‌ترین میزان جاذب، برای هر چهار جاذب موردمطالعه، 1گرم در 40 میلی‌لیتر محلول به دست آمد و با کاهش مقدار جاذب کارایی جاذب‌ها نیز کاهش می‌یابد. بررسی مدل‌های ایزوترم نیز نشان داد ضرایب همبستگی مدل ایزوترم لانگمویر در همه جاذب‌ها بیش‌تر از مدل ایزوترم فرندلیچ می‌باشد بنابراین مدل ایزوترم لانگمویر برای پیش‌بینی جذب نیترات از محیط آبی توسط جاذب‌های موردمطالعه مناسب‌تر می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: جاذب‌های گیاهی به‌طور معنی‌داری میزان نیترات محلول آبی را کاهش می‌دهند. برای جذب جاذب‌های زیستی موردمطالعه می‌توان از مدل لانگمویر به‌عنوان ایزوترم جذب استفاده نمود پرونده مقاله

Water pricing is considered as one of the most important management tools of water resources, which can result in optimized allocation in the agricultural sector. In this regard, this study estimated the cost of water and the value of water in the farmlands covered by the selected manmade ponds (MMPs) within the Alborz project area in Mazandaran Province using the engineering economics methods and production function calculation. The required data were collected via a survey conducted in 2013-2014 growing season. Sample size was estimated to be 198 people. After studying various production functions, transcendental production function was chosen as the best functional form. Next, the economic value of water for rice in the basin covered by the selected MMPs was calculated to be 19,065 IRR per m3 using an estimation of the production function. In addition, the cost of water per m3 in the selected MMPs was obtained as to be 868 IRR at the interest rate of 22% and 394 IRR at the interest rate of 12%. Comparing the cost of water with the economic value of water demonstrated that the economic value of water is higher than the cost of water in the selected MMPs, and that both of them had great difference with the price paid by farmers. The implication is that the existing gap between the real price and the price paid by farmers should be filled by the economical pricing of water. پرونده مقاله