چکیده ازآنجایی کهایمنوگلوبولین هادرمقادیربسیاراندکازطریقجفتاز مادربهگوساله هامنتقلمی شوند،انتقالایمنوگلبولین هاازطریقآغوزبهگوسالهازاهمیتبسیارزیادیبرخورداراست.نقصدرانتقالایمنیغیرفعالیکیازعواملاصلیمستعد کنندهبیماری هایمختلفبه خصوصاسهالدرگوساله هاینوزادمحسوبمی شود. بااینوجودبه علتحضوربرخیعواملبیماری زادرآغوزبه خصوصباکتری ها، برخی ازمحققیناستفادهازآغوزحرارت دیدهراتوصیهمی نمایند. کاهشباکتری هایبیماری‌زایموجوددرآغوزتحتتاثیرحرارتممکناستسببافزایشجذبایمنوگلبولین‌هاشود. برخیشواهدگویایکاهشجذبایمنو گلبولین هابه دنبالحرارتدادنآغوزمی باشند. هدف از این مطالعه، بررسیمیزانآلبومین،گلوبولینوپروتئینتامخوندرگوساله هاپسازحرارتدادنآغوزدردمای63درجهسلسیوس بهمدت30دقیقهمی باشد.بدینمنظور، دریکدامداری‌ صنعتیتعداد28رأسگوسالهنوزادبهدوگروهشاهدوتیمارتقسیمشدند.بهگوساله‌هایگروهشاهد آغوزمعمولیوبهگروهتیمارآغوزحرارت دیدهخوراندهشد.ازتمامیگوساله‌هایشاهدوتیماربلافاصلهپساززایشو48ساعتپسازآنخون گیریبه عملآمد.غلظتپروتئینتاموگلوبولیندرگروهشاهددرمقایسهباگروهتیماربیشتربود (05/0p<).تفاوتمعنی داریدرغلظتآلبومیندردوگروهمشاهدهنگردید. کاهشغلظتگلبولینسرمدرگروهتیماررامی تواندناتورهشدنگلوبولین هادر اثرحرارتدانست. پرونده مقاله

زخم شیردان معمولاً در گاوهای شیری با تولید بالا و به دنبال استرس زایمان که عامل مهمی در ایجاد بیماری است، اتفاق می‌افتد.زخم های اولیه و ثانویه شیردان در گاوها و گوساله‌های شیرخوار رخ می دهند. برخی از انواع زخم‌ کشنده هستند، اما اغلب در کشتارگاه قابل تشخیص بوده و نشانه‌های بالینی آن‌ها اندک و غیرقابل تشخیص است. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی زخم شیردان در گاوهای بومی کشتارگاه شهرستان نور می‌باشد. به این منظور، شیردان 200 رأس گاو (92 رأس گاو نر و 108 رأس گاو ماده) با محدوده سنی 5/2 تا 11 سال (5/2±21/5) به صورت تصادفی پس از کشتار مورد بررسی قرار گرفت. به‌منظور تشخیص دقیق جراحات و درجه‌بندی زخم ها، از ضایعات مشاهده‌شده نمونه بافتی تهیه شد و از لحاظ آسیب شناسی بافتی مورد مطالعه قرار گرفت که در مجموع 6 مورد (3 درصد) از دام ها انواع مختلف زخم شیردان را نشان دادند. سه مورد از زخم های مشاهده شده شیردان با بیشترینفراوانی از نوع یک و دو مورد از آنها از نوع دو و یک مورد از نوع سه بود. بیشترین تعداد زخم‌ها در ناحیه پیلور و کاردیا قرار داشتند. در مطالعه حاضر بیشترین درصد زخم شیردان در سنین بالای نه سال مشاهده شد (77/4 درصد). همچنین، اختلاف معنی‌داری در وقوع زخم شیردان در سنین مختلف مشاهده شد (05/0p<). ارتباطآماریمعنی داریبینجنسبا میزانشیوعزخمشیردانوجودنداشت. پرونده مقاله

چکیدهبیماری های ارتوپدی تکاملی، شامل مجموعه‌ای از سندرم‌ها است که باعث رشد نامنظم اسکلتی در کره ها می شود. یکی از این سندرم‌ها، فیزایتیس است که در اسب تازه متولد شده مشاهده می شود. فیزایتیس زمانی رخ می دهد که روند استخوانی شدن داخل مفصلی در اسب های درحال رشد، دچار عدم بالانس و تعادل شود. شایع ترین سنین برای رخداد فیزایتیس در اسب، 4 تا 8 ماهگی و یا در 1 تا 2 سالگی می‌باشد. این بیماری ممکن است در صورت بروز، موجب درد، سختی در گام برداشتن و حتی انحراف در اندام حرکتی شود که نهایتا منجر به کاهش عملکرد اسب خواهد شد. عوامل زیادی بر روی فیزایتیس موثر بوده که از جمله آن‌ها می توان به تغذیه نامناسب ، ژنتیک، افزایش وزن ، کار و تمرین سخت اشاره کرد. در صورت تشخیص به موقع و حذف عوامل موثر بر بروز بیماری و درمان مناسب ، می توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. تشخیص با معاینه بالینی و انجام رادیوگرافی به دلیل مشاهده تغییرات در صفحه رشد و میزان استخوانی شدن آن، بسیار کمک کننده خواهد بود. این پژوهش با هدف معرفی و مطالعه موردی این ناهنجاری در اسب حاضر در گنبد کاووس، انجام پذیرفته است. یک راس کره اسب با سن 18 ماه، دو خون، به دامپزشک با علائم درد در دست و لنگش ارجاع داده شده بود که بعد از بررسی علائم بالینی و نشانه‌های حیاتی و پس از آن گرفتن رادیوگراف، فیزایتیس تشخیص داده شد. پرونده مقاله

در کاتاراکت بعلت تیره و تار شدن عدسی چشم نور کمتری از عدسی عبور می کند. دراین بیماری توانایی تطابق و وضوح بینایی چشم با گذشت زمان کاهش می یابد و در نتیجه حساسیت تفریق از بین خواهد رفت توانایی دید در نور روشن کاهش خواهد می یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر داروی سیلیمارین در کاهش کاتاراکت در خرگوش بود. به این منظور 12 سر خرگوش به مدت دو هفته جهت حصول اطمینان از سالم بودن کلینیکی آنها نگهداری شدند. کاتاراکت سریع با تزریق زیر جلدی سلنیت سدیم با دوز 1 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن و دو بار تزریق مجدد با فواصل دو روز در میان (در مجموع 3 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن) در 12 سر خرگوش ایجاد گردید. نه روز پس از تزریق سلنیت سدیم در همه خرگوش ها کاتاراکت قشری و زیر کپسول خلفی مشاهده گردید. افتالموسکوپی و اولتراسونوگرافی مد روشنایی به صورت روزانه و معاینه با اسلیت لامپ بیومیکروسکوپی هر چهار روز یک بار تا ظهور نشانه های کاتاراکت در روز نهم به عمل آمد. در این روز خرگوش ها به دو گروه شاهد و مطالعه تقسیم شدند و به گروه مطالعه 140 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی داروی سیلیمارین داده شد. به مدت 22 روز چشم خرگوش های هر دو گروه شاهد و مطالعه به وسیله افتالموسکوپی و اولتراسونوگرافی مد روشنایی به صورت روزانه و معاینه با اسلیت لامپ بیومیکروسکوپی هر چهار روز یک بار بررسی شدند. چشم های چهار خرگوش از دو گروه پس از مرگ بی درد، جهت بررسی آسیب شانسی عدسی چشم ها در روز بیست و سوم به آزمایشگاه آسیب شناسی ارسال گردید. به وسیله افتالموسکوپی، اولتراسونوگرافی مد روشنایی و اسلیت لامپ بیومیکروسکوپی و نیز آسیب شناسی کاتاراکت ایجاد شده در دو گروه باهم مقایسه شدند. اسلیت لامپ بیومیکروسکوپی و آسیب شناسی کاهش نشانه های کاتاراکت در گروه درمان با سیلیمارین نسبت به گروه کنترل را نشان داد ولی اولتراسونوگرافی مد روشنایی نتوانست اثر سیلیمارین را در کاهش نشانه های کاتاراکت نشان دهد. پرونده مقاله

کمبود مس در نشخوار کنندگان سراسر دنیا بومی بوده و موجب بروز بیماری های مختلف بالینی و تحت بالینی همانند آتاکسی آنزوئوتیک در بره ها، کاهش کیفیت پشم در گوسفندان، بیماری افتان در گاوها، کم خونی، اسهال، افت سیستم ایمنی، کاهش وزن، شکنندگی استخوانهاو ... در حیوانات مختلف می گردد. به همین دلیل این کمبود از اهمیت اقتصادی بسزاییبرخوردار است. بر این اساس بررسی مناطق مختلف از نظر کمبود این ماده معدنی اهمیت فروانی دارد. از آنجا که کمبود این عنصر در همه مواقع با بررسی خونی آن قابل تشخیص نمی باشد، در این بررسیدر طول یک سال ( چهار فصل ) پس از ذبح دامها نمونه های کبدی نیز اخذ شده و میزان مس در این نمونه ها با استفاده از روش جذب اتمی تعیین شد. دسته بندی میزان مس در سرم بدین صورت است که اگر میزان در سرم کمتر از 40 میکروگرم در دسی لیتر باشد در گروه کمبود شدید، اگر بین 40 تا 70میکروگرم در دسی لیتر باشد در گروه مرزی و اگر بیشتر از 70( 70 تا 120 ) میکروگرم در دسی لیتر باشد در گروه طبیعی قرار می گیرند. در مورد کبد نیز دسته بندی به این صورت است که اگر میزان مس در کبد در محدوده ی 80 تا 200 PPM ( بیشتر از 200 PPM ) قرار داشته باشد طبیعی، اگر کمتر از 80 PPM باشد در گروه کمبود مرزی و اگر کمتر از 35 PPM باشد در گروه کمبود شدید قرار می گیرد. میانگین میزان مس سرم در فصول بهار ، تابستان ، پاییز و زمستان به ترتیب 97 ، 123 ، 83 و 85 میکروگرم در دسی لیتر و میانگین میزان مس در کبد در این فصول به ترتیب 69/70 ، 34/85 ، 71/74 و 98/73 PPM بود . نتایج آماری نشان داد که 12 درصد از گوسفندان دارای کمبود مرزی مس در سرم و 58 درصد از آنها دارای کمبود مرزی مس در کبد بودند . به طور کلی به نظر می رسد که در منطقه مورد مطالعه دامها دچار یک کمبود مرزی تحت بالینی هستند . پرونده مقاله

برای آنکه اشیاء به صورت دقیق و واضح دیده شوند لازم است مسیری که نور در چشم طی می کند شفاف باشد و قرنیه و عدسی نور را درست روی شبکیه متمرکز کنند. در کاتاراکت بعلت تیره و تار شدن عدسی چشم نور کمتری از عدسی عبور می کند. دراین بیماری توانایی تطابق و وضوح بینایی چشم با گذشت زمان کاهش می یابد و در نتیجه به همراه این بیماری حساسیت تفریق از بین خواهد رفت توانایی دید در نور روشن کاهش خواهد یافت. هدف از مطالعه حاضر ایجاد کاتاراکت سریع توسط تزریق سلنیت سدیم در خرگوش بود. به این منظور 12 سر خرگوش به مدت دو هفته جهت حصول اطمینان از سالم بودن کلینیکی آنها نگهداری شدند و جهت بررسی سالم بودن چشم هایشان از نظر وجود کاتاراکت و سایر بیماری های دیگر با افتالموسکوپی، اسلیت لامپ بیومیکروسکوپی و اولتراسونوگرافی معاینه شدند. کاتاراکت سریع با تزریق زیر جلدی سلنیت سدیم با دوز 1 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن و دو بار تزریق مجدد با فواصل دو روز در میان (در مجموع 3 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن) در 12 سر خرگوش ایجاد گردید.نه روز پس از تزریق سلنیت سدیم در همه خرگوش ها کاتاراکت قشری و زیر کپسول خلفی مشاهده گردید. افتالموسکوپی و اولتراسونوگرافی مد روشنایی به صورت روزانه و معاینه با اسلیت لامپ بیومیکروسکوپی هر چهار روز یک بار تا ظهور نشانه های کاتاراکت در روز نهم به عمل آمد. چشم های چهار خرگوش پس از مرگ بی درد، جهت بررسی آسیب شناسی عدسی چشم ها در روز بیست و سوم به آزماییشگاه آسیب شناسی ارسال گردید. نتایج هیستوپاتولوژی کاتاراکت را در خرگوش های مورد مطالعه تایید کرد. پرونده مقاله

در گاوها انتقال خون برای درمان کم خونی های شدید ناشی از زخم شیردان، حوادث زایمانی، تیلریوز، بابزیوز، لپتوسپیروز حاد و ... از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی امکان انتقال خون بین گونه ای از گوسفند به گاو بود. بدین منظور 5 راس گوسفند با حدود سنی 2تا 3 سال و 5 راس گوساله نر با حدود سنی 1 سال انتخاب شدند. از گوسفندان خون به حجم 280 سی سی جمع آوری شد. خون جمع آوری شده از طریق ورید وداج و با استفاده از ست مخصوص به گوساله ها انتقال داده شد. گوساله ها از نظر نشانه های بالینی تحت نظر قرار گرفتند. همچنین بلافاصله پیش از انتقال خون و در ساعت های 12 و 24 پس از انتقال خون نمونه خون از ورید وداج گوساله ها اخذ شد. شمارش کامل و تفریقی گلبول های سفید خون و اندازه گیری پارامتر های بیوشیمیایی سرم از جمله پروتئین تام، بیلی روبین تام، لاکتات دهیدروژناز، گلوبولین و آلبومین انجام پدیرفت. نتایج حاصله با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس و دانکن بررسی شد. در مطالعه حاضر که انتقال خون برای نخستین بار از گوسفند به گاو صورت گرفت، مشخص شد که این روش در اولین انتقال هیچ گونه واکنش هماتولوژیک و بیوشیمیایی را به همراه ندارد، که علت آن احتمالا تنوع وسیع گروه های خونی و نیز فقدان آنتی بادی های قوی در بیشتر گاوها می باشد. پرونده مقاله