این پژوهش به بررسی تأثیر مدیریت دانش از نظر توسعه اقتصاد دانش‌بنیان با نقش واسطه‌ای ذهنیت کارآفرینانه می‌پردازد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران شرکت مترو می‌باشد. به‌منظور برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که حجم نمونه برابر با 73 نفر محاسبه گردید. برای نمونه‌گیری از روش تصادفی ساده که زیرمجموعه‌ای از نمونه‌گیری احتمالی است، استفاده گردید. این مطالعه داده‌ها را با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد که روایی و پایایی آن تائید شده است ‌، جمع‌آوری نموده است. از نرم‌افزار spss و pls و مدل‌سازی معادلات ساختاری برای آزمون فرضیه‌ها استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که مدیریت دانش تأثیر مثبت و معناداری بر اقتصاد دانش‌بنیان و ذهنیت کارآفرینانه دارد. علاوه بر این، ذهنیت کارآفرینی نقش مثبت و معناداری در میانجیگری رابطه بین مدیریت دانش و اقتصاد دانش‌بنیان دارد. نتایج حاکی از آن است که دانش یکی از ابزار اصلی برای پاسخ به اقتصاد مبتنی بر دانش است و داشتن نیروی انسانی که دارای ذهنیت کارآفرینی باشد نقش بسیار حیاتی در پیشبرد اقتصاد دانش‌بنیان دارد. این مطالعه به شکافی در ادبیات مربوط به رابطه بین مدیریت دانش، اقتصاد دانش‌بنیان و ذهنیت کارآفرینانه پرداخته است و نتایج حاکی از عملکرد ذهنیت کارآفرینانه است، زیرا اطمینان از اینکه کارکنان شرکت‌ها فرصت‌های کارآفرینی را می‌شناسند، عنصر مهمی در ایجاد اقتصاد دانش‌بنیان است. پرونده مقاله