زولنگ (Eryngium campestre) یک گیاه علفی دو یا چندساله بومی مناطق شمال ایران می‌باشد. امروزه مصرف کودهای شیمیایی به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است که اثرات جبران ناپذیری بر محیط زیست و سلامت بشر دارد. استفاده از ترکیبات آلی و کودهای زیستی به‌جای کودهای شیمیایی اخیرا بسیار مورد توجه گرفته است. همچنین مطالعه درباره مواد طبیعی که حاوی خاصیت ضد میکروبی بیشتر و عوارض کمتر هستند، مثل عصاره گیاهان اهمیت بیشتری دارد. بدین منظور آزمایشی انجام شد. این آزمایش در سال 1399 تا 1400 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار صورت گرفت. تیمارها شامل: نیتروکسین (صفر، ۱ و ۲ میلی‌لیتر در لیتر)، اسید هیومیک (صفر، ۱ و ۲ میلی‌لیتر در لیتر)، گلایسین (صفر، ۷۵ و ۱۵۰ میلی‌گرم در لیتر) بود. بر اساس نتایج، تاثیر گلایسین بر صفات اندازه‌گیری شده به جز فلاونوئید کل و فعالیت آنزیم کاتالاز در سطح 5 و 1 درصد معنی‌دار بود. همچنین تاثیر نیتروکسین بر صفات اندازه‌گیری شده درسطح 1 درصد اثر معنی‌دار داشت. تاثیر اسید هیومیک بر صفات اندازه‌گیری‌شده به جز میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی، کلروفیل و فعالیت آنزیم کاتالاز در سطح 5 و1 درصد معنی‌دار شد. اثر متقابل هر سه تیمار بر صفات اندازه‌گیری شده به جز آنزیم کاتالاز، در سطح 1 درصد معنی‌دار شد. به طور کلی نتایج نشان داد که تیمارهای بکار رفته در این پژوهش، به صورت جداگانه و به صورت ترکیبی (اثر متقابل) میزان اکثر صفات اندازه‌گیری شده را افزایش دادند. همچنین آزمایشی در خصوص اثر ضد میکروبی عصاره زولنگ علیه جدایه‌های باکتری Pseudomonas aeruginosa وStaphylococcus aureus با استفاده از روش‌های MIC و MBC انجام شد. مشخص گردید که عصاره زولنگ باعث مهار شدن باکتری‌ها نگردید. به طور کلی نتایج نشان داد که ترکیبات بکار رفته قابلیت استفاده برای بهبود صفات بیوشیمیایی گیاه زولنگ را دارند. پرونده مقاله